Jessielie's POV
Nagising ako sa sigaw ng aking napaka-lakas na alarm clock.
"Oo na! Gising na!"-Sigaw ko at pinatay ito. Hindi ko katabi si Zig at ewan ko nga kung umuwi yun eh.
Nag-ayos na ako ng sarili because I'am ready for school hihi.
Pagkababa ko, nakarinig ako ng tawanan, tawanan ng isang masayang pamilya.
Nang makababa ako, tumigil sila sa pag-tawa.
"Oh is she your wife my dear brother?"-Tanong ng isang babae. Maputi at mahihiya kang lumapit dahil sa kamandag na dala niya, yung tipong mayaman na mayaman ang dating, na kapag binangga mo lagot ka -.-
"Tss. My nonsense wife."-Cold na sabi ni ig dun sa babae.
Teka brother? May kapatid pa si Zig? At isa siyang babae?
"Tss. Don't worry brother maghihiwalay din kayo."-Mapang-asar na sabi nang kapatid niyang babae.
Napa-yuko naman ako sa sinabi niya.
"That's why I love my sister mom."-Nakangiting kausap ni Zig sa mama niya.
Ang saya nilang tignan, para silang perfect family na nagkakasundo sa trip nila. Except sa fact na mahilig silang manlait at nagkakasundo sila dahil doon. -.-
Napa-iling nalang ako at umalis, kakain na ako at papasok na, para iwas asar mula sa pamilya ng lalakeng napangasawa ko -.-
Pumasok ako sa kusina at naabutan ang mga kasambahay na kumakain sa mesa.
Bigla naman silang tumayo.
"Ay ma'am. Pasensya na, kain na po kayo, lilipat na po kami sa kabila."
"Naku hindi na po. Sabay sabay nalang po tayong kumain."-Nakangiting sabi ko at sabay-sabay na nga kaming kumain. Nakakatuwa ang mga kasambahay, madami silang naikkwento, mejo napalapit na din ako sakanila, mababait sila. tleast may makakausap na ako dito sa bahay. Nagpaalam na ako saknila, kanino pa ba ako magpapa-alam? -.-
Umalis na ako sa Standford Residence at naghanap ng jeep, at buti naman meron. Bumaba na ako sa harap ng school at nakita agad si Callie. Hinihintay niya daw ako.
"Aaaaay Jessie! Alam mo ba namiss kita!"-Ngiting asong sabi niya.
"Nako Callie. Tigilan mo nga ako."-Irap ko at naunang naglakad papunta sa room. Ka schedule ko si Zig ngayon.
Nang pumasok kami andun na din sina Zig, kasama si Vanessa.
Nagkkwentuhan sila, at sobrang nakakaingit dahil hindi kami ganyan.
"Why are you staring little bitch?!"-Nagulat ako sa pag-singhal sa akin ni Vanessa, kaya napalingon ang lahat. Hindi ko nalang siya pinansin at humarap pero bigla akong nakaramdam ng hilo.
Tss. Nakalog yata ang utak ko sa pag-harap ng ulo ko -.-
"Okay ka lang? Ang putla mo."-Callie.
"Okay lang. Pwede bang bilihan mo ako? I'm so hungry."-Mahinang sabi ko at dinukdok ang mukha sa arm chair.
"Anung gusto mo?"-Callie.
"Mangga with suka at bagoong ha?"
"Kaloka. Ang aga aga! Tss!"-Singhal niya at padabog na umalis.
Tss. Baliw.
"Oh eto na!"-Kinuha ko ang mangga at kumain.
"Mmmm! Asim.."-Ngiti ngiti kong sabi.
"Eew! What kind of smell is that?!"-Napatingin kami sa likod dahil sumigaw lang naman ang mahiwagang si Vanessa.
Napairap naman ako sa kaartehan niya.
"Tss! It's you Jessie girl again."-Maarteng sabi niya. Lumapit siya sa akin at nag spray. Biglang naginit ang ulo ko sa ginawa niya.
"Ano bang problema mo?!" Sigaw ko sakanya at tumayo.
"Sinisigawan mo ba ako!?"
"Napaka-arte mo! Pati ang amoy ng pagkain, naaartehan ka! Eh kung ibuhos ko kaya ang suka na laman nito?! Ikaw! Asar na asar na ako sayo!"-Biglang pumasok sa isip ko ang mga times na nakikita ko sila ni Zig.
"How dare--"
*SLAP*
Everyone gasp. And then kinuha ng barkada ni Zig si Vanessa na umiiyak na.
"Ano iiyak ka nalang jan?! Ang arte mo! Pati pag-iyak mo napaka arte! Nakaka buryo ka!"-I shouted at the top of my lungs. And then someone grab me forcefully. He keep on walking while he is holding my wrist tightly.
"Ano ba! Bitawan mo nga ako! Nasasaktan ako ha!"-Sigaw ko.
Ewan ko ba nag-iinit ang ulo ko ngayon.
Nakarating kami sa parking lot ng school, walang tao.
*PAK*
Hinawakan ko ang pisni kong sinampal niya.
"Diba sabi ko sayo na huwag na huwag mong papatulan si Vanessa!?"-Para akong nabingi sa napaka-lakas na sigaw niya. Nakakatakot si Zig, nakakatakot siya.
Hindi na ako nakapagsalita, parang umurong ang dila ko at umurong ang pagkainit ng ulo ko.
Biglang tumulo ang luha ko.
"Don't you cry in front of me! I warned you! I told you not to talk back!"-Malakas na sigaw niya.
"Bakit ka ba ganyan? Ako ang asawa mo!"-Lakas loob kong sigaw. Ewan ko ba at biglang lumabas sa akin yan.
"And now! Yan ang sasabihin mo!? Asawa lang kita sa papel bitch!"
"Sa papel!? I hate you! I hate you!"-Sigaw ko at pinagsusuntok ang dibdib niya.
When I hit his chest, he caught my hand at nagulat ako ng mejo pinilipit niya.
"O-ouuuuch! Please Zig. B-bitaw na."-Naiiyak na pagmamakaawa ko.
Paano niya to ngagawa?
"Ouch!? Hahaha! Bitch!"-Sigaw niya at binitawan ito ng malakas kaya ako napa-upo.
Bigla akong nakaramdam ng hilo, at nakaramdam ng pagkahina.
"Sa susunod na gagawin mo ulit kay Vanessa yun! Hindi lang yan ang gagawin ko sayo!"-Sigaw niya at nag-umpisang mag-lakad.
"Zig. Bakit hindi mo pa ako iwan?"-Makahulugang tanong ko.
May sakit ba ako. Bakit nakakaramdam ako ng hilo? What's going on.
"Tss. May ipaparamdam muna ako sayo."-Mahina at puno ng galit na sabi niya. And he started to walk again. Nahihilo na talaga ako.
"Zig.."-Hindi ko alam kung narinig niya o hindi.
And everything went black.
***
A/N: Hanggang dito muna tayo :)
Please continue to support my story.
Vote Comment and Share my story.
