Μαγικός, Βιβλίο 2 #SCBC2024

Κεφάλαιο 25: Η Γιορτή της Άνοιξης (Μέρος ΄Β)

Προειδοποίηση: Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο spicy, ωστόσο δεν έβαλα τόσο αναλυτικές περιγραφές ερωτικών σκηνών. Επειδή ανήκει στο είδος της φαντασίας, δεν θεωρώ σωστό να περιγράψω την κάθε ερωτική σκηνή αναλυτικά. Όμως όφειλα ακόμα και τώρα να προειδοποιήσω!! 

************************************

Ο Σωκράτης κοιτούσε την Αντιγόνη να χορεύει με τον Νίμο, όταν επέστρεψε από την τουαλέτα, και ένιωθε να βράζει από θυμό και ζήλεια μέσα του.

Λες να επέλεξε αυτόν τελικά; Μα γιατί να επιλέξει το Ξωτικό; Θα τη βάλει σε μπελάδες... Μια σχέση μεταξύ τους είναι απαγορευμένη... σκεφτόταν. Και εκτός αυτού, ήταν φίλοι με τον Νίμο, είχαν δεθεί κατά τη διάρκεια του περσινού Καλοκαιρινού φεστιβάλ και της παραμονής του στην Ανφάνη, είχαν μοιραστεί και ένα μπουκάλι ρούμι. Πώς μπορούσε να του το κάνει αυτό τώρα, ο άθλιος; Όμως ο Σωκράτης όφειλε να κάνει υπομονή για χάρη του Γιάννη, και ας ήταν αναγκασμένος να συνεργάζεται με τον Αρχηγό του Νερού για την εκπαίδευση του.

Για λίγο σκέφτηκε να τρέξει στην πίστα και να την κλέψει από τον Νίμο, όμως ευτυχώς, η Αντιγόνη επέστρεψε από μόνη της στο τραπέζι τους.

«Θέλω να μιλήσουμε.» του είπε και τον τράβηξε μαζί της στην πίστα για να χορέψουν. Αυτή η κίνηση μπέρδεψε τον Μάγο. Καθώς χόρευαν της είπε:

«Λοιπόν; Βαρέθηκες το θαλασσινό ξωτικό και τις ιστορίες του για γοργόνες και τώρα θέλεις να χορέψεις μαζί μου; Πάντως πρόσεχε μ' αυτόν. Κυκλοφορούν φήμες ότι έχει για ερωμένη του μια γοργόνα, και κάθε χρόνο παραμονές της Γιορτής του Καλοκαιριού τη συναντάει.» Η Αντιγόνη γέλασε.

«Μα ποιος το σκέφτηκε αυτό; Ιστορίες για γοργόνες όντως μου έχει πει, όμως να έχει σχέση με κάποια από αυτές...» Γέλασε πάλι κουνώντας το κεφάλι της, έπειτα όμως σοβάρεψε. «Κοίτα... Δεν χρειάζεται να ζηλεύεις. Μόνο φίλοι είμαστε, όμως, Σωκράτη μου, θέλω να είμαι και μαζί σου μόνο φίλη, τουλάχιστον προς το παρόν. Να συνεχίσουμε να βγαίνουμε και να περνάμε καλά, όμως μέχρι εκεί. Ξέρεις πόσο δύσκολα πέρασα στο γάμο μου και θα μου είναι δύσκολο να δεσμευτώ από τώρα.»

Ο Σωκράτης απογοητεύτηκε με αυτά τα λόγια της. Ήλπιζε ειδικά απόψε, που υποτίθεται οι ερωτευμένοι εξομολογούνταν τα αισθήματα τους, ότι η Αντιγόνη θα επέλεγε τελικά εκείνον και θα του έλεγε πως νιώθει. Ή έστω ότι θα επέλεγε εκείνον τον σέρφερ της δεκάρας τέλος πάντων, θα πληγωνόταν μεν αλλά θα ήξερε πως όλα τελείωσαν. Ενώ τώρα τους άφησε και τους δύο κρεμασμένους να περιμένουν κι άλλο και να ελπίζουν σε κάτι που μπορεί και να μη συνέβαινε ποτέ.