Ramenlerimiz gelmişti. Yemeye başlamıştık. Bir yandan ramen yiyip bir yandan da konuşuyorduk. Yani daha çok desikodu yapıyorduk. Toman üyeleri hakkında.
Mikey:Kalkalım mı?
Asami:Olur. Ben o zaman ödeyip geliyim.
Mikey:Bende ödeyebilirdim.
Çoktan kasa yerine gitmiştim. Ramenlerin parasını ödeyip Mikey ile birlikte çıktık. Sahile gitmeyi planlıyorduk.
Asami:Aa, şuradaki Kazutora-san değil mi? KAZUTORA-SANN!
Kazutora-san bize bakmıştı. Yüzü yara bere içindeydi.
Mikey:Hey, ne oldu? Yine mi dövüştün Kazutora?
Kazutora başını biraz yere eğdi. Belli ki kavga etmişti.
Kazutora:Ah, evet ama sorun yok.
Asami:Hey, ne demek yok. Yüzün sikilmiş resmen!
Mikey:Evet, Asami-san doğru diyor.
Kazutora:Hadi be o kadar kötü mü olmuş?
Asami:O kadar kötü olmuş. Sana iki seçenek sunacağım. Birincisi hastanete git muane yapsınlar. İkincisi benimle gel ben sana pansuman yapıyım. Hangisi?
Kazutora:Asami... Gerek yoktu.
Asami:İsimi girik yikti. Vardı vardı. Hemde çok vardı. İkinizde peşime düşün!
Abim aten genellikle evde olmuyordu. Nereye gittiğini bilmiyordum. Neyse. İkiside peşime düştü. Biraz kızmış olabilirim. Eve geldiğimizde cebimden anahtarı çıkartıp kapıyı açtım. Abim evde değildi.
Asami:İçeri geçin. Ben ilkyardım çantasını alıp geliyorum.
İlkyardım çantasını alıp içeri geçtiğimde ikisi fısır fısır bir şey konuşuyorlardı. Ben gelince sustular. Kazutora-sanın yanına oturdum ve yüzünü bana bakabileceği şekilde çevirdim. Pansuman yaptım.
Asami:Kazutora-san aç mısın?
Kazutora:Hayır, değilim.
Asami:Peki.
Birden beni biri aramaya başlamıştı. Bu Take idi.
Take:Alo, Asami-kun nasılsın? Ne yapıyorsun? Neredesin? Yanında kimler var?
Asami:Noldu lan? Yavaş ol be! Sanada merhaba. Evdeyim, sen aramadan önce oturuyordum. Evdeyim. Yanımda Kazutora-san ile Mikey var.
Take:Sikti-Neyse ben 5 dakika sonra oesdsyım sakın kağıyı ben gelene kadar kimseye açma!
Tam ne olduğunu soracaktım ki kapattı. Şerefsiz! Birden kapı çalmaya başladı. Kapıya gittim. Tam açacaktım ki. Take'nin söylediğğ aklıma geldi ve açmadım. Onun yerine kapının açıldığı anlaşılmayacak şekilde kapıyı açtom ve kim olduğuna baktım. Bu Kisaki idi. Elinde bıçak vardı. Kapuyı geri kapattım. Ve kilitledim. Bir kaç dakika sonra gideceğini umuyordum ki birden kapıya hızlıcs vurulmaya başlandı. Bende kapıya hemen yaslandım. Birden karnımda bir acı hissettim. Bıçak karnıma saplanmıştı. Kapının arkasından bıçağı saplanmıştı.
Acı bir çılık attım...~Mikey~
Birden Asami'nin çılık atmasıyla yerimizden kalkıp olduğu yere doğru gittik. Asami bıçaklanmıştı. Hemde kapının arkasından. Hangi psikopat özürlü şerefsiz yapardı ki bunu? Bıçak geri çekilmişti. Asami birden yere düşünce hemen ona koştum ve dayanmasını söyledim.
Mikey:Kazu çabuk amnbulansı ara!
Mikey:Asami dayan tamam mı? Nolur dayan.
Hemen yarasına basınç uygulayabileceğim bir şey aldım elime ve yarasına bastırdım. Kapı biraz aralıktı. Oradan koşmuşa benzeyen Takemichy ile karşılaşınca şaşırdım. O mu yapmıştı? Öfkemi kontrol etmekte zorladıüımı fark ettiğimde derin nefesler alıp vermeye başladım.
Take:Siktir! Geç kaldım. Mikey-kun... Özür dilerim!
Birden Takemichi eğilmişti. Tam söze gireceğim sırada ambulans sesi duyuldu...
Off şuan kendime sinir oldum. Biraz saha yazabilirdim ama yazmıcam mu hahaha ayy ne kadar gıcığım kdkdkdksc neysee umarım bölümü beğenmişsinizdirr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐴𝑠̧𝑘 𝐸𝑠𝑘𝑖 𝐵𝑖𝑟 𝑌𝑎𝑙𝑎𝑛 // Mikey x Reader //
Fanfiction•Küfür ve argo içerir. •şiddet gibi olumsuz davranışlar içerir. •Animeden bağımsızdır.