Herkese selamlar! Nasılsınız?
Yeni bölümün bu kadar kısa sürede geleceğini sizde tahmin etmemiştiniz değil mi? Bende etmemiştim ama benden her şey beklenir işte. Yaklaşık üç haftanın bölümünü sadece üç günde attım ama bunun bir sebebi var. Gelecek hafta ilgim full Mahperi ve Hasbelkader olacak, sadece onları yazacağım ve bölümler baya uzun olacak. O yüzden bu hafta tüm hikâyelerimin hem bu hafta olacak bölümlerini, hem de gelecek hatta ve hatta üç hafta sonra yayımlanacak bölümlerini yayımladım, yayımlamaya devam edeceğim. Şimdiden haberiniz olsun. 🥲
Bu bölüm düğümlerin başlangıcı olan bölümdü. Bu bölümden sonra asıl olaylar başlıyor. Hazır olun! 🤭
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar! ❤️
⏳
Asena Akalın
"Anne?" diye sordum gözü yaşlı hâlde. Annemi özlediğimi daha yeni anlıyordum. Özlemiştim. Çok özlemiştim. Kapıyı açmaya çalıştım ama açamıyordum. Kilitliydi.
"Zorlama, bebeğim. Açacağım ben." diyerek annem kapıya vurmaya başladı. Koluyla vurmasına benzemiyordu.
"Anne, ne yapıyorsun?!" diye bağırdığımda kapının açılmasına az kalmıştı.
"Geri çekil!" diye bağırdı annem. Dediği anda ayaklarım geri gitti. Kapıdan uzaklaştığımda bir saniye bile geçmeden kapı gözlerimin önünde yerinden koptu. Kapı ayaklarımın üstüne düştü.
"Anne.." dediğimde annem kapının üzerinden çıkarak yanıma geldi. Yanıma gelerek bana bir anda sarıldığında kendimi garip hissetmiştim. Anneme karşı özlem doluydum ama hem de sanki onu özlememiş gibiydim.
"Bebeğim benim, güzel kızım, nasılsın? İyi misin? Namazlarını kılabildin mi?" diye sordu annem. Başımı salladım.
"Sen nasıl buraya geldin?" diye sordum tüm sorularını cevaplamadan.
"Geldim işte. Nasıl geldiğim neden önemli?" diye sordu annem. Gözlerimi kıstım.
"Anne, sen nelerin peşindesin? Babam gerçekten yaşıyor mu? Daha bilmediğim neler var?" diye sordum. Annem bakışlarını kaçırdı.
"Şu an bunları konuşmanın sırası değil. Çıkmamız gerek." dediğinde bir adım annemden uzaklaştım.
"Anne, ben sana güvenmiyorum." dediğimde annemin gözlerinde hayal kırıklığını gördüm.
"Sen bana güvenmiyor musun?" diye sordu. "Annene güvenmiyor musun? Bir kaç günde tanıdığın bu insanlar senin düşünceni değiştirdi mi? Annene karşı bile düşüncelerin değişti mi?"
"Senin dediklerinin hepsini ben kendi kulaklarımla duydum. Bunu sende biliyorsun, anne. Babamın bile yaşadığını bana söylememişsiniz. Anne, ben babamın yaşadığını bilmiyordum. Bunun ne demek olduğunu biliyor musun? Anlıyor musun?" diye sordum. Gözlerim dolmuştu.
"Babanın yaşadığını kimse bilmiyordu. Bilemezdi. Bilselerdi baban gerçekten ölürdü." dedi annem.
"Sen biliyorsun. Sen bilince bir şey olmuyor ama ben bilince mi olay çıkıyor?"
"Kendinle beni bir mi tutuyorsun sen?!" diye sordu annem. Sinirlenmeye başlamıştı.
"Ooo anne kız kavgası mı başlamış?" Tuğçe'nin sesini duymamla bakışlarımı çevirmem bir olmuştu. Onun burada ne işi vardı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam Aşkı
Spiritual"Zira gerçekleri kaybetmektense, gerçekleri kazanmak daha zordur." Gerçekleri kazananlara ithafen... 22 yıl önce işlenmiş cinayet unutulur muydu? Akalın ailesi unutmuştu. Bir cinayeti, bir kadının ölümünü, bir annenin çocuğunu annesiz bırakmak zor...
