Chapter 12
Clarisse POV
"Mahal na kita Clarisse." rinig kong bulung niya tsaka hinalikan ang noo ko.
Mahal niya ako? Totoo ba 'to? Imumulat ko na ba ang mga mata ko? Pero anong sasabihin ko? Tsaka pano na ang contrata namin? At pano na si Mikael? Oh my gosh naguguluhan na ako. Anong gagawin ko?
Kaya sa huli nakapikit pa din ang mga mata ko. Pero bakit hindi pa rin siya bumababa ng sasakyan? Eh nandito na ata kami sa bahay ah.
After 5 mins.
Kunwari kagigising ko lang at nag-inat inat habang nagpe-fake yawn. Pero pagtingin ko sa katabi ko..
Tulog din? Ano to? Tulugan sa sasakyan at hindi sa loob ng bahay?
Nakakaloka! Nandito na nga kami sa tapat ng bahay namin pero nasa sasakyan pa din kami at natutulog.
Tinitigan ko lang siya habang tulog, ang gwapo niya pala pag tulog. Pero bakit niya sinabi na mahal nya ako? Wala sa kasunduan namin 'to eh.
"Jeff wala ba tayong balak bumaba dito?" biglang tanong ko kaya nagising siya.
"Hindi na kita ginising kasi mukhang napagod ka eh." sabi naman niya.
"Dapat ginising mo ako hindi ikaw yung natulog na jan." sabi ko. "Tara na nga!" masungit kong saad tsaka bumaba na ng sasakyan.
Bumaba na din siya tsaka kinuha ang mga pinabili namin syempre tinulungan ko din. Pagkapasok namin ay nagulat kami sa nakita namin.
"Oh Shane, san ka pupunta?" tanong ko agad matapos makita ang dala niyang isang maleta at yung bag niya.
"I'm going to stay at the unit na." sabi naman niya
"Ah okay, gusto mo hatid ka na namin?" sabi ko na lang at salamat naman at naisipan mo nang umalis sa bahay namin.
"Hindi na magtataxi nalang ako." sabi naman niya, ayokong pumilit ng taong pakipot eh, sorry!
"Okay! Ingat ka nalang." sabi ko nalang. Tsaka ko pinunta na sa kitchen ang mga dala ko.
"Ihahatid na kita Shane." sabi ni Jeff tsaka niya dinala yung dala niya sa kitchen at kinuha yung mga gamit ni Shane.
Tsaka sila lumabas. Nasa kanila lang ang masama kong tingin hanggang sa hindi ko na sila makita. Mahal na daw niya ako? Huh, sinungaling!
Binuksan ko yung mga gulay saka hinugasan para hiwain para iluto pang-dinner mamaya.
"Mahal na kita Clarisse, may ganun-ganun ka pang nalalaman tapos? Ugh, nakakainis!" sabi ko habang hinihiwa yung mga gulay.
"So narinig mo pala ang mga sinabi ko kanina?" biglang may nagsalita sa likod ko.. Lagot.
"Ouch!" sa pagkagulat ko sa kanya ay nahiwa ko na pala yung daliri ko. Huhu, ang sakit.
"Oh, bakit hindi ka kasi nag-iingat." sabi niya at dali-daling pumunta sa'kin at kinuha ang kamay kong may sugat.
"Akala ko ihahatid mo siya?" tanong ko habang hinuhugasan niya ang daliri ko ng tubig sa faucet.
"Oo nga hinatid ko siya sa gate, sabi niya magtataxi na siya diba?" sabi niya, oo nga ano. Akala ko kasi ihahatid niya hanggang sa... nevermind. "Balik tayo sa tanong ko kanina, narinig mo ba kanina yung mga sinabi ko?" tanong ulit noya
"A-anong sinabi?" kinakabahang tanong ko. Pinatay niya ang tubig tsaka ako pinaharap sa kanya.
"Sa sasakyan, kaninang akala ko tulog ka." sabi niya. "Wag ka ng magsinungaling" dagdag pa niya.
"Oo na, oo narinig ko lahat." sabi ko lang
"Bat hindi ka nag-react?" tanong niya
"Anong gusto mong ire-react ko?" tanong ko pabalik
"I mean bat hindi ka man lang nagsalita?" tanong ulit niya
"Ewan ko, tsaka ano namang sasabihin ko?" tanong ko pabalik ulit
"Anyway alam mo naman na, anong masasabi mo?" tanong niya habang nilalagyan na niya ng band-aid yung sugat ko.
"Ewan ko, alam mo nasanay ka lang na parati ako ang nakikita at inaalala mo at isali mo pa ang pagpapa-selos mo kay Shane kaya naging ka na-attach sa'kin. Tsaka I still love Mikael." sabi ko nalang. Hindi siya nagsalita sa mga sinabi ko.
"Oh I see! There tapos na, magpadeliver nalang tayo." sabi niya tsaka umakyat na. Nangyari dun?
Magpapadeliver nalang daw oh. Yehey! Kaya naman pumunta nalang ako sa sala tsa binuksan ang TV.
Teka, may mali ata sa sinabi ko ah. Wala na, nasabi ko na.
Jeff's POV
"Ewan ko, alam mo nasanay ka lang na parati ako ang nakikita at inaalala mo at isali mo pa ang pagpapa-selos mo kay Shane kaya naging ka na-attach sa'kin. Tsaka I still love Mikael." saad niya. Hindi lang ako nagsalita. Hindi ko alam ang sasabihin ko eh. Ganito pala kasakit.
Naisip ko din yan na parati ko siyang nakikita kaya ganito 'tong nararamdaman ko pero pag umalis siya at naghiwalay na kami, hindi ko na kaya. Minsan ko na kasing pinakawalan ang babaeng mahal ko kaya ngayon hindi ko na siya papakawalan pa.
Pero parang siya naman ang mang-iiwan sa'kin. Masakit, masakit isipin na isang araw ay magkakalimutan nalang kayo. Mas masakit pa 'to kaysa sa nauna, kasi wala palang, I mean kakaamin ko palang rejected na agad.
Ang sakit!
"Oh I see! There! tapos na, magpadeliver nalang tayo." sabi ko nalang tsaka umakyat na sa kwarto ko. Humiga ako sa kama para makapag-isip-isip. Anong nang plano ko ngayon?
2and1/2 months pa kaming magsasama.
2and1/2 months pa yung contract namin.
2and1/2 months pa saka niya ako iiwan daw.
Kaya within 2and1/2 months kailangan niyang mainlove sa akin.
Kaya ko bang paibigin siya sa 2and1/2 months na 'yan? Kaya ko 'to, para sa taong mahal ko na hindi ko papayagang iwan ako.
You'll fall for me Clarisse, as I fell for you!
----
soshi_MYE
BINABASA MO ANG
Contract with my Pervert Fake Husband ✩COMPLETED✩
Romance♣Hanggang kontrata nalang ba sila? O mauuwi din sa totoong pagmamahalan?♣ -----
