Son düdük çalınmıştı ve derbi öncesinde ki son antrenman bitmişti.
Çok çabalamıştı takım, abimlerde çok yoruluyordu ama.
Hangi takımın kazanacağını kestiremiyordum, en iyisi beraberlik diye geçiriyordum içimden.
Takım yarınki derbi için saatlerdir burada, azimle ve hırsla çalışıyordu. Düdük ile birlikte kendisini yere atanlar vardı, Keremde kaleci direğinin oraya tutunmuş soluklanıyordu.
Halil yerde 360• dönüyordu, Yunus bulduğu ilk suyu dikiyordu, Barış ayakkabılarını fırlatıp yerde uzanıyordu.
Birsüre sonra hepsi kendisine gelmiş gibiydi, soyunma odalarına geçmişlerdi.
Nihalle etrafı toparlayanları izliyorduk.
Nihal:İnşallah alırız, onu bunu geç 29'unda ki maç için dahada heyecanlıyım.
C:Evet, ya abimler üzülecek yada Keremler.
Nejla:Arada kalmak zor olsa gerek-
Nejlanın sesiyle yerimden sıçramıştım, boşluk anıma gelmişti.
Nihal:Bismillah! Nereden çıktın kız sen?
Nihal bağırınca dirseğimi geçirivermiştim, Nejla ise gülüyordu.
Nejla:Şimdi geldim.
Nejla da yanımıza oturduğunda mükemmel bilgilerimizle derbi hakkında konuşuyorduk.
Nihal:Skor tahminleri alalım?
C:3-1 biz alırız.
Nejla:1-1 bence.
Nihal:Bana iki takımda gol atamaz gibi geliyor ama neyse!
C:En kötü Cuma günü olacak maçta gol atarız.
Nejla:Hayırlısı.
Kara kara oturuyorduk, boynumda hissettiğim öpücük ile yerimden sıçramıştım.
Ödüm bokuma karışırken, karşıma geçip gülen Kerem'e dikdik bakıyordum.
Komik değildi
C:Gülme! Hala gülüyordu, Sana diyorum ya!
Nejla ve Nihalde gülüyordu, aman eksik kalın!
Kerem:Neden bu kadar korktun ya?
Göz devirmiştim, birde soruyordu. Sinsi gibi arkamdan gelmişti, ne yapmamı bekliyordu?
Kerem:Güzelim sana benden başka kim dokunabilir, cesaret edebilir? Tabiiki benim.
C:Salak, sinsi gibi arkamdan gelmene korktum.
Nihal:Nejla, gel biz Barışlara bakalım.
Nejla:Olur , olur.
