Jessielie's POV
Nakatitig lamang ako sa karagatan habang naka-krus ang aking kamay nang biglang may tumabi sa akin, si ate Zienna.
"May problema ba?"-Tanong niya na ngayon ay naka-titig na rin sa karagatan.
"May babae kasi akong nakilala kagabi, nakakaawa ang sitwasyon niya. Nawalan kasi siya ng mahal sa buhay at hindi ko kakayaning mawala sa buhay ko si Zig."
"Bakit pa kasi pinapatagal niyo ang isa't isa? Hindi naman sa nangingialam ako pero bakit hindi pa kayo nag-papakasal? Bakit niyo pa patatgalin kung alam niyo namang mahal niyo ang isa't isa at alam naman natin na may anak na kayong dalawa."-Saad niya tska niya hinawakan ang braso ko at iniharap sakanya. "Tama na ang napaka-tagal na panahon oras na ninyo para maging masaya. Lalo ka na Jessie, magpakasal na kayo at magmahalan."-Nakangiting sabi niya tska siya umalis.
Tama nga si ate. Madami nga akong pinagdaanan noon pero siguro kung siya ang nagbigay sakit sa akin maaaring siya rin ang mag-aayos nito ngayon. Pero si Zig ang bahala kung kailan niya ako yayayain tutal hindi porke masaya na kami mamadaliin nalang ang lahat. Gusto ko rin yung padahan-dahan.
Nasa ganuon akong pag-iisip nang may mag-salita sa tabi ko. "Lalim nang iniisip natin ah." Napalingon ako sa nag-salita and to my surprise it is the girl from last night. "Anica." I called out her name, nilingon niya ako nang naka-ngiti. Ang ganda ganda talaga niya.
"Jess!"-Napalingon ako kay Zig na siyang tumawag sa akin, gayundin si Anica. Nilapitan ako ni Zig at hinalikan sa labi, hawak-hawak nito ang tatlo na mahigpit niyang binabantayan.
"Ahm Zig, this is Anica, the girl I met yesterday. Anica, si Zig, my husband. At yung tatlo naming anak, triplets actually. Zane, Lincoln and Clancey."-Proud na pagpapakilala ko sa pamilya ko. Ngumiti si Anica sa akin. "You have a wonderful family."
"Let's have our breakfast. Dad decided na mamasyal tayo dito."-Pagyayaya ni Zig.
"Anica. Breakfast muna tayo."-Pagyayaya ko rin kay Anica, I wanted to know her more. Tumango siya bilang pag-sangayon. Pinauna ko na sina Zig habang kami ay nag-lalakad pa patungo sa unit namin. Nang makapasok kami sa kusina, pinakilala ko si Anica kina dad at ate. Tska kami nag-umpisang kumain ng Hawaiian specialty.
"Sino palang kasama mo dito?"-Baling ko kay Anica na katapat ko lang.
"I'm with my family."-Sagot niya. "My asawa ka? Why aren't you with him?"-Masayang tanong ni ate. Siniko ko siya dahil sa kadaldalan niya, kung hindi niyo lang alam, mahilig yan magtanong ng kung anuano sa mga ipinapakilala ko. Katulad nalang sila Gio noon, nang ipinakilala ko officially sakanya. Kung anu-ano ang pinagtatanung niya na puro panglalait lang naman. Ganyan na talaga si ate Zienna, pero sa akin, masaya siyang kasama. Hindi ka ma b-bored. Yun nga lang, mahilig siya manlait. Number one sa vocabulary niya yun eh.
"No it's okay ... Jess."-Saad niya. Hindi ko pa na-introdce ang sarili ko, she might have heard it when Zig called me.
"Actually. Wala na akong asawa ---"
"Divorce?"-Ate Zienna. Napa-irap ako sa ere at isinaksak sa bunganga niya ang isang tinapay na ikinatawa nang tatlo.
"Ahm no. Wala na siya sa buhay ko."-Pansin kong parang sanay na siyang yan ang isinasagot niya. Mabuti na iyon. Natahimik naman sila, specially dad. Humingi naman ng sorry si ate at awkward na sumubo. Ngumiti naman si Anica at ipinagpatuloy ang kain.
"You have kids?"-Tanong ni Zig. Tumango si Anica at sinabing kambal.
Naging maayos ang breakfast namin sa bagong kakilala. Hindi naman na inungkat ang asawa nito bilang respeto na rin.
