Bella Vista (+18)

Yanıyor, Yanmaz Mı? Su Verin Adama..

______________________________________

"Adam ruh hastası gibi darladı lan beni!"

Batuhan'ın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldığımda "Ne?" dedim hiçbir şey anlamayarak. Sonrafan fark ettim, Arda'dan bahsediyordu. Elçin'in kocasından..

"Herif manyak herhalde.." derken sesi bıkkın çıkıyordu. "Bi kimlik numaramı sormadığı kaldı!"

Söylediklerine gülerken tekrar onun bulunduğu masaya gittim ve karşısındaki yerime oturdum. "Senin sapık olduğunu düşündü sanırım.." Bu düşünce daha çok gülmeme sebep oldu. "Beni rahatsız ettiğini sandı."

Batuhan omuz silkip arkasına yaslandı ve söylediklerim yüzünden boş boş baktı suratıma. "Neden beni gören insanlar sapık, yavşak veya şerefsiz olduğumu düşünüyor acaba..?"

Gülmemek için dudağımı ısırdım. "Öyle olduğun için olabilir.." Sonra çatılan kaşlarına baktım ve sevimli görünmeye çalışarak sırıttım. "Şaka şaka.."

Batuhan bana gözlerini devirip önüne döndüğünde paketleme işine geri döndüm ve kalan 15 kurabiyeyi de üçerli gruplara ayırıp paketledikten sonra geniş bir kutunun içine koydum. Bu süre zarfında hiç konuşmamıştık. Ben işimle ilgileniyordum, Batu da ara ara beni izliyor, ara ara Atlas'ın hala mutfakta olmasına söyleniyordu. İşim bittiğinde yorgun bir şekilde yaslandım masaya.

"Yoruldum he.."

"Daha hiçbir şey yapmadın." dedi Batu bu söylediğime. "Ayrıca çok yavaşsın. Böyle giderse kovulursun.."

Kaşlarımı çatıp dudak büzdüm söylediğine. "Sen mi kovacaksın?" Bence kovamazdı.. Ayrıca yavaş falan da değildim. Paketleme yapmak zor bir işti.

"Yoo.." dedi Batuhan. Ses tonu yine keyifliydi. "Ben kovmam. Ama kovuluşunu zevkle izlerim.."

Gerizekalı.. Beni işe aldırmak için uğraşan kendisi değildi sanki! Masanın altından ayağımı uzatıp sertçe vurdum bacağına.

"Boş yapma! Kovulmam ben."

Canı acımış mıydı bilmiyorum ama yüzünde mimik oynamadı. "Onu görücez.." dedi yalnızca. Sonra kollarını masaya yasladı.

Bu egosuna bir cevap verecektim aslında ama telefonuma gelen bildirim sesi dikkatimi dağıtmıştı. Cebimden çıkarıp masanın üzerine koydum telefonu. Mesaj bir arkadaşımdandı.

Ekran kilidimi açıp WhatsApp'a girdiğimde Batuhan nedense dik dik bakıyordu telefonuma. Arkadaşımın mesajına yanıt verdim, sonra imalı bir şekilde Batuhan'a baktım.

"Ne bakıyorsun öyle otobüsteki teyzeler gibi?"

Cevabıma belli belirsiz güldü ama baktığı şey mesajlar değildi sanırım. "Çizgi film mi izliyorsun?" dedi mesaj bölümündeki duvar kağıdımı kastederek. Bir animasyondaki karakteri koymuştum duvar kağıdıma, ve evet, çizgi film- animasyon gibi şeyleri izlemeyi seviyordum.

Özellikle de Karlar Ülkesi'ni.. Daha önce de söylemiştim zaten.

Bu yüzden kafa salladım. "Evet.. Animasyon veya çizgi film izlemeyi seviyorum. Sen sevmez misin?"

"Bilmem" der gibi omuz silkti. "Sanırım en son Buz Devri izlemiştim.. 10 yıl önce falan.."

"Yuhh!"

Tamam biraz kaba olmuş olabilirdi bu tavrım ama 10 yıl önce ne? İnsan çizgi film izlemeden durabilir mi ya? Bu herif manyaktı.

Tepkime gülerken "Çok mu garip bir şey?" dedi sanki değilmiş gibi. Ama garipti yani..