Herkese selamlar! Nasılsınız?
Şok olacağınız bir bölüm ile geldim. Aslında bu hafta bölüm yazmayı düşünmüyordum ama ilham perilerim gelince onları kırmadım. 🤭
Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin. Ne kadar çok yorum ve oy, o kadar çok bölüm. İyi okumalar! ❤️
⏳
Asena Akalın
Öznur ile odaya geldiğimizde biraz kendime gelmek istemiştim. Annemi görmeye hazır hissetmiyordum. Çok yabancı hissediyordum. Herkese, her şeye karşı yabancı hissediyordum. Annemin dediklerine bile artık güvenemiyordum.
"İyi misin, güzelim?" diye sordu Öznur. Başımı iki yana salladım. Hiç iyi değildim. Benim annem yalancı birisiydi, babamın yaşadığını benden saklanmıştı. Benim annem katildi. Nasıl iyi olabilirdim ki? Bunca şeyden sonra nasıl iyi olabilirdim?
"Ailemi tanıyamadım." diye fısıldadım. Oysa annem deseydi ki, 'bende bilmiyordum babanın yaşadığını' ben ona inanırdım. Ama babamın yaşadığını sakladı, bana yıllarca yalan söyledi. Bir kez bile karşımda yalan söylerken vicdan azabı çekmedi. Benim annem sanki artık annem değildi. Başka birisiydi. Belkide hep bu kişiydi ama bana karşı rol yapmıştı.
"Senin suçun değil, güzelim. Ben yanındayım." diyerek Öznur bana sarıldı. Onun desteği benim biraz daha iyi hissetmemi sağlıyordu.
Berkin anneme ne yapmıştı bilmiyordum. Uzun süredir aşağı inmemiştim. Ses seda yoktu.
"Bize inandığın için teşekkür ederiz, güzelim." dediğinde gülümsedim. Ben aslında onlara inanmamıştım. Gerçekleri merak ediyordum. Gerçekten annem babamın yaşadığını biliyor muydu, annem gerçekten beni önemsiyor muydu? Bunları bilmek istiyordum ama annem çok güzel şekilde kafamdaki soruları cevaplamıştı.
Beni önemseyen kişi bana ihanet eden insanı neden yanında getirirdi? Beni önemseyen kişi neden benim en sevdiğimin yaşadığını benden saklardı? Tüm bunların ardında ne gibi bir sebep olabilirdi? Annem ya gerçekten birisini öldürmüştü -ki bu birisi Berkin'in annesi oluyordu- ya da babamla sorunlu işlere karışmışlardı. Ne yaşanmıştı bilmiyordum ama normal şeyler olmadığı belliydi.
Annemin videosuna baktıktan sonra telefonuma mesaj gelmişti. 'Annen birazdan orada olacak. Onu oyala. Eğer gerçekleri öğrenmek istiyorsan.' demişti Öznur. Gerçekleri öğrenmek istiyordum. Neler yaşandığını, neler olduğunu bilmek istiyordum.
"Telefonumu benden neden almadınız?" diye sordum bir anda Öznur'a. Öznur bana döndü. Gülümsedi.
"Arayacak kimin var? Buradan seni kim kurtaracak? Annen bizim elimizde, arkadaşın sana ihanet etti, babanın numarası zaten yoktur. Başkasına da güvendiğini düşünmüyorum." dediğinde acı gerçekle bir kez daha karşılaşmak kalbimi kırdı. Sözleri doğruydu ama doğru olması daha da can yakıyordu.
"Dost acı söyler." dedi Öznur. Başını tekrar yatağa yasladı. Yatakta oturur pozisyona geçtim.
"Ne olabilir ki? Ne yaşanmış olabilir? Neler oluyor? Hiçbir şeyden haberim yok, hiçbir şey bilmiyorum. Sadece her gün güvendiğim insanların ne kadar güvensiz olduğunu, doğru bildiğim gerçeklerin aslında yalan olduğunu öğreniyorum. Rabb'im bana sabır veriyor, kalbime güç veriyor ama bazen dayanamıyorum. Neler oluyor, Öznur? Neler olacak? Annem yaşayacak mı? Berkin dediğini yapacak, annemi öldürecek, hatta babamı bile. Ama ben onlar ölürse nasıl kalbimdeki bu ağırlık ile yaşayacağım? Onların mezarına nasıl gideceğim? Veya gidebilecek miyim? Bu bir kaç günde olabilecek o kadar şeyi düşündüm, o kadar ihtimali aklımdan geçirdim ki, artık uyuyamıyorum düşünmekten." diyerek ağlamaya başladım. Öznur sessiz kaldı. Hiçbir şey söylemedi. Ya da söylemedi, söyleyemezdi.
"Ben annemi çok seviyordum. Annemin gücüne, annemin merhametine aşıktım. Şimdi ne oldu? O kadın nereye gitti? Benim annem nerede? Bu kadın kim? Ben ailemi istiyorum. Sorunsuz şekilde yaşadığımız ailemi istiyorum. Tek derimin yemeğin geç pişmesi, trafikte kalmak olduğu, havanın sıcaklığının beni bunalttığı zamanlarımı istiyorum. Daha bir kaç günde bu kadar şey yaşandı. Devamı kim bilir nasıl olacak. Başımıza neler gelecek..." Hâlâ ağlıyordum.
"Babama yıllardır hasretim, onu özlemekten bazen öldüğümü hissediyorum. Babamı kaybetmek benim için o kadar zordu ki. Babasına aşık olan hangi kız babasını küçük yaşta kaybedince üzülmez ki? Nasıl üzülmezdim? Babam ölmüştü. Öldüğünü söylemişlerdi. Yaşıyormuş meğerse.. bana bunu bile söylemediler. Annem bile söylemedi! Beni doğuran o kadın, benim o hâllerimi gördüğü hâlde babamın yaşadığını söylemedi. Söyleseydi ben kimseye söylemezdim. Ne zaman annemin söylediklerini başkasına söyledim ki zaten? Bunu en iyi kendisi bilir ama babamın yaşadığını söylemedi." Ellerimle yüzümü kapattım. Ağlamaya devam ettim. Hâlâ kabullenemiyordum. O kadar ağır geliyordu ki, kabullenmek istemiyordum. Kalbim ağrıyordu, içimde bir ağırlık vardı. Kırgınlık ötesinde olan bir duyguydu bu duygu. Hayal kırıklığı yaşamak.
"Öznur!" Safa Öznur'u çağırıyordu. Öznur alelacele yataktan kalktığında bende gözü yaşlı hâlde yataktan kalktım. Tesettürümü kontrol ettikten sonra kapıyı açarak dışarı çıktım. Öznur hızlı adımlarla aşağı indiğinde ben onun aksine yavaştım.
"Ne oldu?" diye sordu Öznur. Safa şok olmuş gibiydi. Bilgisayar odasının yanında aşağı inmek için olan merdivenlere bakıyordu. Bodrum katına. Öznur ile bende oraya baktığımızda bir tane silah sesi duyuldu. Birde çığlık. Annemin çığlığı.
Safa'nın sesini duyduğumda, kalbimin durduğunu hissetim. "Berkin.. Merve Akalın'ı öldürdü." dedi Safa. Sanki ben öldüm.
⏳
İlham perilerim gelince bende dayanamadım. Bölümü hemen yazdım ve yayımlamak istedim. Kısa bölümdü ama sonu fenaydı. 🤭
Kısa olması diğer bölümün çabuk geleceği içindir. Yeni bölümü çok beklemeyeceksiniz. En güzel bölümlere geldik. 🤭🤭🤭
O zaman olaylara hazır mısınız? Olaylar çoktan başladı. ;)
Bölüm nasıldı?
Sizce Merve Akalın gerçekten öldü mü?
Berkin Merve Akalın'ı gerçekten öldürdü mü?
Olaylar nasıl ilerleyecek?
Sizce geçmişte ne yaşanmış olabilir?
Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🤎🩹
Allah'a emanetsiniz! 💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam Aşkı
Spiritual"Zira gerçekleri kaybetmektense, gerçekleri kazanmak daha zordur." Gerçekleri kazananlara ithafen... 22 yıl önce işlenmiş cinayet unutulur muydu? Akalın ailesi unutmuştu. Bir cinayeti, bir kadının ölümünü, bir annenin çocuğunu annesiz bırakmak zor...