《တောခပ်ကျကျ》13
ယန်းချင်းက အောက်ထပ်မှာ ဖားတကောင်လိုပဲ အလေ့လာခံနေရတာ နာရီဝက်လောက်ရှိပြီ ။ ကျွမ်းကျယ်က အောင်နိုင်သူလို ဆင်းလာတာကို တွေ့တာနဲ့ ကယ်တင်ရှင်ကို တွေ့လိုက်သလို အလျင်အမြန်သွားကြိုလိုက်တယ် ။
" ဘယ်လိုလဲ ? "
မေးတာကို ဂရုမစိုက်ဘူး ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပဲ သူ့ရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ရဲ့ မရီးနှစ်ယောက်ရှေ့ကို သွားလိုက်တယ်။
" မရီးကြီး ၊ ဒုတိယမရီး ၊ ကျနော်တို့ သွားနှင့်ပြီ "
" ဘာလို့ အဲ့လောက်မြန်တာလဲ ? အဖေပြန်လာတာ မစောင့်တော့ဘူးလား ? "
ကျွမ်းအိမ်က မရီးကြီး ထရပ်လာတယ် ။
" အာ ၊ မစောင့်တော့ဘူး ။ ခဏနေကိစ္စရှိသေးလို့ ကျနော် ရှောင်ယန်းကို အရင်ပြန်ပို့လိုက်အုံးမယ် "
" ကောင်းတာပဲ ၊လမ်းမှာ သတိထားပါ "
ဒုတိယကျွမ်းမရီးကလည်း ရပ်လာပြီး မှာကြားနေလေတယ် ။
" သိပါပြီ "
ကျွမ်းကျယ်ကရယ်ရင်း ယန်းချင်းကို ဆွဲပြီး ပြန်သွားတော့တယ် ။
ကျွမ်းကျယ်ရဲ့ မရီးနှစ်ယောက်လုံးက တယောက်က ဆေးရုံအုပ် , တယောက်က ပညာရေးဌာနမှာ အလုပ်လုပ်တယ်၊ သူ့ကို မောင်လေးတယောက်လိုလည်း ရင်းရင်းနှီးနှီး ချစ်ခင်ပေးတယ်။
ဒီနေ့ ကိစ္စကတော့ လုံးဝမထင်မှတ်ထားဘူး ၊ ဒါပေမဲ့လည်း သူတို့ကအပြင်လူပဲမို့ အများကြီးမေးလို့မကောင်းဘူးလေ ၊ ခဏက ကျွမ်းကျယ်တို့ ညီအစ်ကိုသုံးယောက်လုံး အပေါ်ထပ်မှာရှိချိန်တွင် သူမတို့နှစ်ယောက်လုံး အလွန်စိတ်ပူနေကြတယ် နောက်ဆုံး သူဆင်းလာတဲ့ မျက်နှာကလည်း အရာအားလုံးကို သေချာပြီဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ဆိုတော့ သူမတို့မှာ မတွေးတတ်ကြတော့ဘူး။
သူမတို့ခန့်မှန်းတာပဲ မှားသွားသလား......
ယန်းချင်းက ဒီလောက်ထိ မြန်မြန်ပြီးသွားမယ်လို့ မထင်ထားဘူး !
ကျွမ်းကျယ်က သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး ပြန်သွားတာနဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဝမ်းသာသွားမိတယ် ပြီးသွားပြီးပေါ့ ၊အရေပြားတွေ အခွာခံရမှာပဲလို့ထင်ထားတာလေ !
ကားထဲပြန်ဝင်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ အနည်းငယ်ပြန်သွက်လက်လာတဲ့ ယန်းချင်းကို ကြည့်ပြီး ကျွမ်းကျယ်ရယ်မိတယ် ။
YOU ARE READING
တောခပ်ကျကျ Myanmar Translation( Complete)
Short Storyတောခပ်ကျကျ 俗不可耐 作者：三更雨 Money boy bl type ဖြစ်တာကြောင့် စကားလုံးတွေ သိပ်မယဉ်ပါဘူး မီးနီနဲ့ ဇတ်လမ်းနဲ့ မျှချေပါ လက်မခံနိုင်သူများ လက်ရှောင်နိုင်ပါတယ် Photo from Pinterest Novel type Chinese translation No copy right Credit to original writer
