ŞAH MAT

6

İyi okumalar Ziyagilerrr

--

Yerdeki kan lekeleri, yaşadığım gerçeği yüzüme vuruyordu. Her nefeste içime dolan acı, karanlık bir kuyunun dibine çekiyordu beni.

"Siktir lan!" Derin bir nefes alıp verdim. Orospu çocuğu vur derken bundan mı bahsettik?

Gözümü sıkıca yumdum. "Dayan, dayan," diye mırıldandım, kendime teselli ararken. Sikeceğim seni Çetin! Seni inletmezsem bana da Doruk demesinler!

Sol tarafımdan sızan acı, bedenimi kasıp kavuruyordu. Her nefes alışım, zorlu bir mücadele haline gelmişti. Ölümün soğuk nefesini ensede hissediyordum.

Simge Palaz'ı çağırdığında Palaz hızla yanına gelip Simge'ye nasıl olduğunu sordu. Sence onun mu kolundan kanlar geliyor amip beyinli? Bu gün ölmezsem bu kuş beyinli insanların yüzünden ölümüm yakındır.

"Ben iyiyim, Pamir'i çıkarmamız lazım." Dedi Simge.

Palaz hızla pantolonunun yanındaki cebinden birer bandana çıkarıp koluma sardı. "Arka taraftan çıkaracağız." Dedi. Sizinle bir yere gelir miyim lan ben?

"Kaya'lara haber ver." Dedim kısık çıkan sesimle.

Simge Kaya'ya seslenirken bulanıklaşan bir görüntüyle karşılaştım. Rüzgar, yüzüme çarpan son nefesleri getirirken, içimdeki yangın biraz olsun hafifledi.

Yavaşça kapatıyordum gözlerimi. Hay sikeyim seni Çetin!

"Pamir kolundan vuruldu!" Diye bağırdı Simge. Nefes alışverişimi düzenlemeye çalışırken Yade ve Kaya yanıma geldi. Kaya bana kaşlarını çattığında kolumdaki kanın çokluğunu fark etti.

Evet, Çetin beni vuracaktı ama bu kadar yakından değildi. Yade kaşlarını hafifçe yukarıya kaldırdı. Şuan buradan gitmemiz gerektiğini söylemek istiyordu.

Birden sessizliği bozan bir ateş sesleri üzerine Kaya boşta olan koluma girdi. Vücudumun acı içinde kıvrandığını hissediyordum. Arka taraftan çıktığımızda Kaya'nın arabasına bindim.

Ön koltukta oturduğumda Kaya bana bakındı. "Bu siktiğimin çocuğu niye vurdu seni?" Sinirle nefes alıp verdi. Yade arka koltukta, gergin sessizlik içinde yerini almıştı.

"Vur dedim diye vurdu ama bu kadar derinden vuracağını düşünemedim." Dedim, sesimdeki sinirle birlikte. Kaya yüzündeki sert ifadeyle beni ciddiye almıyormuş gibi davrandı. Arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.

Arabanın içindeki gerilim, havayı bıçak gibi kesiyordu. Kaya gergin bir yüz ifadesiyle "Niye vur diyorsun lan?" Diye sordu.

Arka koltuktaki Yade, gerilimi içselleştiriyor gibi görünüyordu. Yüzünde beliren endişe gözlerine yerleşmişti. "Yeter artık!" Diye bağırdı Yade, gerginliği kırma çabasıyla.

Kolumdaki acı canımı yakıyor olsa bile her şeye hazır olmam için yıllardır acı içinde büyüdüm. Acıyormuş gibi dram yapmama gerek yoktu şuan.

Sinirle omuz silktim. "Simge ile duygusal bir bağ kuracağım. Bu konuyu daha sonra konuşuruz, şimdi değil."

Kaya sabrını kaybetmiş bir şekilde cevap verdi. "Hiçbir zaman değil, değil mi? Her seferinde aynı hikaye. Bu böyle gitmez." Nefes alışım derinleşirken Kaya'ya bakındım. "Ne istiyorsun Kaya?"

"Kendine zarar vermemeni!"

Arkama yaslanıp gözümü kapattım. "Lütfen sakin olun. Çözüm bulmak için birbirinize bağırmak yerine konuşmalıyız." Dedi Yade.