Δεύτερη Σκοτεινή Διάσταση
Ο Ιάσονας είχε κάνει την επιλογή του. Είχε ακολουθήσει τον Άνθιμο, τον βιολογικό του πατέρα, είχε ακολουθήσει το κακό. Ήξερε πως ήταν λάθος, όμως ήταν ο μόνος δρόμος που μπορούσε να πάρει και τώρα δεν υπήρχε γυρισμός. Ο Άνθιμος είχε δίκιο σε πολλά, παρόλο που τα μέσα που θα χρησιμοποιούσε ήταν βίαια. Όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, έτσι δεν λένε;
Κοίταξε γύρω του, το άγονο, νοσηρό τοπίο. Ήταν ακριβώς πανομοιότυπο με το τοπίο στο οποίο είχε πολεμήσει την προηγούμενη φορά. Η Δεύτερη Σκοτεινή Διάσταση δεν είχε σχεδόν καμία διαφορά από την πρώτη. Το κάστρο το οποίο δέσποζε στην ευθεία έμοιαζε πολύ με το Κόκκινο Κάστρο.
«Καλώς ήλθες στη Δεύτερη Σκοτεινή Διάσταση, Ιάσονα.» του είπε ο Άνθιμος με ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης που είχε καταφέρει τελικά να τον πάρει μαζί του. Ο μικρός στρατός που είχε επιστρέψει μαζί τους χειροκρότησε καλωσορίζοντας τον.
«Για αρχή και εφόσον θα συνεργαστείς μαζί τους, πρέπει να σου συστήσω και επισήμως τους Τρεις Λοχαγούς μου. Ο Αρίσταρχος, που ήταν ο Τρίτος Λοχαγός, τώρα πλέον είναι ο Πρώτος.» Έκαναν μια ψυχρή χειραψία μεταξύ τους.
«Καλώς ήλθες.» είπε άχρωμα ο Αρίσταρχος.
«Τον Αντίνοο είχες την τιμή να τον γνωρίσεις και να παλέψεις κιόλας μαζί του, όμως τώρα πιστεύω πως θα γίνετε πολύ καλοί φίλοι οι δυο σας. Ήταν ο Ένατος και τώρα είναι ο Δεύτερος Λοχαγός.»
«Δεν ήρθα εδώ για να κάνω φιλίες, Άνθιμε, ειδικά με ένα άτομο που σκότωσε έναν φίλο μου.» είπε ο Ιάσονας ψυχρά και κοίταξε τον Αντίνοο με ανέκφραστο ύφος.
«Άουτς, αυτό ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση.» είπε εκείνος. «Μάλλον θα εννοείς εκείνο το κακομαθημένο, τον Θεραπευτή με το λευκό άλογο. Δεν έπιανε μία μπροστά μου, φυσικά και θα έχανε!»
Ο Ιάσονας όρμησε και τον έπιασε απ' το γιακά της στολής του. Ο Αρίσταρχος πήγε να επέμβει, μα ο Άνθιμος τον σταμάτησε με ένα νόημα.
«Αδριανό τον έλεγαν. Και ήταν ένας ήρωας.» γρύλισε ο Ιάσονας μπροστά στο πρόσωπο του Αντίνοου. Εκείνος έδειξε για λίγο τους κυνόδοντες του μουγκρίζοντας με δυσαρέσκεια, έπειτα έσπρωξε τον Ιάσονα από πάνω του και είπε:
«Καλά, πώς κάνεις έτσι; Και εσύ σκότωσες τον φίλο μου τον Ωρίωνα, αλλά δεν σου κρατάω κακία...»
«Αγαπητά μου παιδιά, ας μη μαλώνουμε μεταξύ μας...! Πρέπει να είμαστε μονιασμένοι αν θέλουμε να κατακτήσουμε τον Κόσμο.» είπε τότε ο Άνθιμος. «Αν και θα έχετε αρκετό χρόνο να λύσετε τις μεταξύ σας διαφορές μέχρι τότε.» Έπειτα στράφηκε στη γυναίκα της ομάδας, αυτήν με το εκκεντρικό στυλ και το υπερμέγεθες σπαθί με τη μεγάλη λαβή στερεωμένο στην πλάτη της, που αν δεν ήταν Σκοτεινό Ξωτικό, ο Ιάσονας θα αναρωτιόταν πώς έβρισκε τη δύναμη να το σηκώνει. «Από εδώ η Θέκλα, η νέα Τρίτη Λοχαγός. Ανήκε στο Τρίτο Λόχο όταν ήταν Λοχαγός ο Αρίσταρχος. Για την ακρίβεια ήταν το πρώτο Ξωτικό το οποίο μεταμόρφωσε και εφόσον ήταν η δεύτερη καλύτερη μετά από αυτόν στο λόχο του δεν θα μπορούσα να βρω πιο κατάλληλη για αυτή τη θέση...» Η Θέκλα τον χαιρέτισε απλά με ένα νεύμα του κεφαλιού της σιωπηλή. «Λοιπόν, ας προχωρήσουμε τώρα στο καινούργιο παλάτι μου, το λεγόμενο Μαύρο Κάστρο. Είναι πανομοιότυπο με το πρώτο, όμως από μέσα έχει υποστεί αρκετές αλλαγές και ανακαινίσεις, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Θα κάνεις ένα μπάνιο και θα σουλουπωθείς λίγο, Ιάσονα, και ύστερα θα σε ξεναγήσω στο νέο σου σπίτι. Οι Τρεις Λοχαγοί μαζί μας. Οι υπόλοιποι μπορείτε να επιστρέψετε στα καθήκοντα ή τη διασκέδαση σας.» είπε ο Άνθιμος και άρχισε να περπατά προς το κάστρο, με τους Τρεις Λοχαγούς και τον Ιάσονα να ακολουθούν.
BẠN ĐANG ĐỌC
Μαγικός, Βιβλίο 2 #SCBC2024
Viễn tưởngΜετά την εξορία του Ιάσονα, οι φίλοι του προσπαθούν να γιατρέψουν τις πληγές τους και να μάθουν να ζουν χωρίς αυτόν, κρύβουν όμως μια μικρή ελπίδα ότι θα επιστρέψει. Κάτι περίεργο συμβαίνει με τον Γιάννη, καθώς μετά το πάγωμα και το μυστήριο τρόπο μ...