ජන්ග්කුක් ජනෙල් රෙද්ද අස්සෙන් එයාලගේ ගේට්ටුව දිහා හොරෙන් බලන් හිටියා.
වෙනදා වගේම උදේ පාන්දර ටේහ්‍යුන්ග් එනවා පෙනුනම ජන්ග්කුක් ඇස් රෝල් කරා.
" ගෙයක් දොරක් නැති මනුස්සයා! පාන්දරම එනවා මේක අස්සේ රිංගන්න "
" ආආආආඅහ් මමාආආ මේ ලස්සන වලහව වෙන කොහෙට හරි ගිහින් දාන්න!! "
ජන්ග්කුක් ඇදට පැනලා වේගෙන් කකුල් ගසාගෙන ගසාගෙන ගියා.
පොඩ්ඩක් ඉන්න! මේ දැන් ජන්ග්කුක් කිව්වේ ටේහ්‍යුන්ග් ලස්සනයි කියලා නෙවේද? ලස්සන~~ ඔව් ජන්ග්කුක්ට ආර්ට් ඩේ එකෙන් පස්සේ පිස්සු වලහව ලස්සනට පේන්න අරන්. ලස්සනමත් නෙවේ. ඒක හරියට නිකම් එයා දිහාම බලන් ඉන්න කියලා හිත කියනවා වගේ වයිබ් එකක්.
" මල විකාර! "
ජන්ග්කුක් කම්මුල් පුම්බන් ඇදෙන් ඉදගත්තා.
"තරහා ගන්නෝනේ කෙනා දිහා බලන් ඉන්න ඕනෙ කියලා හිතුනම කන්න හොද මොනාද දන්නෑ... ආයිශ් එක්කො මං තරහෙන් බලන් ඉන්නවා ඉවරනේ "
ජන්ග්කුක් එයාගේ බනී ස්ලිපස් දෙක දාගෙන නැගිට්ටා.
" හ්ම්ම්හ් ආම් ද බෙස්ට් "
ජන්ග්කුක් අතින් කොන්ඩේ ගස්සලා දොර දිහාවට ඇවිද්දා. එකපාරටම දෙයක් මතක් උනාම එයා ඇස් ලොකු කරන් දොර ලගම නතරවුනා.
" මාව කැතට පේනවද දන්නෑ "
ජන්ග්කුක්ගේ මූණ ඇද වෙද්දි එයා දුවගෙන ඇවිත් කණ්ණාඩිය ඉස්සරහ හිටගත්තා.
ජන්ග්කුක්ගේ සුපුරුදු මෝර්නින් වර්ශන් එක කණ්නාඩියෙන් පේන්න තිබ්බම එයාට කෑගැස්සුනා.
" වට් ද ෆක්!! "
ජන්ග්කුක් අතකින් කොන්ඩේ හදන්න පටන් ගත්තා.
" මං නැගිට්ට ගමන් උනත් පිස්සු වලහට වඩා ලස්සනට ඉන්න ඕනේ."
" එච්චරයි! "
_
_
_
_
" ඉතින් වලස් පැටියා හොදට රගපෑවද? "
මිස්ට ජෝන්ග් කෑම පිගාගෙන් ඇස් අරන් ටේහ්‍යුන්ග් දිහා බැලුවා. ලස්සන හිනාවකුත් එක්ක.
YOU ARE READING
Anti-Romantic♡
Fanfiction" මේ තමයි හෙවන් ලේන් එක! රටට සේවය කරන වැදගත් සුරදූතයෝ වගේ ජනතාවක් තමයි එහෙ ජීවත් උනේ. ඒත් ඒගොල්ලන්ගෙ දරුවෝ.. ම්ම් අපි ඒ ගැන වැඩිය කතා නොකර ඉමු. මොකද එයාලා ලොකු වුණාම ඒ ලේන් එකේ නම ඩෙවිල්ස් ලේන් කියලා වෙනස් වෙන්නත් පුලුවන්. මොක උනත් පෙනෙන තරම් මේ ඩ...
