Η μέρα του φεστιβάλ έφτασε και όλοι οι κάτοικοι της Ανφάνης, αλλά και οι τουρίστες, ήταν αρκετά ενθουσιασμένοι, έχοντας σχεδόν ξεχάσει τον επερχόμενο πόλεμο. Οι φιλοξενούμενοι του Νίμου είχαν χαλαρώσει αρκετά μετά τη χθεσινοβραδινή τους επίσκεψη στη Μοβ Παραλία και η παρέα των ηρώων από τον Νότο, μπορούσαν να επιτρέψουν στους εαυτούς τους λίγες ακόμα στιγμές ανεμελιάς, αφήνοντας πίσω όσα τους φόβιζαν και τους πλήγωναν. Δεν είχαν ιδέα ότι εκείνη την ημέρα τους περίμενε μία μεγάλη έκπληξη...
Είχαν αποφασίσει να πάνε στην παραλία για μπάνιο και συναντήθηκαν μπροστά από την κεντρική είσοδο, όπου υπήρχε ένας μικρός συνωστισμός. Όλοι σχεδόν οι φιλοξενούμενοι είχαν συγκεντρωθεί εκεί, λογομαχούσαν και φώναζαν για άγνωστο σε αυτούς λόγο, μαζί με αρκετούς από το προσωπικό του Νίμου, ο οποίος προσπαθούσε να βάλει μία τάξη. Ήταν και οι γονείς της Ιφιγένειας εκεί. Η νεαρή τους πλησίασε με τους φίλους της να ακολουθούν.
«Μαμά; Μπαμπά; Τι συμβαίνει;» ρώτησε. Ο Ζαχαρίας την έπιασε από τους ώμους.
«Κόρη μου... Θέλω να παραμείνεις ψύχραιμη.» Το βλέμμα του στράφηκε στους άλλους τέσσερις και ιδιαίτερα στον Γιάννη και τον Ηρακλή. «Και εσείς το ίδιο.» Στο μεταξύ οι παρευρισκόμενοι, μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία των νεαρών, σταμάτησαν τις φωνές και τους κοίταξαν με αμηχανία.
Ο Ζαχαρίας παίρνοντας μια βαθιά ανάσα παραμέρισε. Η Ιφιγένεια κοίταξε με αγωνία ευθεία, και άλλοι από του παρόντες έκαναν στην άκρη... Και τότε είδε αυτό που δεν περίμενε με τίποτα και όμως ήλπιζε τόσο πολύ να δει όλον αυτόν τον καιρό...
«Ιάσονα;» ψέλλισε με φωνή που μόλις ακούστηκε.
«Δεν μπορεί...» άκουσε και τη φωνή του Γιάννη εξίσου σοκαρισμένη δίπλα της. Ο Μαγικός στεκόταν μπροστά από την είσοδο περίπου και το βλέμμα του ενώθηκε αμέσως με το δικό της. Ένιωσε σαν να βρισκόταν σε όνειρο, δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ήταν ντυμένος με τη φορεσιά των Νυχτερινών, μαύρο αμάνικο γιλέκο, μαύρο παντελόνι μάχης και μία κάπα με κουκούλα την οποία είχε κατεβασμένη αποκαλύπτοντας τα καστανόξανθα μαλλιά του τα οποία ήταν και πάλι κοντά, όχι τελείως αλλά λίγο μακρύτερα από όσο τα είχε παλιότερα.
«Ιφιγένεια... Παιδιά...»
«Είναι αλήθεια; Επέστρεψες;»
«Ναι, Ιφιγένεια. Ήρθα για να μείνω. Μετάνιωσα την επιλογή μου και γύρισα πίσω.»
أنت تقرأ
Μαγικός, Βιβλίο 2 #SCBC2024
خيال (فانتازيا)Μετά την εξορία του Ιάσονα, οι φίλοι του προσπαθούν να γιατρέψουν τις πληγές τους και να μάθουν να ζουν χωρίς αυτόν, κρύβουν όμως μια μικρή ελπίδα ότι θα επιστρέψει. Κάτι περίεργο συμβαίνει με τον Γιάννη, καθώς μετά το πάγωμα και το μυστήριο τρόπο μ...
