𝐴𝑠̧𝑘 𝐸𝑠𝑘𝑖 𝐵𝑖𝑟 𝑌𝑎𝑙𝑎𝑛 // Mikey x Reader //

2.0

(Şimdi ben bu hastanede olduğunuz günleri geçeceğim çünkü yazacak bir şey bulamıyorum👉👈 bir de Mikey ve İzana kardeş değil İzana herkese yalan söylüyor)

İki Gün Sonra
Hastaneden çıkmıştım. Sırtım hâlâ biraz ağrıyordu.
Mikey ile eve doğru yürüyorduk. Normalde Mikey motor ile gitmeyi teklif etmişti ama ben bana yürümenin daha iyi geleceğini düşünürekten yürümeyi seçmiştim.

Mikey:Asa-chan sence yürümek iyi bir fikir miydi?

Endişelenmiş gibiydi.

Asami:Çok endişeleniyorsun Mikey, rahat ol biraz!

Mikey:Haklısın galiba Asa-chan. Hem geldik bile.

Asami:Evet gelmişiz. Sen de gelsene!

Ona gülümsedim.
Ne kadar rahat gibi dursamda abim aklımdan çıkmıyordu. Nedenini ben de bilmiyorum.

Kapıyı babamın dün beni ziyaretinde verdiği anahtar ile açtım. Babamın ne kadar beni sevdiğini bilsemde bazen garip davranışlarından şüpheleniyordum. Benden bir şeyler saklıyormuş gibime geliyordu.

Mikey:Hey! Asa-chan beni duyuyor musun? İçeri girmeyecek miyiz?

Asami:Ah, pardon aklıma bir şey takıldı da dalmışım.

İçeri geçmiştik. Üzerimde hırka olduğu için onu çıkardım ve askılığa astım.

Mikey:Şimdi sen içeri geçiyorsun ben de sana çorba yapacağım.

Asami:Gerek yok-

Mikey:Hıh, dinlemiyorum yapacağım. Sen sadece malzemelerin yerini söyle.

Mikey'e malzemelerin yerini söyledim. Ve salona gittim.

Mikey cidden bana herkese davrandığından daha çok iyi davranıyordu. Cidden iyi ki onun ile tanışmışım. Tanışmasaydım hayatım nasıl olurdu? Büyük ihtimalle ya Haitani ya da İzana Tenjiku'ya katılmamı isterdi. Ben de katılırdım. Ama şu an Mikey var ve bana çorba hazırlıyor!

Ben bunları düşünürken Mikey çoktan çorbayı yapmış.

Mikey: Asa-chann corbayı hazırladımm.

Yanıma oturdu ve çorbadan bir kaşık aldı. Çorba sıcak olduğu için içinden buharlar çıkıyordu. Bu yüzden Mikey çorbadan aldığı kaşığı üfledi ve bana yönlendirdi. Ağzıma yaklaştırdı ve çorbayı bana içirmeye başladı. En sonunda çorba bitmişti.

Mikey:Doydun mu Asa-chan?

Asami:Evet teşekkür ederim Mikey.

Bana gülümsedi. Waağağa gülümsemesi çok güzelll!
Mikey bana birden yaklaşmaya başladı. Yanaklarım sıcaklaşmaya başladı. Ve biraz daha yaklaştı. Aramızda 2-3 cm vardı. En sonunda dayanamayıp öpüşmeye başladık. Bir kaç dakika öyle kaldık. En sonunda ayrılmıştık.
Birden telefonum çalmaya başladı. Vay şerefsiz bütün romantiklik yok oldu. Telefonumu elime aldım. Ran arıyordu.

Asami:Noldu Ran?!

Ran:Yanına gelim mi dicektim yaw ne sinirleniyon.

Asami:Off, iyi gel

Asami:Ran geliyor.

Mikey:Yalnız kalamadık desene.

Asami:Öyle oldu.

Bir kaç dakika sonra o geldi. Mikey işinin olduğunu söyleyip gitmişti. Bense Ran ile dedikodu yapıyordum. 1 saat sonra Ran'ın bacağında uyuyakalmıştım. O da uyumuş olmalı.

Rüyam çok garip ve ürkütücü bir rüyaydı.

Rüya (UYARI! : Bu sahnede kan ve şiddet gibi şeyler vardır!)

Bir sandalyeya bağlanmıştım. Depodaydım. Önümde parçalanmış bir ceset ve onu dahs çok parçayalan bir Ran Haitani vardı. Cesetin gözleri oyulmuştu, bir adam cesediydi. Adam çıplaktı. Özel bölgesi kesilmişti. Elleri de kesilmiş ve bir yana atılmıştı. Cesete bakamıyordum neredeyse.
Ran kanlı elleri ile çenemi sertçe tutmuştu.

Ran:Hadi ama güzellik o seni taciz etmeye çalıştı. Ona bakmalısın!

Asami:R-r-ran senden k-korkmaya b-başladım. S-sen böyle biri d-değildin!

Ran:Hayır Asam, ben hep böyleydim fakat sen göremiyordun!

Gözlerim dolmuştu. Eğer Bonten kurulmsaydı bunlar olmayacaktı.

Ran:Sana ona bak dedim ASAMİ!

İsmimi başırarak aötlemesi beni korkutmuştu. Cesete bakmaya çakışıyordum. Ama olmuyordu.
Neden bağlandığımı anlamamıştım.

Asami:B-b-ben neden bağlandım.

Ran:Önlem güzelim.

Rüya Bitti

Neden burda bitirdim bende bilmiyorum umarım bölümü güzel yazmışımdırrr