Day: 143, but I still 4 3

5

Day: 50

Seni hala özlüyorum.

Bırakırım, unuturum sanmıştım ama olmuyor. Ne zamanla geçiyor, ne de başka şeylere odaklanarak.

Seni unutmak istiyorum, neden izin vermiyorsun?

Neden yine karşımda, güzel gamzelerini göstererek gülümsüyorsun?

Neden bana eziyet ediyorsun?

Dudaklarını eskisi gibi öpmek istiyorum ve ara sıra onları ısırman ya da yalaman pek iyi etkilemiyor beni, güzel ellerini her saçından geçirdiğinde aynısını yapmak istiyorum ama yapamam.

Sen onunlasın çünkü.

Günlerce yanımda onun yüzünden ağladın ve şimdi tekrar onunlasın.

Gülüyorsun çünkü onunla konuşuyorsun.

Dudaklarını ısırıyorsun çünkü onu düşünüyorsun.

Onu düşünüyorsun, beni değil.

Onunsun, benim değil.

Bu canımı yakıyor işte.

Neden benim değil onun yanındasın? Neden bunu seçtin?

Neden kalbimi bu kadar kırmak istedin?

Kalbimi kırsan da seni hala seviyorum, seviyorum.

Case 143, I love you

Seungmin sonunda cesaretini toplayıp defteri kapattı ve boynunda asılı olan anahtarla defteri yerleştirdiği kutuyu kilitleyip ayağa kalktı, Chan'ın yanına doğru ilerlerken bunu neden yaptığını bilmiyordu.

Neden onu düşünüyordu ki?

Çünkü 143 gün daha bitmemişti, Chan o gün gözlerini kapatmadan önce böyle demişti.

Ne olursa olsun beni yüz kırk üç gün bekle...

Parmakları kanla ıslanmış saçlarından geçerken hissettikleri hala Seungmin'in canını yakıyordu.

Titrek bir nefes alıp Chan'ın yanına ulaştı.

"Zorlanıyor musun?" Chan başını kaldırıp ona baktı.

"Biraz, bazı konuları tamamen hatırlamakta zorluk çekiyorum."

"Eğer istersen yardım etmeyi deneyebilirim."

"Şey... Bu konuları bilmek için biraz küçük değil misin?"

"Çalışınca öğreniyorsun, ayrıca senin öğrenme tekniklerini de biliyorum. Yardımcı olabilirim." Chan duraksadı.

"Sen... Ne?" Seungmin alt dudağını dişleyip Chan'ın yanına bir sandalye çekti.

"Görürsün, ne çalışıyorsun?" Chan bir şey demek istese de vazgeçip önündeki kitabı ona uzattı.

"Fizik."

"En sevdiğim, konuya bir bakalım..." Seungmin ona birkaç şey daha sorup sonra bir süre sessizce kitapta yazanları okudu, sonra Chan'a dönüp ona bir defter uzattı ve bir şeyler anlatmaya başladı.