2.6

33.6K 1.7K 187
                                        

Ben geldimmm, naber tavşanlarım?

Yazmakta zorlandığım bir bölüm oldu çünkü bu birkaç gündür kafam çok dolu. Bu yüzden biraz yazmakta zorlanıyorum. Bu yüzden geciktiğim için özür dilerim.

Bölümü üstün körü bir şekilde okuyup atıyorum. Yazım hatası varsa lütfen belirtin.


Sıla

İyi okumalar...

Evin içinde yankılanan zil sesiyle gözlerimi araladım. Kendime geldiğimde yarı açık gözlerimle kapıyı açtım. Karşımda Sıla ve Emir vardı ama kapıyı atığımı bile fark etmemişlerdi. Cidden tartışmadan durabildikleri bir an var mıydı?
“Ya sanane kızım benim sakalımdan. İstediğim gibi uzatırım, bir karışmadığınız o kaldı.”

“Ne demek sanane ya! Göz zevkimi bozuyorsun, iğrenç insan. Tatildesin diye mağara adamına dönmek zorunda değilsin.”

“Hay sakalımın-” boğazımı temizlememle ikili bana döndü. “Yine neyi paylaşamadığınızı sorabilir miyim?” dedim sahte bir merakla. Onlar nefes aldıkları için bile birbirine sataşan insanlardı. Aynı anda açılan ağızlarıyla hızla sorumdan vazgeçerek elimi kaldırıp durmalarını söyledim. “Daha yeni uyandım, sonra.” diyerek kapının önünden çekildim. “Ya Meloşum sakallarını uzatmış! Benim gözlerime yazık gerçekten-” diye sitemine başlayan mavi gözlü, kahve saçlı tatlı menajerime baktım. Diğer mavişim yani Emoşum,

“Benim sakalım Maviş, yorum yapma.” diyerek Sıla’yı içeri doğru ittirdi. “Lanet olası varlık!” diye bağıran Sıla salona geçti. Emir ise beni belimden tutarak kendine çekti ve anlıma öptü. “Günaydın, prensesim.” kollarımı ona sarıp yanağını öptüm. “Günaydın, Emoşum.” dudağıma batan sakalları yüzünden yanağını dişlerimin arasına aldım. “Gerçekten sakal yakışmıyor sana ha.” diyerek ısırdım. O acı ile bağırırken ben banyoya geçtim. Aslında gayet de yakışıyordu ama Sıla sırf onunla uğraşmak için böyle diyordu, benimki ise kıskançlıktandı.

İhtiyaçlarımı gidererek üzerimi giyindim.
Makyajımı da yaparak içeri geçtim. Hala tartışmaya devam eden ikiliye göz devirerek telefonumu aldım. Saat 14.00’dı ve benim 16.00’da katılmam gereken bir seminerim vardı. Oradan da sergi alanına geçecek son kontrolleri yapacaktık. Sergiye 5 gün kalmıştı ve ben çok heyecanlıydım. 1 yıldır sergi yapmıyor iş almıyordum. Bu sergi benim geri dönüşümü de simgeleyecekti. Sıla'nın dediğine göre birkaç tasarım şirketi tarafından randevu alınmaya başlanmıştı bile.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HAYALPEREST/ Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin