Bella Vista (+18)

Bu Da Kucağına Almaya Dünden Hevesliymiş..

Lütfeeen oy ve yorumlarıı unutmayınnn..

Başlıyoruz ❤️
______________________________________

Şaka gibi ama, ben onun hakkında pek de iyi şeyler düşünmüyorken, o benim için pastaneyi tekrar açıp istediğim eklerleri vermişti bana..

Sanırım kendimden utanmalıydım.

Eklerlerimi aldıktan sonra ona bir çok kez teşekkür edip, bir de ismini öğrendikten sonra evin yolunu tutmuştum yeniden. İsmi Batuhan'dı.

Batuhan..

Tövbe haşa ama ismi de piç ismiydi yani, ben ne yapabilirdim ki? İstemeden düşünüyordum bunları..

Eve gittiğimde fazlasıyla yorgun olmama rağmen kendime sıcak çikolata yaptım ve en sevdiğim filmi - Karlar ülkesi - açıp eklerlerimi de alarak koltuğuma kuruldum. Kışı çok seviyordum. Özellikle Aralık ayını ve yılbaşını.. Çok ama çok seviyordum.

Tatlımı ve sıcak çikolatamı bitirdiğimde mayışmış bir şekilde koltuğa daha fazla yayılıp televizyon izlemeye devam ettim ama dediğim gibi, fazlasıyla yorgundum. Çok geçmeden uyuyakaldım bu yüzden..

Hatta öyle yorgundum ki, sabaha kadar değil, öğlene kadar kesintisiz uyumuştum. Uyandığımda on iki buçuktu saat..

Ilık bir duş alıp kahvaltımı yapana kadar da 3 olmuştu ve ben bazı şeyleri yeni yeni hatırlamaya başlamıştım. Bugün pastaneye gitmem gerektiği gibi mesela..

Bunu hatırlayınca oyalanmayı bırakıp bir hışımla üstümü giyindim ve merdivenleri üçer beşer inerek sokağa attım kendimi. Pastane evime fazla uzak değildi, bu konuda şanslıydım ama yine de koşmaya başladım. Ayağımın altında ezilen karların sesi rüzgarın uğultusuna karışırken nefes nefese bir halde ulaştım pastaneye.

Ama ulaşmaz olaydım..

Çünkü o an gerçekten korkunç bir şey oldu! Fazla geç kaldığım için öyle acele etmiştim ki, tam dükkanın önündeki buz tutan zemini görmemiştim ve ayağımın kayması da kaçınılmaz oldu tabi. Oldukça sert bir şekilde popomun üstüne düştüm ve bir anda karşımda dikilen Batuhan'la bakışırken buldum kendimi..

Şansımı sikeyim.. Bahtımı sikeyim.. Evreni sikeyim.. Karı, kışı, götümü- Ahh! Götüm acıyor lan!

Ben acıyla yüzümü buruşturduğum sırada Batuhan gülmemek için dudağını ısırıp "İyi misin?" dedi oldukça sessiz bir şekilde. Sıfatına bakılırsa oldukça keyifliydi beyefendi. Bu halim hoşuna gitmişti herhalde..

"İyi gibi mi görünüyorum?" derken resmen burnumdan soluyordum. Aslında, çok utanmıştım ama, belli etmek istemedim. Bu yüzden böyle agresif davranıyordum. Çocuğun gözündeki tüm havam benimle birlikte yıkılmıştı..

Kafasını iki yana sallayıp "Pek değil.." dediğinde eğlendiğini gizleme gereği duymadı. Sonra yanıma yaklaşıp elini uzattı ve "Neyse.." dedi. "Elimi tut da kaldırayım seni."

Yüzümü buruşturdum bu dediğine. "İstemez." Sana kaldık sanki!

Ben teklifini reddedince elini geri çekip kollarını göğsünde birleştirdi ve benim tek başıma ayağa kalkma çabamı sırıtarak izlemeye başladı.

Kalkabildim mi peki? Tabiki hayır.. Çünkü gerçekten sert düşmüştüm. Ve gerçekten canım acıyordu.

Acı dolu bir inilti çıkardığımda Batuhan iç çekip "Ne diye inat ediyorsun ki?" dedi sıkıntıyla. "İzin ver de yardım edeyim işte."

Kaşlarımı çattım, gözlerimi kapattım ve ağlamaklı bir sesle konuştum. "Popom acıyor.."

Bu dediğime güldüğünü tahmin ediyordum ama gözlerim kapalı olduğu için görmedim. Gözlerimi açma sebebim ise belimde ve bacaklarımda hissettiğim eller oldu..