HAYALPEREST/ Texting

5.3

Ben geldimmm naber tavşanlarım?

Geciktim ama bölüm bir türlü içime sinmedi tekrar yazdım bu da sinmedi ama daha iyi gibi bilmiyorum, söylersiniz.

Diğer konuya geçersek bir yazar arkadaşım Hayalperest'in kendi kitabımdan çalıntı olduğunu duyurmuş, ismini söylemicem.

Kendisine mesaj atsamda bir dönüş alamadığım için burada söylüyorum. Kitabımı okumadığı halde çalıntı iddasıyla paylaşmasını doğru bulmuyorum zaten kendisine ait hiç bir kitabıda okumadığımı belirtmek isterim.

İlk bölümlerdeki rüyadan numara bulma olayı galiba aynıymış ve bunu duyduğu için beni direkt olarak kitabımı okumadan suçlaması hiç hoş durum değil.

Kendimi ona kanıtlama gibi bir ihtiyacım yok ama aranızda kim olduğunu bilenler varsa benimle iletisime geçebileceğini söylemenizi isterim. Yine de o duyuruyu kaldırmasını da istiyorum. Kitabımı okumadan bu ön yargıyla bunu yazması hoş değil. Bunu uzatmıcam çünkü kitabım çalıntı değil ve bunu hem ben hemde siz biliyorsunuz.

Neyse iyi okumalar...

Çağrı Savaş

Birini beklemenin aslında yorucu olmadığını anladığınız anda o kişiyi seçtiğinizi de anlıyordunuz. Her şeye rağmen onu bekleyebiliyorsanız, aslında aşıksınız.

Bu fark etmeye başladığım yeni bir gerçekti.

Ben onu ömrüm oyunca bekleyebilirdim, bunu daha yeni fark ediyordum. Evet, onu seviyordum ancak yanılmıştım. Ben ona aşıktım çünkü aşk beklemeyi gerektirirdi.

Tamı tamına 5 gün önce benden gitmişti ve ben sonsuz bir güvenle onu beklemiştim, gelmişti.

Kollarımın arasına girdiği anda beklediğime değdiğini her hücremde ve ruhumda hissetmiştim.

O ne olursa olsun bana geri dönüyordu, bu bana yeterde artardı.

Dün göğsümde uyumuştu ve uyumaya da devam ediyordu, bu bana yetiyordu. O bana her şeyi ile yetiyordu. Sevgisi, dünyası, gülüşü ve saymaktan bıkmayacağım huyları, her bir sanki bana özlemiş gibi beni mutlu ediyor, ona daha da aşık ediyordu.

Yine kollarımın arasında böyle yatarken o kabusu görmüştü, o kabusta değildi. Bunun düşüncesi bile beni sinirlendirirken, bu gerçekten olmuştu. Nasıl kıymıştı? Benim hayalperestime, sevgilime nasıl kıymıştı?
Bir insan neden böyle bir şey yapardı? Bir zevk uğruna değer miydi?

Değmezdi ancak bu bunun için bir neden değildi, olamazdı.

Baba yarısı dedikleri kişinin bu kadar kötü çıkma ihtimali var mıydı? Anlamıyordum, bir insan nasıl bu kadar kirli düşünceli olabilirdi?

Kollarımda titreyen bir beden vardı, o gün. Bu onun yüzündendi. Benim dokunuşumdan korkmuştu yine onun yüzünden. Onun yüzünden günlerce yüzüme bakmamıştı.

Ve ben kaldıramamıştım.

Onun bana bakmayışını, bana ‘Savaş’ diye seslenmemesini, bana sarılmamasını, benden kaçmasını kaldıramamıştım.
Bu beş gün benim için cehennemden farksızken kollarımın arasına tekrardan sığınan beden için şükrediyordum. Benden kaçmadığı andan itibaren sanki yeniden doğuştum.

Ben fark ediyordum ki artık sadece onunla yaşayabilirdim.

Bir saniyeliğine de olsa onsuz bir hayat dünyanın sonu gibi geliyordu.

Yaşayamazmışım gibi değil, yaşayamamamdı.

Onun nefesini, kokusunu hissetmeden
yaşayamazdım.