"Bu ne demek profesör? Benden ailemi gözümün önünde öldüren canavarı değiştirmem için geçmişe gitmemi mi istiyorsunuz? Bunu yapamam."
"Bu iş için uygun olan tek kişi sensin Valeria."
"Ya size ihanet edersem profesör? O zaman ne yapacaksınız?"
"Etme...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yukarıdaki fotoğraf aşşşırı Val'in vibeını veriyor. Pinterestde görür görmez aklıma Val geldi. (Dört kitabımın ana karakterleri fiziksel olarak aynı özelliklerde ama vibe olarak çok farklılar ve onları sadece ben mi ayırabiliyorum? Şizofren mi olmaya başladım acaba?)
★
Yine gelmiştim işte buraya. Etrafa bakarken aklımdan binlerce şey geçiyordu. Okuldan uzak kalmak istemiyordum, bu çok dikkat çekerdi. Özellikle Dippet'in dikkatini çekerdi.
Üzerimdeki cübbeyi ve sınıf başkanı rozetimi düzelttim. Tren boyunca gezinerek bir sorun olup olmadığını kontrol etmiştim. Bu sürede beni gören Slytherin öğrencileri baş selamı veriyor veya gümüş olanlar yanıma gelip saygılarını sunuyorlardı.
Gümüşlerin sayısını artırmıştım. Bir yazda 30 kişiye yakın kişi ana mürettebata katılmıştı. Ana mürettebat için bu sayı yeterliydi ancak emrimle insanları tarafımıza çekmeye ve istekli olanları birer gümüş yapmaya devam ediyordular.
Sonunda kendi kompartmanıma geldiğimde içerideki gümüşlere kısaca bakıp kapıyı açtım ve yerime geçtim.
✭
"Kraliçem," Bana seslenmesiyle bakışlarımı kitabımdan ayırıp Burke'ye çevirdim. "Evet?" Burke'nin yüzünde beni rahatsız ettiğini düşündüğünden oluşan bir pişmanlık ve gerginlik belirdi.
Onlara bu zamana kadar bir kere bile zarar vermemiş olamama rağmen bana saygıdan, veya diğerlerine yaptıklarımdan korktuklarından, temkinli yaklaşıyorlardı. Saygıyla ve hayranlıkla bakıyorlardı bana, hak ettiğim bakışlardı bunlar.
"Geçen hafta ağabeyimle bakanın yardımcısına düzenlenen saldırı ile ilgili konuştuk. Elbette ki ona bir gümüş olduğumu söylemedim." Son cümleyi kibirle göğsünü şişirerek söylemişti. Kitabımı kapatıp kucağıma bıraktım ve bakışlarımı Burke'den çekmedim.
"Ağabeyim bu saldırıyı ve gümüş kraliçeyi desteklediğini söyledi." Benden isteyeceği şeyi bilmeme rağmen konuşmaya devam etmesine izin verdim. "Bir sonraki toplantınıza, izniniz olursa, onu da getirmek istiyorum. Kendisi bakanlıkta çalışıyor ve oldukça tanınan biri. Bize yararı dokunacaktır."
Burkelerin bana zaten yararı dokunuyordu. Birde şimdi ikinci Burke de yanıma gelirse, sadık olurlarsa ailelerindekilere yanımda yer verebilirdim.
Düşüncelerimi yüzüme yansıtmadan başımı salladım. "Ağabeyin gelebilir." Burke rahatlamış görünüyordu. "Ancak onun sorumlusu sen olacaksın Burke. Bir yerde herhangi bir yanlış laf ederse bunu senden bilirim." Hızla başını sallayarak onayladı. "Ağzını kapalı tutacağından, sadık olacağından eminim Lareina."
