October story

Mud puddle

Mud puddle

ရွှံ့ဗွက်အိုင်လေးတစ်ခုအကြောင်းကို ကျွန်တော် တခုတ်တရပြောနေပြီဆိုရင် အဲဒါ လီလီပန်းကလေးနဲ့ ပတ်သတ်နေလို့ပဲပေါ့ ။

တကယ်တော့ ကျွန်တော်ဘဝမှာ ဘာမှ အရေးမကြီးအရာတွေ အသေးအဖွဲလေးတွေကအစ မှတ်မိနေခဲ့တာဆိုရင် လီလီပန်းကလေးနဲ့ တစ်နေရာရာမှာ ပတ်သတ်နေလို့ပဲ ။ အမှတ်မထင် လီလီပန်းကလေးနဲ့ ပုခုံးစွန်းခြင်းတိုက်မိခဲ့တဲ့ လမ်းကြားငယ်လေးကို ကျွန်တော် အမြဲ သတိတရရှိပြီး အခါအားလျော်စွာ ပြန်ပြန်သွားတတ်သလို ၊ လီလီပန်းကလေးနဲ့ ပထမဦးဆုံး အကြည့်ခြင်းဆုံခဲ့မိချိန်က လီလီပန်းကလေး ဖတ်နေခဲ့တဲ့ စာအုပ်နာမည်ကို ကျွန်တော်အခုထိ မမေ့ခဲ့ဘူး ။ လီလီပန်းကလေးဟာ ကန်တင်းမှာ ပါစတာနဲ့ ကိုလာကို တွဲစားတတ်ကြောင်းလည်း အမြဲ အမှတ်ရနေသလို အခုလည်း ကျောင်းဝန်းထဲ ဘောလုံးကွင်းနားက ဗွက်အိုင်ငယ်လေးတစ်ခုကိုလည်း မှတ်မှတ်ရရ ရှိနေခဲ့တယ် ။

အဲဒီဗွက်အိုင်ငယ်လေး ။

တစ်ရက်မှာ ကျွန်တော်နဲ့ လီလီပန်းကလေးတို့ ကျောင်းဘောလုံးကွင်းနား ဖြတ်သွားတုန်း အထဲက လွင့်ပျံထွက်လာတဲ့ ဘောလုံးက လီလီပန်းကလေးဆီ တိုက်ရိုက်ထိမှန်တော့မဲ့ဆဲဆဲ ကျွန်တော် အပြေးဝင်ခံလိုက်ခဲ့ဖူးတယ် ။ ဒါပေမဲ့ ကံမကောင်းချင်တော့ လီလီပန်းကလေးဟာ ဘောလုံးထိမှန်မယ့် ဘေးအန္တရာယ်ကနေ လွတ်သွားပေမဲ့ ကျွန်တော် တွန်းလိုက်တဲ့ အရှိန်ကြောင့် ဘေးက ဗွက်အိုင်လေးကို နင်းမိသွားရှာတယ် ။ အဲဒီနေ့က သူဝတ်ထားခဲ့တာ အဖြူရောင် ဘောင်းဘီရှည် ။ ကို့ယို့ကားယား အိုးတိုးအန်းတန်း အခြေအနေတစ်ခုမှာ ကျွန်တော်တို့ ကြားထဲက လေထုလေးက တမျိုးတမည် ချိုအီအီ ။

အဲဒီနောက် လီလီပန်းကလေးဟာ ဟမ့်ခနဲ တစ်ချက်ရေရွတ်ပြီး ချက်ချင်း အိမ်ပြန်သွားခဲ့တယ် ။ သူ့ဘောင်းဘီအဖြူရဲ့ အဖျားမှာ ဗွက်တွေနဲ့ ။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ ချစ်ဖို့ကောင်းမှုတွေ အပြည့်အသိပ်နဲ့ ။

#WeWriteInOctober

-----------------

Mud puddle

ရႊံ့ဗြက္အိုင္ေလးတစ္ခုအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ တခုတ္တရေျပာေနၿပီဆိုရင္ အဲဒါ လီလီပန္းကေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ေနလို႔ပဲေပါ့ ။

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘဝမွာ ဘာမွ အေရးမႀကီးအရာေတြ အေသးအဖြဲေလးေတြကအစ မွတ္မိေနခဲ့တာဆိုရင္ လီလီပန္းကေလးနဲ႔ တစ္ေနရာရာမွာ ပတ္သတ္ေနလို႔ပဲ ။ အမွတ္မထင္ လီလီပန္းကေလးနဲ႔ ပုခုံးစြန္းျခင္းတိုက္မိခဲ့တဲ့ လမ္းၾကားငယ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အျမဲ သတိတရရွိၿပီး အခါအားေလ်ာ္စြာ ျပန္ျပန္သြားတတ္သလို ၊ လီလီပန္းကေလးနဲ႔ ပထမဦးဆုံး အၾကည့္ျခင္းဆုံခဲ့မိခ်ိန္က လီလီပန္းကေလး ဖတ္ေနခဲ့တဲ့ စာအုပ္နာမည္ကို ကၽြန္ေတာ္အခုထိ မေမ့ခဲ့ဘူး ။ လီလီပန္းကေလးဟာ ကန္တင္းမွာ ပါစတာနဲ႔ ကိုလာကို တြဲစားတတ္ေၾကာင္းလည္း အျမဲ အမွတ္ရေနသလို အခုလည္း ေက်ာင္းဝန္းထဲ ေဘာလုံးကြင္းနားက ဗြက္အိုင္ငယ္ေလးတစ္ခုကိုလည္း မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနခဲ့တယ္ ။

အဲဒီဗြက္အိုင္ငယ္ေလး ။

တစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လီလီပန္းကေလးတို႔ ေက်ာင္းေဘာလုံးကြင္းနား ျဖတ္သြားတုန္း အထဲက လြင့္ပ်ံထြက္လာတဲ့ ေဘာလုံးက လီလီပန္းကေလးဆီ တိုက္ရိုက္ထိမွန္ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ ကၽြန္ေတာ္ အေျပးဝင္ခံလိုက္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ့ လီလီပန္းကေလးဟာ ေဘာလုံးထိမွန္မယ့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကေန လြတ္သြားေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ တြန္းလိုက္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ေဘးက ဗြက္အိုင္ေလးကို နင္းမိသြားရွာတယ္ ။ အဲဒီေန႔က သူဝတ္ထားခဲ့တာ အျဖဴေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ ။ ကို႔ယို႔ကားယား အိုးတိုးအန္းတန္း အေျခအေနတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားထဲက ေလထုေလးက တမ်ိဳးတမည္ ခ်ိဳအီအီ ။

အဲဒီေနာက္ လီလီပန္းကေလးဟာ ဟမ့္ခနဲ တစ္ခ်က္ေရရြတ္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း အိမ္ျပန္သြားခဲ့တယ္ ။ သူ႔ေဘာင္းဘီအျဖဴရဲ့ အဖ်ားမွာ ဗြက္ေတြနဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမွုေတြ အျပည့္အသိပ္နဲ႔ ။

#WeWriteInOctober