Şaşkınlık ile Kerem'e bakıyordum, bu kızı tanıyordu yani.
Ve kız sevgilim diyordu?
Benim sevgilime?!
Kimdi lan bu!
Afallayarak gözlerimi kırpıştırmıştım, adını bilmediğim o esmer kız beni itip Kerem'e doğru koşmuştu.
Kendime gelip dönüp baktığımda, Kerem kızın kolunu tutuyordu ve direniyordu.
Kerem:Sapık! Dokunma bana, Ceren yardım et!
Kerem çingeneler gibi bağırıyordu, kız ise sarılmaya yemin etmiş gibiydi.
Koşar adımlarla yanlarına gittiğimde, kızın kolundan kavrayıp sertçe geriye itmiştim. Sendelerken düşmemek için duvardan destek almıştı, sinirle Kerem'e döndüğümde nefesleniyordu.
C:Kim lan bu kız, sana sevgilim diyor!
Kerem:Aşkım-
"Efendim bebeğim!"
C:Kes sesini sıçmıyım seninde ağzına!
Şıllık gacı lafımızıda bölüyordu, sinirlerim katkat tepeye ulaşırken Kerem'e dönmüştüm.
C:Kim bu kız dedim, sana neler diyor üstelik sen niye kekeliyorsun lan!
Kerem yerinden sıçradığında o zaman farketmiştim, ne kadar yüksek ses ile konuştuğumu.
Neyse
Kerem:Bak anlatıcam ama şu gitsin.
"Aşk olsun hayatım-"
C:Aşkını siktirtme lan! Ulan elimde kalmadan çık git, yüzsüz seni!"
Kerem:Hii! Küfür-
Ortalık 56 oluyor, beyefendi küfürüme takmış!
Sinirle bağırmıştım.
C:Kerem kapa çeneni!
Kerem sessizleştiğinde, kızı yaka paça dışarıya atmıştım. Kerem'e öfkeyle döndüğümde ilerlemesi için işaret etmiştim.
Paytak paytak önümde giderken, koltuğa oturmuş ellerini önüne almıştı. Bende ellerimi önünde birleştirmiş, burnumdan solarak ona bakıyordum.
C:Kim bu kız?
Sesim net çıkıyordu, sinirlice.
Kerem:Bizim memleketten, adını söylersem şimdi kızarsın ağzıma aldığım için. Ama söyliyim mi?
Hasbinallah
C:Söyle Kerem, ağzına almasanda beyninde dönüyor zaten.
Kerem:İsmi Burcu.
