Chapter 74

62.5K 1K 99
                                    

Jessielie's POV

Ngayon ang araw kung saan ililibing na si mama. 

"Zig."-Pagtawag ko kay Zig at iniyakap ang isang kamay sa bewang niya, nilingon niya naman ako at marahang hinalikan ang sentido. 

"I love you."-Malambing na sabi nito. Napangiti ako at hindi na sumagot pa.

"Hey! I said I love you!"-Galit na sigaw niya, pero hindi ako nakaramdam ng takot kundi tuwa.

"Hindi ka naman nagtatanong ah? Why would I answer you? Besides pwede namang hindi na kita sagutin."-I said. Kumunot ang noo niya at hinarap ako kaya napabitaw ako sakanya.

"What the hell baby!?"-Malakas na sigaw niya dahilan para mapalingon ang ibang taong nakarinig. Tumawa ako at pinitik ang ilong niya.

"I love you too."-Natatawang sagot ko tska siya hinalikan sa labi. KIta ko ang pagkislap ng mga mata niya.

"Zig, kailangan na nating umalis."-Pagtawag ng ate niya. Tumango kami tska niya ako inakbayan. Kinuha namin ang tatlo tska na kami sumakay sa kotse. 

"Mommy? Where are we going? Lola is even with us, yet she's dead."-Takang tanong ni Lincoln. 

"We are going to send your Lola somewhere."-Sagot ko.

"Where is that somewhere?"-Tanong pa niya.

"This is the time for your Lola's burial."-Pag-eexplain ko.  He pouted and nod. Makalipas ang ilang minuto, nakarating na kami sa sementeryo, bumaba na kami at inakay ko si Clancey habang sina Lincoln at Zane ay hawak-hawak ni Zig. Pinuntahan na namin ang place kung saan ililibing ang mama at halos nandito na ang lahat. Hawak-hawak ko ang kamay ni Zig dahil napaka-lungkot ng mukha nito. Pina-upo kami sa mga mono block na naka-harap sa kabaong. Nagkaroon ng basbas at kami ay may hawak na puting rosas para ialay. Nakatitig lamang ako at parang gusto kong gawin ang bagay na hindi ko ipinapakita sa ibang tao pero para kay mama ay gusto kong gawin. Pero wala akong gitara. Bumagsak ang balikat ko tska napalingon sa paligid, at napatingin ako sa isang taong may gitara sa likod, tumayo kaagad ako at lumapit at rinig ko pang pinapagalitan siya ng ina nito, bakit raw n iya dala ang gitara, pasikat raw siya. Bahagya akong natawa sa sinasabi ng mama niya.

"Ahm excuse me po? Pwede po bang mahiram yung gitara?"-Tanong ko nang makalapit na ako sakanila. Tinitigan pa ako ng lalaking may gitara tska niya naman ito iniabot.

"Alagaan mo ah?"-Tanong pa niya, tumango ako tska na nag-tungo sa harap. Kinuha ko ang mic an ginamit nila kani-kanina lang. 

"Just one song."-Lintanya ko. Tinignan ko ang magkapatid at nginitian sila, masyado nanaman silang malungkot. Tinignan ko rin si papa at may gulat sa mga mata niya. Siya ang nag-turo sa aking mag gitara pero hindi ko nagamit at ipinakita sa ibang tao ang talent kong ito. Pero ngayon, ngayon ko lang ipapakita. 

I started to strum my guitar.

  Would you know my name
If I saw you in heaven?
Would it be the same
If I saw you in heaven?

I look at Zig and he's smiling, manghang-mangha ang mukha niya.

Zig's POV

I stared at her as she strum the guitar and started singing.

 Would you know my name
If I saw you in heaven?
Would it be the same
If I saw you in heaven?

Hindi ko akalain na marunong siyang mag gitara. I smiled.

 I must be strong
And carry on,
'Cause I know I don't belong
Here in heaven.  

Nagulat na lamang ako ng maupo si papa sa upuan kung saan naupo si Jesslie kanina.

Sold to the CassanovaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon