Μαγικός, Βιβλίο 2 #SCBC2024

Κεφάλαιο 45: Η Τελετή Αποφοίτησης και Λίγο Παρελθόν

Η Έλενα ξύπνησε με ένα αίσθημα αγαλλίασης στην καρδιά και γλυκιάς κούρασης στο κορμί της. Την προηγούμενη νύχτα, μετά το Χορό των Αποφοίτων στον οποίο συνόδευσε τον Γιάννη, ακολούθησε άλλη μια γεμάτη πάθος ένωση τους και αυτή τη φορά δεν σκόπευε να τον αφήσει. Αν και ακόμα υπήρχε ένα σύννεφο από πάνω τους, εκείνο του πολέμου στον οποίο θα συμμετείχε ως Τοξότης της Φωτιάς πλέον ο αγαπημένος της, διατηρούσε στην καρδιά της την ελπίδα ότι θα πήγαιναν όλα καλά και ύστερα δεν θα χώριζαν ποτέ ξανά.

Γύρισε από την άλλη για να τον κοιτάξει, για να συνειδητοποίησε έκπληκτη ότι δεν βρισκόταν δίπλα της. Ανησυχία την κατέλαβε. Μήπως μετάνιωσε και την εγκατέλειψε; Λογικό θα ήταν, με όσα είχε ήδη στο κεφάλι του και με όσα κουβαλούσε στην ψυχή του, εκείνη θα ήταν ένα επιπλέον βάρος, και θα της άξιζε αν την άφηνε εφόσον εκείνη τον είχε εγκαταλείψει την προηγούμενη φορά εξαιτίας των ανασφαλειών της. Όμως τότε, η πόρτα άνοιξε και μπήκε ο Γιάννης, κρατώντας ένα δίσκο με πρωινό στα χέρια του.

«Ήρθε το Room Service!» αναφώνησε καθώς την πλησίασε στο κρεβάτι. Η Έλενα ανασηκώθηκε και καλύφθηκε ντροπαλά με το σεντόνι, παρόλο που ήξερε πως δεν χρειαζόταν. Ήταν πανέμορφος, φορούσε μόνο το παντελόνι του σμόκιν του και το πουκάμισο το οποίο κρεμόταν χαλαρά και ήταν ανοιχτό, ενώ τα μαλλιά του ήταν ελαφρώς ανάκατα. Άραγε εκείνη πώς ήταν μετά τον ύπνο;

«Καλημέρα.» του είπε χαρίζοντας του ένα γλυκό χαμόγελο.

«Καλημέρα, πανέμορφη μου.» της απάντησε και αφού άφησε το δίσκο στο κρεβάτι δίπλα της τη φίλησε απαλά. «Ελπίζω να μη σε πειράζει που πήρα το θάρρος να χρησιμοποιήσω την κουζίνα... Μας ετοίμασα πρωινό.»

«Όχι, καθόλου. Τι γλυκό που το σκέφτηκες... Ευχαριστώ.» απάντησε ειλικρινά εκείνη και χαμογέλασε αναψοκοκκινίζοντας καθώς επανέρχονταν στο μυαλό της σκηνές από την προηγούμενη βραδιά, που ήταν το ίδιο έντονη με την πρώτη τους φορά, ίσως και ακόμα παραπάνω.

Το πρωινό αποτελούνταν από καφέδες, χυμό πορτοκάλι και ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα. Έφαγαν παρέα συζητώντας για το χθεσινό χορό, αλλά και για την Τελετή Αποφοίτησης που ερχόταν.

«Θα έρθεις;» τη ρώτησε ο Γιάννης.

«Φυσικά και θα έρθω και θα σε παρακολουθώ περήφανη καθώς θα παίρνεις το απολυτήριο σου. Και τους υπόλοιπους το ίδιο, αλλά για εσένα θα είμαι ιδιαίτερα περήφανη επειδή... καταλαβαίνεις.» του είπε χαμογελώντας ντροπαλά και βάζοντας χαριτωμένα μία κόκκινη τούφα πίσω από το αυτί της. Της χαμογέλασε πίσω μελαγχολικά.