Selamlar! Ben geldim!
napıyorsunuz,nasılsınız???
Yorumları görüyorum arkadaşlar,bölüm kısa diyenler var.Elimden gelen bu kadar.Telefondan yazıyorum,zorlanıyorum.Elimden geldiğince uzatmaya çalışıyorum.
Umarım beni anlarsınız!
İYİ OKUMALAR BEBİŞLER :)))
---
"Sakin olmaya ne dersin efsa?"
Duyduğum ses bütün beyin işlevlerimi devredışı bıraktı.Öylece yerime mıhlanmıştım.Yutkunamadım bile.Noluyor bana? Ne bu heyecan? Bu duyguları daha önce yaşadım ve düşündüğüm şey olmaması için bütün mal varlığımı verebilirdim.
Kendine gel efsa! Error verme şimdi! Olmaz! Kendine gel! Burnuma ise gelen o odunsu kokusu beni uyutmaya yeterliydi.Çok hoştu.
Zor bela az bir mesafe bıraktım aramıza ve ona döndüm.Dönmemle parlayan kahverengi gözleriyle karşı karşıya geldim.Mavilerim altında resmen eziliyordu.Dudağının bir kenarı kıvrıldı sonra gözümün içine bakarak konuştu.Şu adama diyin ki böyle sırıtmasın bu kızında kalbi var!
"Cansu git,mahkeme gününe kadar bu eve adım atma.He yok efendim geleceğim diyorsan napacağımı adın gibi biliyorsun." dedi sakin ama ürkütücü bir sesle.
Arkamda bir hareketlilik oluşunca son kez agir beyin gözüne baktım ve arkama döndüm.Cansu ayağı kalkmış üstünü başını düzeltip sertçe çantasını aldı.
"Bu sürtük için beni evden kovuyorsun ya! Pes agir!" diyip öfkeyle gözlerime bakıp topuklu ayakabılarının çıkardığı sesle evden çıktı.Efsa dalma bu sefer,sakin ol!
"Bu da mı başımıza gelecekti Allah'ım?" dedi emine teyze üzüntüyle.Hala bedenim anın şokundan çıkamamıştı.
Bir utanç bastı bedenimi.Yaptığım için utanmadım ama agir beyin görmesi utandırmıştı beni.
Agir beye döndüm ama gözlerine bakamadım.Onun gözü dışında heryere baktım.
Halının desene harbi güzelmiş! Hele duvar renkleri mükemmel!
"Ben...özür-" konuşmama izin vermeden agir bey konuştu.
"Konuyu kapatalım.Nolduğunu biliyorum.Cansu adına sizden özür dilerim efsa hanım." dedi az önceki halinden sıyrılarak.Hanım? Siz? Bu adam dengesizin teki!
İçimde tekrar bir öfke kabarsada belli etmedim."Peki,ben arine bakayım." diyip hiç birine bakmadan merdivenleri çıktım.Sanki tek kurtuluşum buymuş gibi.Hem ne mahkemesi? Ne duruşması? Evliler midir? Aynı odada mı kalıyorlar?Eh yeter be! Sus efsa,bu konu seni aşar.
Arini odamada beklerken odam da yoktu."Arin bebeğim burda mısın?" desem de ses gelmemişti.Belki odasındadır.
Arkama dönüp yan odaya geçtim.
Ama arin burda da yoktu."Arin!" dedim korkuyla.Nolur iyi olsun.
"Arin!" dedim odaya iyice bakarak yoktu."Arin nerdesin!" dedim korkuyla sesim evi inletmişti adetta.
Merdivenlerden gelen agir beyi görünce hızlıca yanına gittim."Arin yok,agir bey!" dedim dolan gözümle.Daha iki günlük kız için ağlayacaktım.Gerçekten arini çok benimsemiştim.
Agir beyin gözünde bir telaş oluştu sonra kara bulut gibi dağıldı."Nerde olduğunu biliyorum,beni takip et." diyip geldiğim yönün tam tersine doğru ilerledik.Koridar bitince bizi küçük beş altı basamaklı bir merdiven karşıladı.
Merak ettim.Agir beyle merdivenleri aştığımızda aralık beyaz bir kapı karşıladı bizi.Yavaşça kapıyı itti ve içeri girdi.Bizi pembe bir oda karşıladı.Ortasında ise çok güzel bir avize vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEBEK BAKICISI MI? (DÜZENLENECEK)
Teen Fiction(Bir bebek bakma kurgusudur!) --- Bir adam düşünün,kalbi acıdan zifiri karanlık ve duygusuz bir adam olmuş... Agir Hazar AKKURT! Onun aksine,hayattı dolu dolu yaşayan,her günü renga renk olan bir kız,sevgisizliğe,kimsesizliğe rağmen dik duran bir ka...
