İntikam Aşkı

8.bölüm - Düşmanın Kızı

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Günün ve aynı zamanda haftanın ikinci bölümünü yayımlamış bulunmaktayım. Geçen hafta bölüm gelemediği için bugün hem geçen haftanın bölümünü, hem de bu haftanın bölümünü yazıp yayımlamak istedim. Yarından itibaren Hasbelkader'in özel bölümünü, aynı zamanda Mahperi'nin final bölümünü yazmaya başlayacağım için vaktim olmayacaktı. O yüzden iki bölümü de aynı gün yayımladım. 🤭

Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen. İyi okumalar! 💞

⏳

Berkin Vural

Asena'nın dedikleri sinirlenmeme sebep olmuştu. Ailesi yeterince beni sinir etmiyor gibi, birde kızları sinirimi bozuyordu. En kötüsü ise haklı konuşmasıydı.

"Annesine benziyor." dedi Safa. Bakışlarım ona döndüğünde konuşmaya devam etti. "Mantıklı konuşuyor aslında. Öznur'un ailesinden nasıl vazgeçtiğini biliyoruz. Asena da ailesinden nefret ederse ailesinin ölümü onu çok etkilemez."

"Asena benim gibi değil. Onun kalbinde farklı bir şey var. Merhamet gibi..." dedi Öznur. Bu duygudan uzak değildik ama aslında yakında değildik. Merhamet hissini tatmayalı uzun zaman olmuştu.

"Akalın ailesinden doğru düzgün çıkan tek insan Asena. Ama Akalın ailesinin çocuğu işte. Mantıklı konuşması ailesine çekmiş. Yine de en azından ben istediklerimi alana kadar Asena intikamın sadece ailesini öldürmek olduğunu bilsin. Geri kalanını bilmesine ihtiyaç yok." dediğimde bakışlarım Öznur'a döndü. "Özellikle sen, Öznur, onunla çok yakınlık kuruyorsun. Ondan sana dost mu olur sanıyorsun? Düşmanın kızından sana ne dost olur, ne de kardeş, o sadece bizim elimizde bir koz, şantaj. Kendini kaptırma." dediğimde Öznur çenesini kıtlattı. Dişlerini sıkarak başını salladı.

"Doğru konuşuyorsun ama o senin için düşman olan kişinin kızı, Berkin. Ben sana yıllar önce intikam alma planları kurduğumuzda bana karışmayacaksın demiştim. Dediklerimi unutma." Yanımdan geçtiğinde, "Ben senin için elinde tuttuğun kızlara benzemem. Karşında Öznur Naz Aydemir var. Ayağını denk al." dedi. Asena'nın peşinden yukarı çıktığında omuzlarım çöktü.

"Neden böyle yapıyor? Asena onun için bu kadar mı değerli? Oysa onu tanıyalı daha bir kaç gün oldu." dedim Safa'ya.

"Yıllardır bizden başka arkadaşı olmadı. Şimdi bir kızla konuşmak, arkadaşlık etmek onun için önemli olmalı. Hem de," Bakışları ikinci kata kaydı. "Ona güveniyor gibi. Öznur birisine çok zor güvenir ama Asena'ya çabuk güvendi. Bence bunun arkasında bir şey var." dediğinde başımı salladım.

"Kafam çok karışık, Safa. Her şey bir yandan üstüme geliyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Bir masumun acı çekmesini istemiyorum ama intikam almam için bir masumu üzmem gerekecek. Aileme güveniyorum ama o lanet kadın öyle cümleler kuruyor ki, bizimle oyun mu oynuyor yoksa gerçekleri mi söylüyor anlayamıyorum. Omuzlarım bazı şeyleri kaldırmıyor." diyerek yere çöktüm. Dünden beri iyi değildim ama Asena'nın laflarından sonra daha da çok kafam karışmıştı. Safa benimle birlikte yere çöktüğünde kollarını omzuma atarak bana sarıldı.

"Ne olacak bilmiyorum, Berkin, ama ne olursa olsun ben senin hep abin olarak yanındayım. Hep arkanda duracağım. Çöktüğünde seninle birlikte çökeceğim. Kardeşim benim." dediğinde hiçbir şey demedim. Sadece kollarımı omzuna dolayarak sımsıkı sarıldığımda abimden güç alıyor gibi hissettim. Otuz yaşında adam olabilirdim, güçlü olabilirdim ama çöktüğümde benimle birlikte çöken Safa'nın yanında küçük erkek kardeşi gibi oluyordum. Bu değişmeyen bir kuraldı.