"စစရာရာအတြက္ ေက်းဇူတင္တယ္ဗ်ာ"
" ဟာ မဟုတ္တာ
က်ဳပ္အတြက္ဘာမွ ေထွထွေထူးထူး
ကူညီေပးလိုက္ရတယ္ဆိုၿပီးမွ မရွိတာ"
"ကိုေစာကထူး အကူညီလိုရင္
ကြၽန္ေတာ့္ဆီ အခ်ိန္မေ႐ြး
လာခဲ့ပါ"
"ေအး........ဗ်ာ
ဂ႐ုစိုက္ၿပီးျပန္ၾကပါဗ်ာ"
"လြမ္းေဝ...... ႐ြာကိုလာျပန္လည္အုံးေနာ္"
"လာခဲ့မယ္
ကိုေစာကထူး"
"လြမ္းေဝ ၿမိဳ႕ျပန္သြားလည္း
ေဒၚပုတို႔ကို သတိရေနေနာ္"
"သတိရေနမွာေပါ့
ေဒၚပုရဲ႕"
"ေမာင္ရင္
က်ဳပ္တို႔႐ြာဘက္လမ္းႀကဳံရင္လည္း
ဝင္လာအုံးေနာ္"
"ဟုတ္.......႐ြာလူႀကီး
ကြၽန္ေတာ္ လမ္းမႀကဳံလည္း
ကြၽန္ေတာ့္ဇနီး လိုက္ပို႔ခိုင္းတဲ့အခါ
လာခဲ့မယ္ဗ်"
"လြမ္းေဝ
မၾကာမၾကာလာလည္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒါ်ပုရေ"
တန္ခိုးတို႔မျပန္ခင္
ေဒၚပုအတြက္
ရင္းႏွီးစားေသာက္ဖို႔ရာ
အဆင္ေျပေလာက္မည့္
ေငြပမာဏအားေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ၿပီး
.........ေက်း႐ြာအတြင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား
အဆင္ေျပေစေရးဖန္ေငြအျဖစ္ သိန္း၁ေထာင္
ေထာက္ပံ့လႉဒါန္းခဲ့သည္........
..........တစ္လမ္းလုံး သူ႕ေဘးကေန
တကြၽတ္ကြၽတ္ တစြပ္စြပ္နဲ႕ စားလိုက္
သူ႕ေပါင္ေပၚအိမ္လိုက္နဲ႕ အရမ္းပင္ပန္းေနသည့္
သူမေလးက အိမ္ေရာက္ေနသည္ကိုေတာင္မသိေလာက္ေအာင္
အိပ္ေပ်ာ္လာသည္မဟုတ္လား.......
.......မမေလးျပန္လာၿပီဆိုလို႔
ဝမ္းသာလြန္း၍ အိမ္ေရွ႕ ထြက္ေစာင့္ေနသူမ်ားကေတာ့
မိေအးတို႔ ေလးေယာက္ပင္ျဖစ္သည္.......
.....ထိုေလးေယာက္ထဲ ဝမ္းသာလြန္း၍
မမေလးျပန္လာၿပီ ဆို၍
အသံက်ယ္နဲ႕ ေအာ္တတ္သည္က မိေအးႏွင့္ ႀကီးေမပင္.......
"ရႈး.........တိုးတိုး
ေဘဘီ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္"
"ဟုတ္
ဟုတ္...... အကိုေလး"
သူမေလးနိုးမည္ဆိုး၍
အခန္းထဲသို႔ဖြဖြေလးခ်ီလာကာ
ကုတင္ေပၚသို႔ခ်လိဳက္ေတာ့
"အင္း......."
"နိုးၿပီလား ေဘဘီ"
"ဟင္
ကိုကို
အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား
ေယ့........."
YOU ARE READING
My Everything 💙 (Complete)
Romancenormal fic fan တွေအတွက် romance & sweet ဖြစ်မယ့် fic လေးပါ အခုမှ စရေးတာဖြစ်လို့ အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါရှင်🙏 🔞 အသက်ပြည့်ပြီးသူများသာဖတ်ရန် ဘုန်းတန်ခိုးရှင် ဆိုတဲ့ ငါ့အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်တာဆိုလို့ အဖြူရောင်ပန်းဆိုတဲ့ ခလေးလေး တစ်ယောက်သာ👧 Za...
