A Teacher's Love

Seventeen

Günün 3. Bölümünü yazıyorum 15, 16 ve 17. Bölümleri aynı günde yazdım psikolojimi siz düşünün. Ve hasta hasta yazıyorum.

Yazım yanlışları varsa affola.

İyi okumalar...

❋

Hürkan-

Emre'nin yüzüme attığı tokat ve çığlık atarak söylediği şey benim için son nokta olmuştu ve gözlerimden birkaç damla yaş süzülmüştü yanağıma, benim biricik oğluma biri dokunmaya çalışmıştı doktor başını umutsuzca salladı ve Emre'ye yaklaştı emre tekrar bağırarak ondan uzaklaştığında ona sadece bakabildim ne yapacaktım? Yanına yaklaşmama izin vermezse ben onu nasıl iyileştirecektim. Emre bana tokat attığına hemen pişman olmuştu bunu gözlerinden görmüştüm, "özür dilerim hürkan özür dilerim" diyerek fısıldadı başımı önemli değil dercesine salladım ve ona biraz daha yaklaştım ama bu sefer daha temkinliydim. Emre yavaşça kollarını araladığında hızla kollarının arasına girdim, onu göğsüme çektim ve saçlarını yavaşça okşamaya başladım.

Gözlerinden düşen yaşlar enseme dökülüyordu onu sakinleştirerek tekrar yatırdım. Doktor bize baktı ve hafifçe gülümsedi "size iyi bir psikolog önereceğim" dediğinde başımı onaylar bir şekilde salladım emre arkamda kalan arkadaşlarına baktığında ondan ayrıldım ve ben ayrıldığımda emir hızlıca Emre'ye sarıldı kulağına sessiz sessiz özürler sıraladığının farkındaydım çünkü o da Emre'ye söz vermişti ve o da aynı benim gibi sözünü tutamamıştı ama eğer emir Emre'yi bulmasaydı büyük ihtimal onu gece yarısında falan bulurduk o yüzden kendini suçlu hissetmemeliydi. Emir ve emre ayrıldıktan sonra doktor Emre'nin dinlenmesi gerektiğini söylediği için diğerleri çıkmıştı ben ise refakatçi olarak kalacaktım.

Herkes çıktıktan sonra emre yavaşça yatağa uzanmıştı bende hemen yatağın yanındaki koltuğa oturdum ve dikkatli bir şekilde elini tuttum korkmasını istemiyordum bu yüzden hareketlerim yavaştı. "Bebeğim biliyorum bu konu hakkında konuşmak istemiyorsun ama en azından sana bunları yapan orospu çocuklarının kim olduğunu söyle lütfen" dediğimde emre tereddüt ederek duvara baktı ama sonrasında ağzını araladı "o üçü yaptı" dedi anlamıştım ve anladığım anda sinirlerim hemen taşmış patlamaya hazırlanmıştı hızla koltuktan kalktım "birini arayıp hemen geliyorum güzelim" diyerek odadan çıktım ve gizli numarayı aradım.
"Şifre?"
"Alman katil"
"Ah, hürkan numaramı sana öylesine vermiştim kullanacağını hiç düşünmezdim ama sana nasıl yardımcı olabilirim?"
"Diedriche söyle halletmesini istediğim 3 kişi var."

❋

Emre-

Hürkan odadan çıktıktan 5 dakika sonra odaya geri dönmüştü açıkçası kiminle konuştuğunu merak etmiştim, "şey kiminle konuştun?" Dedim hürkan hafifçe gülümseyerek yatağın yanındaki koltuğa oturdu "bir seri katille" bunu öyle soğuk kanlı biçimde söyledi ki tüylerim diken diken oldu, "N-ne?" Hürkan hafifçe gülerek sarıldı bana "sana olan sözümü tutamadım ama onların cezalarını çekmeleri gerekiyordu." Dediğinde hafifçe gülümsedim "çok korkutucu bir adama dönüştün" dediğimde gözleri hızla hüzünlendi benim için üzülüyordu farkındaydım ki ben bile içimde halen daha yaşadığım şeylerin gerçekliğini sorguluyordum ama gerçekti yaşadığım herşey gerçekti.

"Özür dilerim" dedi hürkan hızlıca başımı salladım hayır dercesine özür dilemesini istemiyordum, zaten uyandığımda gördüğüm kabus yüzünden ona tokat atmıştım birde bunun için onu üzmek istemiyordum, "şey psikolokla ne zaman konuşmaya başlayacağım?" Dediğimde hafifçe güldü "istersen hemen başlayabilirsin, senin için doktoru çağırabilirim" dediğinde hevesle başımı salladım içindeki sıkıntıları hemen uzman biriyle görüşüp konuşursam herşey benim için çok daha kolay olurdu o yüzden şimdiden psikoloğumla tanışmak istiyordum. Hğrkan odadan çıkarken benim düşündüğüm tek şey psikoloğumun bana yardım edebilmesiydi.

İçeri üstünde beyaz önlüklü, kıvırcık saçlı ve gözlerinde gözlük olan bir kadın girdi beni gördüğü anda gülümseyerek elini uzattı "Merhaba, ben deniz" dedi sesi oldukça neşeli geliyordu sanırım oda beni iyileştirmek için oldukça hevesliydi "bende emre" dedim onun gibi gülümsedim hemen yanımdaki koltuğa oturdu ve gözündeki gözlükleri düzeltti "emre durumun hakkında çok az bilgim var ama ben sana yardımcı olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım lütfen hiç endişelenme korkularının üstüne birlikte gideceğiz."

❋

1 hafta sonra-

Hastaneden çıkalı neredeyse 3 gün olmuştu. 1 haftadır aralıksız hergün psikoloğum deniz ile konuşuyordum ve hem onun hemde doktorumun onayı ile sonunda evime geçebilmiştim, ah evim demişken artık yanlız kalmıyordum hğrkan bu 1 haftalık sürçte beni birlikte yaşamaya ikna etmişti ve sırf bu yüzden eski evimi kiraladıktan sonra onun evine taşınmıştım açıkçası ikimizde artık ilişkimizin öğrenilmesinden korkmuyorduk. Hatta bugün okula gidecektik elbetteki bunda hürkanın küçük bir zorlaması vardı. Üstümü değiştirdikten sonra odamızdan çıkmış ve aşağıda beni bekleyen hürkanın yanına inmiştim ve hızlıca olarak okula gitmek için arabaya binmiştik.

Hürkanın zoruyla okula gelmiştim, üniversiteyi bir hafta ektiğim için bir iki tane şey imzalayacaktım sadece. Koridorda hızlı adımlarla yürürken karşımda inciyle konuşan miray'ı gördüm, Miray ise beni gördüğü anda bana doğru koştu ve hızlıca bana sarıldı. Bir eli hemen saçıma çıktı ve saçımı okşadı ben ise miray'ın kollarındaki anne şefkatini hissedince ağlamaya başladım. Miray biliyordu bunun farkındaydım ama hiç konuşmadan yanımda olacaktı. "Emre sen benim küçük kardeşim gibisin bu 1 haftada yanında çok olamadım bu yüzden özür dilerim ama elimden geldiğinöe her zaman yanında olacağım. Küçük kardeşim ben seni her zaman koruyacağım."

❋

Selaaaaaaam

Nasılsınızzzz

Uzun zamandır bu bölümü tamamlayamamıştım çok şükür sonunda bitirebildim ya 19 ya da 20. Bölümde smut olacak yani şuan kafamda öyle belkide hiç smut olmaz ama isterseniz yazarım.

Yıldızıma basar mısınız? ⭐

Sizi seviyorummm 🐰💗

Flys kaçarrr...