Day: 143, but I still 4 3

13

Day: 117

Sona gelmeyi iple çekiyorum.

Artık seni sevmeyi bırakmak istiyorum, bir daha seni görmemek ve hayatıma devam edebilmek.

Son birkaç gündür sadece düşünüp duruyorum, kafamı toparlamakta ve günlük işlerime odaklanmakta sorun yaşıyorum.

Dudaklarımda tanıdık dudaklarını hissettiğim o anı kafamdan silemiyorum, sürekli gözümün önüne geliyor.

Her hatırladığımda daha da acı verici oluyor, daha çok zarar veriyor bana.

Her hatırladığımda o an sana her şeyi anlatmış olmak ve tekrar sevgilimin benim olduğunu hissetmek istiyorum, aynı zamanda sana sinirlenip o an tokadı basmadığım ve bağırıp çağırmadığım için kendime kızıyorum.

Bir gün sen de beni hatırladığında böyle yapacak mısın?

Belki unutmadın, sadece duygularım incinsin diye unutmuş taklidi yapıyorsun. Bilemiyorum.

Sadece olumlu düşünmek istiyorum.

Seni seviyorum.

Case 143, I love you

"Ya nolur!" Hyunjin bedenini Seungmin'in üstüne bırakıp mızmızlandı. "Markete gidelim Minnie-ya, bak kudururum yoksa." Seungmin ofladı.

"Kendin gidemez misin?"

"Hayır, giderken elini tutmak istiyorum."

"Psikopat mısın?"

"Evet, şimdi benimle gel." Hyunjin onu zorla çekip günlerdir yapışık yaşadığı yataktan kaldırdığında Seungmin mızmızlandı.

"İstemiyorum ya~"

"İstiyorsun, yürü." Seungmin oflayıp Hyunjin'in ardından odadan çıktı.

Son birkaç gündür ne okula gidiyordu ne de evden çıkıyordu, gün içinde genellikle Jisung'un odasında oturup tek başına vakit öldürüyordu.

Ve çok sık uyuyordu, Seungmin normalde günlük planlamaları olduğu için gece uykusu dışında pek uyumazdı.

Fakat şimdi ilk uyandığında deftere günü ve o gün hissettiklerini not alıyor, Hyunjin'in morali düzelsin diye onunla beraber kahvaltı yapıyor, uyuyor, uyanınca kitap okuyor ve tekrar Hyunjin'le yemek yiyip geri uyuyordu.

O uykusundan uyandığında da kendi günlüğünü yazıyordu, sonra da tahmin ettiğiniz üzere sonraki günün öğlenine kadar uyuyordu.

Ve bu düzen Hyunjin'e fazlasıyla batıyordu, onunla vakit geçiremediği için değil Seungmin düşünmemeye çalışırken kendine çok yüklendiği için kötü hissediyordu.

Zoraki kapıya kadar çekiştirdiği küçüğünün ayakkabılarını önüne bırakıp kendisi de kendi ayakkabılarını giydi.

"Hadi giyinmeme izin vermeni geçtim, neden cüzdanımı almamı beklemedin?"

"Sonra hemen uyuyorsun çünkü, buraya moralim bozuk diye geldiysen o götünü kaldırıp benimle ilgilenmek zorundasın ve bundan sonra uyumana izin vermiyorum." Seungmin iç çekip ayakkabılarını giydi ve Hyunjin'in uzattığı elini tutup onunla beraber evden çıktı.