Day: 143, but I still 4 3

12

Day: 113

Otuz gün kaldı.

Ve tuhaf olan ne biliyor musun? Baloya da otuz gün kaldı.

Balo gecesi son kez birbirimizi göreceğiz, son kez el ele tutuşacağız, son kez sarılacağız, son kez...

Son kez seni seveceğim, son kez.

Olması gereken en başından beri buydu ama ben korktuğum için yapamamıştım, sana verdiğim sözün arkasına sığınıp durmuştum.

Şimdi bahanem kalmadı, seni sevmeyi bırakmak ve hayatıma devam etmek zorundayım.

O otuz gün içinde beni hatırlamadığın sürece tekrar sevdiğini söylesen de umurumda değil, ben sadece seni istemiyorum çünkü.

Chan'ımı istiyorum, tüm anılarımızla beraber bana geri dönmesini.

Eğer bunu tek başına yapacaksan yine istemiyorum, Jiwon'unla ne yaparsan yap.

Artık o kısmına da üzülmüyorum, sanırım... Onu sevmediğini gördüğüm için.

Otuz günüm kaldı, otuz gün boyunca buraya seni seviyorum yazmaya devam edeceğim.

Seni seviyorum Channie'm, ve özlüyorum.

Beni hatırla olur mu sevgilim? Eski bize geri dönelim.

Seni seninle beraber sevmeye dönmek istiyorum.

Şimdilik sadece seni seviyorum.

Case 143, I love you

Seungmin dersten çıkıp keyifli bir şekilde arkadaşlarına doğru ilerlerken Changbin ona yetişip kolunu omzuna attı.

"Chan hyung seni arıyordu." adımlarını durdurup büyüğüne baktı.

"Neden ki?"

"Öğle arası beraber ders çalışmak istiyormuş, son kez. Sonra deneme çözmeye başlayacakmış." Seungmin iç çekti.

"Bana neden maaş bağlamadı bu piç..?" Changbin onun saçlarını karıştırdı.

"Evlenirseniz maaşına çökersin."

"Evlenmeyiz ki, otuz günümüz kaldı." Changbin bir süre anlamak adına duraksadı.

"Ah... Yüz kırk üç günün yüz on üçü geçti mi yani?"

"Gerçekten tam bir matematik dahisisin, tebrikler hyung. Doğru bildin." Changbin küçüğünün kafasını aşağı bastırınca Seungmin gülerek elinden kurtuldu. "Bu arada Chan ve Minho'nun bu kadar iyi anlaşması şaka mı?"

"Şaka gibi değil mi gerçekten? Yumruk yumruğa ettikleri kavgaları özledim."

"Ben de, şimdi Chan'ı müdürün kapısında bekleyip de çıktığında azarlayamayınca eksik hissediyorum. O zamanlar kapıda birlikte oturup dondurma yerdik."

"Evet, çilekli ve çikolatalı." ikili yumruklarını tokuşturdular. "Seni cidden özlemişim, ileride Chan'dan gizli görüşmeye devam edelim olur mu?" Seungmin başını salladı.

"Bence de edelim, en başında seni hayatımdan çıkarmamalıydım." Seungmin ona sarıldığında Changbin de sarılmasına karşılık verdi.