Admiring you from Afar

Kabanata 13

Kabanata 13

Changes

Hindi ko na pinansin ang sinabi niya dahil diretso na akong umalis. Kagat ko ang labi ko at napahawak sa dibdib dahil bigla akong kinabahan.

Dami niya talagang alam, kainis! Umuwi akong grabe ang tibok ng puso ko dahil sa narinig.

"My Shira."

Tang ina! Anong my  Shira?! Hindi na ako ang Shira niya! Bakit niya pa iyon sinabi? Bakit pa?

Halos sabunutan ko na ang sarili ko dahil walang tigil sa malalakas na pag-tibok ang puso ko. Hindi ito kumakalma kahit malayo na ako sa kanya kahit pa yata pumunta akong mars ngayon ay malakas parin ang tibok nito.

Lumalakas dahil alam kong may isa pang pursyento sa akin na gusto ang sinabi niya. Na kahit galit ako gusto ko iyong sinabi niya. Kahit ayoko na sa kanya gusto ko parin ang sinabi niya.

If the waves are wild. If the winds are strong. If there's no star in the sky and it'll rain hard. Even though it is dark, my heart will stay. Will stay at the same beat—same rhythm. Even though the world is burning, I am sure I am ready to burn with this love.

Love that stays. Love that is strong. Love that still goes on even when one is afar. The kind of love that never dies but can hide.

Napapikit ako sa iniisip ko. Walang iba kundi siya. Walang iba kundi si Aeron Salgado pa rin pala. Siya pa rin, all those years. All this time. Ikaw pa rin pala.

Ikaw pa rin ang magiging dahilan nang malakas na tibok ng puso. Ikaw pa rin pala ang magtuturo sa akin kung paano mag-mahal. Ikaw pa rin pala ang magpaparamdam ng pag-ibig sa akin. Ikaw pa rin kahit taon na ang nakalipas.

Ikaw pa rin kahit nasaktan na ako. Ikaw pa rin kahit dapat hindi na. It's true. Real love stays. No matter how wild the waves, how strong the winds, and how dark the world is. True love stay, real love comesback after the painful battle.

It is strong. Love is strong. No love is weak. Real love isn't weak.

"Ayos ka lang?" napatingin ako agad kay Leonard na hinawakan ako sa balikat.

"Oo," ngumiti ako.

Sa dami kong inisip kagabi hindi ako nakatulog ng maayos. Ang gaga ko dahil itinatanggi ko pa itong nararamdaman ko kahit noon pa ay alam ko namang siya pa rin. Hindi ako nag-mahal ng iba. Nagkakagusto sa iba pero hindi nagmahal ng iba.

Nabaling ang tingin ko kay Jopany at Aeron na nag-uusap na naman sa tabi.

They both wearing our maroon PE uniform. Jopany has a long and smooth straight hair. She has fair skin, plump lips. She's isn't that tall, mas matangkad ako sa kanya hanggang leeg ko lang siya. Kung kay Aeron naman ay hanggang balikat. She's demure, innocent, soft girl, and pretty.

Aeron was smiling while talking to her. He's staring at her with smile in his eyes. They look so cute together. What if Aeron really likes Jopany? What if, sila nalang dalawa?

"Lalim ng iniisip mo. Nag-seselos ka ba?" nabaling ang tingin ko kay Leonard nang sabihin niya iyon.

"Kanino naman?" medyo ngumiwi ako.

Ngumuso siya. "Sa kanila."

I bite my lips and looked at the two again then looked away. I shouldn't be jealous. Kahit kumpirmado kong may gusto pa rin ako sa kanya hindi niya naman alam. Hindi dapat ako nagpapahalata. Hindi dapat ako umamin. Ang aamin ay talo. Ang aamin ay mahina. Hindi ako 'yon. Hindi na ako aamin ulit para sa pag-ibig ko.

"Bakit naman ako mag-seselos?" taas noo kong sabi with a disgust written on my face.

"Aeron isn't my type. Kaya hindi ako mag-seselos." I looked at Leonard. Parang hindi pa nga naniniwala.