"ALLAHINDAN BULURSUN İNŞALLAH"
"PÜÜÜ SANA TÜKÜRÜĞÜM BİLE SENDEN KIYMETLİ!"
"BİPOLAR YÜZSÜZ"
Nihalin kapı önünde kereme ettiği bedduaları göz devirerek dinliyordum.
Nejla:Evet, tamamdır
C:teşekkür ederim sanada iş çıkardım
Nejla:güzelim benim işim bu, sen iyisin değil mi?
Çok iyiyim kaşar kardeşin ve kerem sayesinde...
C:iyiyim...
Nejla:bak güzelim sağlıkçıyım biliyorum yani, o bardağı o kadar sıkıp daldığın ne oldu?
C:Ailesel desem?
Nejla:Anlıyorum kuzum ama konu her ne ise sıkma canını. Bu can bir daha gelmeyecek unutma bunu? Hiç bir şey senden önemli yada kıymetli değil.
Burukça gülümsemiştim. Nejla gerçekten iyi bir kızdı , keşke iremde onun gibi olabilseydi çok zıt karakterlerdi. Şaşırıyordum bunlar mı kardeş diye.
Kapının önündeki sesler kesilmişti, içeriye halil ve yunus dalınca yerimden sıçramıştım, nejlada küçük çığlık atıvermişti
Yanıma hızla geldiklerinde halil başımı öpüp sarılıyordu, yunus sargıdaki elimi avuçlayıp okşuyordu
Halil:Ah be kızım noldu sana böyle?
Yunus:Ben biliyorum...
Yalandan öksürmüştüm, nejla yanımızdayken kardeşini konuşamazdık sonuçta
Nejla:Bitti işim, sana dediğim merhemi al mutlaka , dikiş gerekmiyo fakat pansuman yapman gerekecek.
C:teşekkür ederim
Halil:Tamamdır hallederiz biz
Nejla başıyla onayladıktan sonra odadan çıkmıştı, bakışlarım yunus ve halil ikilisindeydi.
Yunus:Kerem çok merak etti seni ama nihal müsade etmedi ve halilde
Halile gülümseyip göz kırptığımda yanağımı sıkmıştı
Halil:Kerem yüzünden mi yaptın? Yunus öyle dedi
Yunusa dönüp sorgulayıcı bakışlar atmıştım
C:Yunus?
Yunus:inkar etme istersen
Bıkkınlıkla nefes almıştım gözlerimi kaçırıyordum eğer söylersem kereme derler miydi? Yakın arkadaşıydı... ama farkediyorlardı inkar edemiyordum.
Halil:bu sessizlik evet anlamına mı geliyor?
Yunus:Otistik misin olum belli zaten hala soruyorsun
