Sabah yine erkenden kalkmış, kahvaltımı yapmıştım. Şu an ise Berk'i bekliyordum. Beyefendi on dakikadır hazırlanıyordu.
"Berk hadi yaa! Kök saldım, meyve vereceğim birazdan."
"Azıcık bekledin be. Abartma." dedi cırlayan sesiyle.
"Oğlum hadi kız haklı. Yeter hem okula geç kalacaksınız." diyerek destek çıktı teyzem.
"Off be tamam."
Ses kesildi ama Berk hâlâ yoktu. Bir anda kapısı açıldı ve dışarı söylenerek çıktı.
"Yani beni beklemek bu kadar zor mu? Beni geçtim bir insanı beklemek zor mu? Peki bu insan bensem beklenmeye değmiyor muyum? Valla çok kırıyorsunuz beni haberiniz olsun." Sitemle başladığı cümleyi so para doğru yavru köpek bakışlarıyla bitirdi.
"Bekleyen bizsek sorun yok ama yok bekleyen sensen sorun var ama değil mi?" dedim sinirle bende.
Söylediğim şey ile biraz durdu ve düşündü. İyi bir yere parmak basmıştım çünkü.
Kollarımı göğsümde toplayarak "Hah böyle kalırsın işte." dedim.
"Helal kız sana." diyen teyzem ile el çarpıştık.
"Hele bak sen şunlara teyze yeğen gömüyorlar beni."
"Tabi oğlum ne sandın." diyerek daha da destek çıktı bana teyzoşum.
"Hadi çocuklar geç kalacaksınız. Daha yoldan Karan'ı almayacak mısınız?"
Karan'ı sormasıyla yüzüm düşmüştü. Aşmam gerekiyordu fakat işte öyle kolay değildi.
"Evet anne haklısın. Hadi Ravza gidelim."
"Gidelim Berk."
"İyi dersler çocuklar." dedi teyzem.
"Sağ ol teyze görüşürüz."
"Görüşürüz annem." Berk teyzemin yanaklarına sulu öpücüklerini bırakıp yanıma geldi. Kolunu da omzuma atıp beni kendine çekti.
Teyzeme el sallayıp apartmandan çıktık. Karan'ın evi bizden iki sokak yukarısıydı.
"Ravza mesaj at Karan'a aşağı insin."
Kaşlarımı çatarak "Niye ben atıyorum sen at." dedim.
"İnternetim yok."
"Peki tamam." El mahkûm WhatsAppa girdim. Karan'ın adını bulup mesaj yazmaya koyuldum.
Ravza Duru: Günaydın Karan.
Ravza Duru: Çıktık biz Berk ile geliyoruz
Karan Emre: Günaydın Duru'm (bu mesaj silindi)
Karan Emre: Günaydın Duru.
Karan Emre: Tamam bekliyorum
Ravza Duru: Tamam
Ravza Duru çevrimdışı
Karan Emre yazıyor...
Karan Emre çevrimiçi.
Karan Emre yazıyor...
Karan Emre: Nasılsın napıyorsun?
Ravza Duru çevrimiçi
Ravza Duru yazıyor...Ravza Duru: İyiyim sen, yürüyorum şu an
Karan Emre: İyi bende sizi bekliyorum.
Ravza Duru: Dışardaysan içeri gir.
YOU ARE READING
ŞAHESER | Texting
Truyện NgắnBirbirlerine anonim olarak yazan ve bundan bihaber olan Duru ve Karan, aralarında üçüncü bir kişi varmış gibi acı çeker. 251223'