(Unicode)
အသိစိတ်ကင်းမဲ့စွာနဲ့ အငမ်းမရနမ်းနေတဲ့ထယ်ယောင်းကို အသိစိတ်ရှိနေတဲ့ဂျောင်ကုကပဲ အသာထိန်းဖက်ထားပေးရင်း စိတ်ထဲမှာတော့ အခန်းကိုအမြန်ရောက်ပါစေလို့သာ ဆုတောင်းနေရတယ်...။
ဓာတ်လှေကားတံခါးပွင့်သွားတာနဲ့ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ထယ်ယောင်းကို ပွေ့ချီလို့သာခေါ်လာလိုက်တော့တယ်...။ ဒါကမှ အခန်းကို အမြန်ဆုံးရောက်နိုင်မှာ...။ တင်ပါးကနေမြှောက်ကာချီလာတော့ ထယ်ယောင်းက ဂျောင်ကုပုခုံးပေါ်မှောက်ရင်း တအီအီညည်းနေတယ်...။
အခန်းတံခါးပွင့်သွားတဲ့အခါကျမှ ထယ်ယောင်းကိုနံရံမှာကပ်ပစ်လိုက်ပြီး ထိန်းချုပ်ထားရတဲ့စိတ်တွေကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့တယ်...။ လူကိုလာလာနမ်းနေတဲ့ ဒီနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ပြတ်ထွက်မတတ်ဖိနမ်းပစ်ချင်နေခဲ့တာ...။
"အာ့... Jeon...!!"
ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်တဲ့အခါ ခါးနာသွားဟန်နဲ့ တစ်ချက်ညီးညူပေမယ့် ချက်ချင်းပြန်ထလာကာ ဂျောင်ကုရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဆွဲဖြုတ်ဖို့ကြိုးစားပြန်တယ်...။ ဂျောင်ကုလည်း သူ့ကိုကူညီတဲ့အနေနဲ့ ဖြုတ်ပေးလိုက်တော့ ပေါ်လာတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့ရင်ဘက်တွေကို တပ်မက်တဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့ ကြည့်နေရင်းကနေ လက်သွယ်သွယ်လေးတွေက six packs တွေပေါ်ပွတ်သပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကတော့ ဂျောင်ကုရဲ့ရင်ဘက်ပေါ်က ချယ်ရီသီးတွေပေါ်မှာ...။
"အိုး shitt... မင်းသိပ်ဆိုးနေပါလား ထယ်"
နို့မပြတ်သေးတဲ့ကလေးတစ်ယောက်လို ဂျောင်ကုရဲ့နို့တွေကို လာစုပ်နေတော့ ဂျောင်ကုရဲ့အောက်ကကောင်က ငေါက်ခနဲပါပဲ...။ အနမ်းလေးနဲ့တောင် ခုလောက်ထိဖြစ်ပျက်နေတာပဲ...။
ထယ်ယောင်းကိုအိပ်ယာပေါ်ပြန်တွန်းချပြီး သူ့အင်္ကျီတွေကို စိတ်မရှည်စွာဆွဲဖြုတ်တော့ အပြစ်မဲ့တဲ့ကြယ်သီးလေးတွေက ကြမ်းပြင်ပေါ်တတောက်တောက် ပြုတ်ကျကုန်တယ်...။
"အဟင့်... Jeon... နမ်းပေး.. ထယ့်ကိုနမ်းပေးပါ"
ကိုးလ်တို့သုံးလိုက်တဲ့ဆေးက တော်တော်လေးပြင်းပုံရတယ်...။ ပုံမှန်ဆို အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ထယ်က ခုလိုစိတ်လွတ်သွားတယ်ဆိုတာ တော်ရုံမှမဟုတ်တာ...။ ဂျောင်ကုမှာလည်း အိပ်ယာပေါ်မှာအဝတ်ကင်းမဲ့နေပြီဖြစ်တဲ့ ထယ်ယောင်းကိုကြည့်ပြီး ဖျက်ဆီးပစ်ချင်တဲ့စိတ်ကို မနည်းချွန်းအုပ်နေရတယ်...။ စိတ်ရှိလက်ရှိသာဆို ကင်မ်ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် အသက်ပျောက်သွားလိမ့်မယ်...။
YOU ARE READING
Bad Blood (Completed)
FanfictionWhen the person you love can't see your love for them beneath the painful things you say when they reject you, remember this: "Love is blind." A TaeKook Fanfiction
