Jessielie's POV
It's already 8 pm at andito pa kami sa isang coffee shop malapit sa building kung saan kami nag-shoot. Inimbitahan kami ng director ng shoot na iyon. Pinauna ko na si Gio sa condo dahil gabi na at sigurado akong nagagalit na si Zane. Ayaw man akong iwan ni Gio dito kasama si Zig pero wala siyang nagawa, ayaw din akong pauwiin nung director. At hindi naman niya alam na may mga anak ako. No one knows.
"I am really sorry about what happened a while ago but I promise, mas magiging mahigpit na ang building sa mga papasok."-Paghingi ng paumanhin nung photographer.
"Okay lang naman po yun."-Sagot ko tska ngumiti, at least nakuha na yung cellphone.
Actually mejo na-bbored na ako dito at gusto ko na talagang umuwi kasi namimiss ko na yung mga anak ko at pangalawa, naaasiwa ako kapag kaharap ko si Zig. Yeah, naka-upo kami ngayon sa pahabang table at si Zig ang kaharap ko.
"Guys! We're going to a bar, Jess you should come."-Sigaw ng director.
"No! Walang kasama ang mga an --- I mean, bawal akong malate ng uwi."-Pagdadahilan ko. Jusko naman Jessielie Mendoza! Muntik mo ng masabi ang salitang anak.
"Ganun ba, sayang naman Ms. Jess. Pero magkakatrabaho pa naman tayo hindi ba?"-Nakangiting tanong ng director. He likes me already.
"Sure sir. Sige po, mauuna na ako. Salamat."-Pagpapaalam ko, ngumiti muna ako sakanila, at para hindi mag-mukhang bitter, hinarap ko si Zig para sana ngitian at magpaalam, pero nag-ttext siya sa phone niya. Malamang asawa niya, at ano naman ang pakialam ko. Umalis an ako sa lugar na iyon, at nag-stay sa labas para maghanap ng taxi. Wala pa man akong nahahanap, nag vibrate ang cellphone na nasa kamay ko at agad ko naman itong sinagot.
"Mommy."-isang napaka-cute na boses ang bumungad sa akin.
"Bakit sweetie. Anong oras na oh, diba dapat natutulog ka na."-Malambing na sagot ko.
"I am waiting for you, and kuya Zane and kuya Lincoln are painting daddy Gio's body again, they are laughing and I can't sleep. Come home na."-Sagot nito at bakas ko sa boses niyang inaantok na siya. Napa-pikit ako at napa- face palm ng sinabi nitong pinag-ttripan nanaman nina Zane si Gio.
"Okay sweetie. I'm coming home okay? I love you."-I said.
"I love you too mommy."-She said and hung up. Binaba ko ang tawag.
"Sweet ehy?"-Nagulat ako sa isang bratinong boses na nag-salita mula sa likod ko, nilingon ko ito and saw Zig. Naka-pamulsa pa ito. Hindi ako nag-salita at hinarap ang daan para mag-para na ng taxi at ng maka-alis an dito.
"May anak ka na pala."-Nanlaki ang mga mata ko at kinakabahang hinarap siya.
"P-Paano mo nalaman?"-Kinakabahang tanong ko. Subukan niya lang kunin ang mga anak ko at talagang magkakamatayan kami!
"Gio posted a picture of you lying in a hospital bed."-He answered. Kumunot ang noo ko.
"So Gio is now a father of your child."-He added. Mejo nagulat ako pero nawala din agad. Buti nalang, walang hiyang Gio yun! Nag-ppost pala sa social media ng hindi ko alam! Ugh! Pero buti nalang, hindi niya alam na may mga anak ako sakanya. Hindi na ako matatakot pa kahit makasama ko ang mga anak ko dahil ang akala niya ay anak sila ni Gio. At least.
"Yeah. Anyway, mauuna na ako. My kids are already looking for me. Bye."-Masayang pag-papaalam ko tska nag-para ng taxi ng may makita ako. Nang maka-sakay ako ng taxi, tska lang nawala ang kaba ko. Oh my goodness Jess! After how many fucking years, you are still fucking affected.
***
"Napatulog ko na ang mga bata."-Bungad sa akin ni Gio ng makapasok ako sa condo, ngumiti ako tska naupo sa sofa.
