Mihre-i Lem-Yezel

🔫26. Lem-Yezel, Gözdeyi aldım

🚨 Mihre-i Lem-Yezel 🎨

Yasin Suresi, 56. ayet: Kendileri ve eşleri, gölgeliklerde, tahtlar üzerinde yaslanmışlardır.

Kız biz Hamza'yı burada evlendirdik gerçek hayatta imkansızlaştı😂kız bunun başka sevgilisi varmış ağzıma tükürelim! Ay hiç yazma hevesi bile bırakmadı pislik!

26.Bölüm
(Utanmazlar!)

Aslında basit bir yapbozdu, sadece 2 bin parçalıydı. Artık sonuna gelmiş gibiydim. O yapbozu tamamlamaya yaklaşmış gibiydim.

"Evet"

İşte tam o evetle hayatıma biranda giren adamla birleşmişti. Şaşkındım çünkü o ablalar haklıymış. "Biranda oldu kuzum" gerçekmiş. Biranda karşıma çıktı, biranda hayatıma girdi ve biranda evlendik. Ay biz biranda çocukta yaparsak şaşırmam!

Nikah memuru "Ben de sizi karı koca ilan ettim"dedi ve imza defterini verdi. Önce ben sonra Hamza ve kalan şahitler imzayı da atıp bunu onayladıktan sonra bunu tamamen resmiyete dökmüştük. Sessizleşmiştik. Herkes gülümsüyordu...sanki gerçek gibiydi. Oysa her şey menfaatlerden ibaretti.

Elime verilen cüzdan ile son bulmuştu. Herkesin bize gücükler attığı, tebrik ettiği ortamda Hamza'ya baktım. Başına bela aldın haberin yok.

......

Bu da tamamdır. Oh ve sonunda her şey bitti! Gülümseyerek yazıcı başında duruyordum. Kimliğimiz değişmiş, bir sürü evrak çıktı alıyordum. Kırtasiyeci adam her şeyi hazırlamıştı ve ben de dosyaya yerleştirip gülümsedim. Eskiden de kızımdın şimdi gerçekten kızım oluyorsun.

Her şeyi hazırlamış bir dosya halinde Hamza ile yola koyulmuştum. Kimseciklerin haberi yoktu ve biz çoktan yola koyulmuştuk. Heyecandan ölecekken Hamza bana dönüp "Senin İstanbul işi de vardı haberin olsun"dedi. Ne İstanbul'u? Ben İstanbul'a mı gidecek....aaaa Bedri Rahmi eğitim akademisine gidecektim! İnanmıyorum ya ben onu tamamen unuttum.

Fakat şu an mümkün değil. Evlilik, sınavım, Gözde, yakında olması gereken düğün ve bir de taşınma...Ahh bunlar varken ben nasıl gidip eğitim alırım?

Arabanın kliması yüzüme yüzüme vururken Hamza'ya dönüp baktım ve "O biraz imkansızlaştı...Bunlar varken gitmem imkânsız"dedim. Oysa deli gibi gitmek istiyordum. Kafamın içindeki yoğunluk şimdiden yorarken iç çekip "Belki benden daha çok isteyen birine nasip olur"dedim ve gülümsedim. Kafamın içinde oturmayan çok şey vardı.

Esirgeme kurumuna gelmiştik. Elimdeki dosya ile inip o tatlı bahçeye bu kez gülerek geldim ve hızlı adımlarla içeriye girdim. Yolunu bildiğim odaya doğru ilerledim. Heyecandan ölecek hale geldiğim halde Hamza kapıyı çaldı ve açtı. Ben bir adım attığım da kadın masada bir şeylere bakarken bizi gördü.

Yavaşça yerinden kalkıp "Hoş geldiniz bu ne sürpriz"dedi. Ay ne sürpriz ne sürpriz! Gülümseyerek girdim ve kadına bildiğiniz sarılıp "Güzel haberlerle geldim. İnşallah kızım gerçekten kızım olacak"dedim. Bu onu en az benim gibi mutlu etmiş gibi gülümseyerek "Sonunda"dedi ve hemen masasının arkasına geçti.

Ben de koltuğa oturup bu kez Hamza'yı Harry Potter görünmez pelerinine atarak "Nuran hanım ben her şeyi dosya olarak getirdim inceleyin bakın"dedim ve dosyayı uzattım. Müfredatı okumuş ve bütün gerekli evrakları getirmiştim. Kadın kaşları havalanmış halde gülümsedi ve gözlüğü arkasında kalan gözleri dosyaya indirip dosyayı açtı.

Kalbim durmak üzereydi. Delicesine atan kalbim ve heyecandan titreyen bedenimi zor zaptederken birden bana bakan mavileri gördüm. Hafif bir tebessüm vardı. Sen bile böyleysen şu an ben kendimi tahmin edemiyorum.