KELEPÇE

5.Sinsi Duygular

Oy vermeyi unutmayalım bolca yorumlarınızı bekliyorum.

🍁🍁🍁

Duyduğum kırılma sesiyle aniden gözlerimi açtım, yatağımdan doğrulduğumda bu kırılma sesinin nereden geldiğini anlamamıştım.

Yataktan kalkıp kapıya ilerledim, bir tane daha kırılma sesi duyduğumda seslerin mutfaktan geldiğini anladım. Mutfağa girdiğimde Kuzey yerdeki kırık camlara bakıyordu.

Mutfağa baktığımda heryerin battığını gördüm unlar, yumurtalar, sebzeler ve birçok malzeme. Her yer dağılmıştı "Kuzey!" dedim şaşkınlıkla, Kuzey kafasını kaldırıp bana baktı eli ensesine gittiğinde sanırım kendine savunma hazırlıyordu.

"Mutfağıma ne yaptın?" etrafın, yerlerin halini gördükçe sinirlerim daha çok artıyordu "Kuzen aslında ben bize kahvaltı hazırlıyacaktım..." durakladı gözleriyle etrafı gösterdi "İşte gördüğün gibi beceremedim, sanırım iki kuzen olarak bizim mutfağa girmememiz gerekiyor" dedi. Üstünde mutfak önlüğü ve yüzünde ki unlarla dağınık bir haldeydi.

"Mutfağıma ne yaptın?" üzgün gözlerimi mutfağa benzemeyen mutfağımda gezdirdim. Kuzey'de duran gözlerim sinir saçıyordu, burayı kim toplayacaktı şimdi? "Ben bu bakışı biliyorum" Kuzey geri geri mutfaktan giderken bende üzerine ağır adımlarla ilerledim.

"Gelme üzerime"

"Gelme üzerime katil!"

Kuzey salona kaçarken arkasından koştum "Kaçma gel buraya, o mutfak temizlenecek" dedim Kuzey koltuğun arkasına geçtiğinde bende koltuğun önüne geçtim "O mutfağı asla temizlemem" dedi ikimizde koltuğun etrafında dönüyorduk.

"O mutfak temizlenecek Kuzey!"

"Hayır, mutfağın halini görmedin mi? Orayı ben altı ay uğraşsam temizleyemem" dedi hâlâ benden kaçarken "Bir saatte öyle bir temizlersin ki sen bile şaşırırsın" koltuğun üstündeki yastığı alıp Kuzey'e attığımda omzuna çarpıp yere düştü.

"Gelsene buraya!" Kuzey koşarak balkonun camının önünden geçerken ben elime aldığım yastığı hızla Kuzey'e attım ama yastık Kuzey'in eğilmesiyle balkondan aşağı gitti "Yastık gitti" dedim gözlerimi irileştirerek "Onu nasıl aşağı atmayı başardın?"
Bu soğukta bu cam neden açık?

Kuzey şaşkın bir şekilde arkasına bakarken yanına gittim beraber yastığın nerede olduğunu görmek için trabzanlara geldiğimizde yastığın Aras'ın önünde yerde olduğunu gördüm.

Aras önüne eğilmiş yastığa bakıyordu "Şaka mı? bu kadarda olmaz" benim evden attığım ne varsa ya Aras'ın ayağına yada kafasına geliyordu "Bu senin başkomiser değil mi?" dedi Kuzey aşağı bakarken başımı onaylayarak salladım.

"Ben yastığımı alayım" dedim balkondaki merdivenlere ilerlerken Kuzey trabzanlara kolunu yaslamış aşağı bakıyordu.

Aşağı indiğimde Aras'ın yanına ilerledim Aras gözlerini dikmiş bana bakıyordu, kollarını ise birbirine bağlamıştı. Ben pamuktan olan bu pijamalarımla bile üşürken o yine tişörtleydi. Yanına geldiğimde gözleri önce ayıcıklı pijama takımıma takıldı.

"Yakışmış" dedi elini ağzına götürmüş gülüşünü tutmaya çalışıyordu "Ne oldu? Niye pijamama takıldınız?" dedim ters bir şekilde "Hayır, sadece seni o kadar ciddi bir halde gördükten sonra ayıcıklı pijama takımına biraz şaşırdım ama yakışmış" dedi, evde şık kıyafetlerle dolaşacak halim yoktu, ben pijamalarımdan memnundum.