SİRENLER ÇALMAYA BAŞLAYINCA

18-BİR KURŞUN, İKİ KURŞUN

Hepinize yeniden merhabaa,🤍

Bölüme başlamadan önce oy vermeyi unutmayın lütfen. Bu sayede hikayeye destek olabilirsiniz.🤍

Keyifli okumalar dilerimm🤍

Satır aralarına yorum bırakmayı da unutmayınn🤍

Batuhan Karas

"İrem, artık bu konuyu konuşmamız gerektiğini düşünüyorum. Sence de zamanı gelmedi mi?"

"Neyin zamanı gelmedi mi?"

"İlişkimize bir isim koymanın zamanı, sence de gelmedi mi?"

"Batuhan, bizim ilişkimiz sadece arkadaşlıktan ibaret, yani daha fazlası değil."

"Anladım, peki. Ben yanlış anlamışım, sorun yok. Peki neden, hikayelerimi beğendin, bana iyi misin diye sordun, bana neden umut verdin?"

"Hikayelerini seninle yeni tanışan bir arkadaşın olarak beğendim. İyi misin diye sordum çünkü seni arkadaşın olarak merak ettim ve sana umut vermedim. Sen kendince bir umut bulmuşsun ama umut sandığın şey aslında umut değil."

"Ne öyleyse?"

"Bilmiyorum ama umut olmadığı kesin."

En son ki konuşmamız hala zihnimde yankılanıyordu. Sonra birbirimizden hiç haberdar olmamıştık. Şimdi ise onun nişanındaydım.

Hem de nişanlısı savcımın kardeşi Hamdi'ydi. O polis diye daha fazla dikkatini çekti herhalde hanımefendinin! Yanlış anlamayın, şu an kalbimde onunla alakalı ufacık bir parça his bile kalmamıştı. Ama bir zamanlar o his kalbimin tam orta noktasında olduğu için şu an garip hissediyordum. Yoksa ben onu unutalı aylar geçmişti.

Kim bilir nasıl tanışmışlardı?

Ama ben de şu an buradaysam o çenemi kapalı tutmazdım. Davetlileri yok sayarak "Allah ayırmasın." Demiştim. Anlayan anlamıştı.

Gülerek, "Amin," demişti Hamdi. "Neyse daha fazla uzatmadan şu söz yüzüklerini takalım biz artık. Sevgili kayınpederim Hüsnü babamı davet ediyorum buraya."

Alkış. Alkış. Alkış.

İrem'in gözü arada bana kayıyordu ama hiçbir tepki vermiyordum. O tren gideli çok olmuştu ya!

Şimdi burada bulunmamım tek sebebi, savcımı yalnız bırakmamaktı. Omay abi ve savcım sonunda ilişkilerine bir ad koymuşlardı ve onlardan çok biz mutlu olmuştuk.

Bense önüme bakıyordum. Yenilikler iyidir.

O güneş bizim için bir daha doğmayacak, İrem.

Şanslar bile terk etti bizi.

Kalpteki yaralar il defa iyileşmek istemedi.

Bizim sevgimiz bir daha hiç yeşermeyecek...

...

Miray Karanacak

"İrem benim kıymetlimdir, canımdır. Ben eminim ki o en doğru kararı vermiştir. Allah sizi ömür boyu hiç ayırmasın. Kız babası olarak şu an bu konuşmayı yaparken çok zorlanıyorum, lütfen kusuruma bakmayın." Dedi Hüsnü Bey ve Hamdi ile İrem'e döndü, "Allah sizi ayırmasın çocuklarım." Dedi ve kırmızı kurdeleyi kesti.

Alkış. Alkış. Alkış.

Artık bunları izlemek yerine Hamdi ile konuşmak istiyordum.

Kurdele kesilince müzik açılmıştı ve İrem ve Hamdi gelin ve damat odasına doğru ilerleme başlamıştı. Hemen Omay'a döndüm. "Ben Hamdi'yle konuşmaya gidiyorum."