AŞK NEFRET VE SEN /g×g

AŞK NEFRET VE PATLAMA

Selen, Özge'den duyduğu bu beklemediği haber karşısında yapması gerekeni biliyordu. Son günlerde belki de sadece bu konuda ne yapacağı konusunda netti. Feris ile konuşacaktı.

"Biri beni eve götürsün. Feris'i görmeliyim." Diyip ayaklanması ve üzerini değiştirmek için dolabı açması bir oldu. Selen ısrarcı biriydi ve zaten bu konu Feris ile konuşulmadan aşılabilecek bir şey değildi. İlk başta gitmemesi, dinlenmesi konusunda uyarmışlardı ama Selen kesinlikle gidecekti.

Üzerini değiştirip aşağı indiğinde arkadaşları da onun yanındaydı.

Zeynep Hanım salonda kahvesini içerken onları fark etti. "Nereye çocuklar?" Dediğinde Selen hemen öfkeyle konuştu. "Acaba daha neler neler saklıyorsunuz acaba?"

Zeynep Hanım şaşkındı kızına baktı ve yerinde hafifçe doğruldu. "O ne demek kızım?"

"Feris bebeğimizi aldırmış. Hem de benden habersiz. Bunu nasıl söylemezsin?"

Zeynep hanım hemen yerinden kalktı. Bu haberi Selen'e veren arkadaşlarına sinirli bakışlar göndermeyi de ihmal etmedi.

"Selen otur sakin ol önce." Duraksadı kendisi gayet soğukkanlıydı. "O iş o kadar basit değil." Selen'in yanındaki kalabalığa baktı.

"Ben sonra baş başayken anlatırım sana." Dediğinde Selen de arkadaşlarına baktı. Onlar olmadan konuşmak istediğini ima eden annesine sinirlendi. "Daha kolay yalan söyleyebilmek için mi onları istemiyorsun?" Dediğinde Zeynep hanım bu kez gerçekten sinirlendi.

"Selen!" Ben sana neden yalan söyleyeyim? Zorlu bir ameliyattan çıktıktan sonra iyileşmeni dahi beklemeden eski üzücü olayları anlatmak sence mantıklı mı?" Sesi yükselmişti. Selen'in arkadaşlarına döndü.

"Eşler arasında geçen böylesine özel bir konuya dahil olduğunuz için size de kızgınım." Selen hemen arkadaşlarını korumak için araya girdi.

"Onların ne suçu var? Bana yardımcı oluyorlar."

"Bu yardım değil manipülasyon.." Derin bir nefes verdi.

Selen annesinin bu sözünü umursamadı ama Zeynep Hanım çok haklıydı. Manipüle etmek isteyen biri vardı.

"Nedir bu bebek meselesi anne?" Dediğine Zeynep Hanım başını salladı.

"Ben annen olduğum halde bu konuya karışmayı doğru bulmuyorum. Çok öğrenmek istiyorsan evinize götüreyim seni, eşin anlatsın." Zeynep Hanım kollarını bağlayıp Selen'in tepkisini bekledi. "Tamam götür hadi gidelim." Dediğinde hareketlenmişti bile.

Evin önünde durduklarında Zeynep Hanım ceketinin cebinden anahtarı çıkardı. "Senin anahtarın." Diyip Selen'e uzattı.

"Sen gelmiyor musun?" Dediğinde Zeynep hanım güldü.

"Baş başa konuşmanız daha doğru. Bana güven annecim Feris gerçekten iyi dürüst ve güvenilir biri. Seni de çok seviyor. Güzelce konuşun ama bu bebek konusunda onun üstüne gitme." Zeynep Hanım tavsiyelerini sıraladığında Selen gerilmişti. Birlikte yaşadıkları evde Feris ile baş başa olmak nasıl olurdu? "Bi sorun olursa ara beni gelir alırım tamam mı?" Diyerek kızını öptü ve oradan ayrıldı.

Selen geniş bahçeli iki katlı büyük eve baktı. Kapıya yürüdü ve yavaşça kapıyı açtı. Henüz içeri girmeden "Feris.. Evde misin?" Diye bağırdı. Herhangi bir ses gelmedi. Birkaç adım ilerledi. "Feriss!" Bir yandan da evi inceliyordu.

Geniş büyük salon, büyük pencereler, mutfak ve salonu ayıran modern duvar, yukarı kata çıkan uzun merdiven.. Gayet güzel dekore edilmiş şık bir evdi.