Mihre-i Lem-Yezel

🔫13. Lem-Yezel, Yasin

🚨 Mihre-i Lem-Yezel 🎨

Nahl Suresi, 72. ayet: Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı ve size eşlerinizden çocuklar ve torunlar yarattı ve sizi güzel şeylerden rızıklandırdı. Şimdi onlar, batıla mı inanıyorlar ve Allah'ın nimetini inkar mı ediyorlar?

13.Bölüm
(Arkadaş ne Yasinmiş!)

Nene ile taşıdığımız yemekleri iki kişi masada yemeye başlamıştık. Elimdeki araya bakıp hala sızlayan kafam ile içli köfteden biraz aldım ve ağzıma götürdüm. O sırada gözüm yan tarafta telefonla oyalanan adama takıldı. Göz ucuyla telefona bakarken biriyle yazışmasını gördüm.

O kızda geldi! Ayh gerçekten ağzına çarpılacak birisi gibi! Sen para için adamı bırak bir de kalk tekrar gel! Yüzsüz! Kafamın içinde kavga ederken birden babaannem "Kızım yediysen haydi kalkalım evde tonlarca iş var ve insanların dinlenme saati"dedi. Aslında iyi olur çünkü çok yoruldum.

Ağzımı peçeteyle sildim ve elime tabağımı alarak "Tamam babaanne çıkalım ama iki dakika bekle"dedim. Kimseye bakmadan elimdeki tabağı götürdüm güzelce yıkadım ve ellerimi silip mutfaktan çıktım. Gülümseyerek bakarken nene ayağa kalktı ve "Bu hafta Tayfun'u da davet ettik. Eğer imkanın olursa Hamza abinle sen de yemeğe gel"dedi. Hamza abimle biz nerelere gideceğiz bilseniz.

Göz ucuyla Hamza abime baktığımda yerinden kalktı ve tabağını alarak "Hazırsanız ben sizi bırakırım"dedi. Ay Hamza abim de bizi pek düşünürmüş. Aslında çok yorgunum ve hala ne yapacağımı bilemez haldeyim. Düşünmem gereken bir çocuk var.

"Yok....Hamza sen dur....sen yorgunsun Yasin götürsün"dedi. Evet Yasin bir şeyler demişti...evde öğreneceğim sanırım. Babaannem herkesle vedalaşmaya başladığında ben Hamza'ya başımı sallayarak ne olduğunu sormuştum ama suratsız suratıyla sadece mutfağa geçti. Gerçekten sinir bozucusun!

Yasin aşağıya inip araçları hazırlarken, Gözde'yi indirmek için eğilmiştim ki bir çift kol aniden eğildi.

Başımı kaldırdığında Hamza minik bir tebessümle "Sanırım bugünün son prensi ben oluyorum"dedi. Bugün son prensi değil sen her zaman kahram gibisin. İnsanların her şeyine koşan kahraman.

Gözde kıkırdayarak ellerini önünde birleştirdi ve "İstersen her zaman prens olabilirsin. Çünkü sen çok güçlüsün ve ablama katlanıyorsun"dedi. Ne? Ablama katlanıyorsun mu? Ah görende tahammül edilmeyecek birisi sanır.

Gözlerim açılmış halde "Gözde ablaya öyle denir mi?"dedim. Aslında o küfür de etse bana melodi gibi gelir. Oysa bir aptal kadın yüzünden hayatı ters olacak. Evet biranda hayatı kayacak yavrumun.

"Evet bence en güçlü olduğum konu o"diyen Hamza'ya bile kızamamıştım. İkisine sadece gülümsedim. Varsın en kötüsü ben olayım ama....Gözde iyi olsun.

Gözlerimin yanması ile başımı eğdim ve yürümeye başladım. Aşağıya indim. Hamza, Gözde'yi araca yerleştirdiği sırada babaannem de araca binmişti. Soğuk havada ellerimi kendime sardım. Hava kararmış  onun mavileri de kendi içine almış güni koyulaştırmıştı. Sadece başımı sallayıp araca bindim.

Allah'ım sen yardımcımız ol....

++++++

Sabah

Çalar saat ile başımı kaldırdım. Ahhh başım başım! Beynimin içinde çalıyor sanki! Gözlerimi açmadan elimle alarmı durdurdum ve başımı yastığa koydum. Ahh uyumak ne mümkün! Asla uyuyamadım. Düşünmekten, çare aramaktan gözüme uyku girmemişti.