Halil:ADANAYA GİDEK Mİ
Yunus:ŞALVARINDAN YİYEK Mİ
Barış:KEBABINDAN YİYEK Mİ
Nihal:Ayyy yeter susun!
Bencede susun, başım şişmişti.
Takımca Adanadaydık, Münihten Adanaya gelmiştik. 2-1 bize çaktıklarından sonra bi tık moraller bozuktu.
Hatayspor karşılaşması için adanaya inmiştik, antreman yapılıyordu fakat mola verilmişti.
Yarın maçımız vardı, şuan halen adanadaydık. Ertesi günde abimler gelicekti , karşılaşmayı isterdim ama nafile.
Abimler İngiltereye gidecekti kampa, nihalde takımla Münihe uçacaktı bende tek kalmamak için geldim zaten ekipten olduğumdan sorun yoktu.
Nihalle yerimizde zıplayarak bizde spor yapıyoduk, yüksek performansımız halilin gözlerini yaşartırken dibimizde şarkılar, türkülerde söylüyordu
Yunus:benim midem kazındı
Barış:Ne zaman biticek olum
C:40 dakikanız kaldı
Halil:ÖFFF! Ağlayacağım.
Nihal:Kasım ayına girdik bu ne sıcak?
Berkan:Ülkeye kış gelmedi ki anasını satıyım
Oturduğum yerden kalkıp üstümü silkelemiştim, bakışlarım onu arıyordu. Görmezden gelmeye çalışsamda merak ediyordum
İleride tek başına top sektirdiğini görmüştüm, benim yüzümden miydi yoksa yediği linçlerden miydi bilmiyorum ama yüzü düşüktü
~
Nihal:Ya getirdiniz bizi kebap yiyeceğiz
Halil:mumbar nasıldır?
Berkan:çok istiyorsan tattırayım kardeşim
Halil:Ha? Nasıl?
İğrenç imasına kahkaha atmaya başlayan berkana ve onunla gülen barışa ters ters bakıyordum. Nihal ben ve kerem yüzümüzü ekşitirken yunus büyük ciddiyetle menüye bakıyordu halil ise imayı anlayıp tch tch sesleri çıkartıyordu
Evet şuanda barış yunus halil kerem berkan nihal ve ben yemek yemeğe gelmiştik
Keremle muhattap olmuyordum, o da yunuslarla konuşuyordu süreklide bakıyordu. Masada hersey normaldi, kerem ve benim konuşmamam hariç
Nihalde keremle konuşuyordu ama laf atıp ima yapmayı unutmuyordu
Yunus:Karar verdim, kebap yiyoruz
Berkan:Buraya Nicolo ile gelmek vardı
Nihal:İtalyanların altın çocuğu...
