İntikam Aşkı

37.bölüm - Asena Akalın Vural

Herkese merhaba!

İlk öncelikle, Instagram hesabıma beklerim.

İg; zeytmr_
kirilankalemler_17

Kim okuyabiliyorsa oy verirse ve bir tane bile olsa yorum atarsa çok sevinirim. Biliyorsunuz, az kişiyiz ve benim de biraz motivasyona ihtiyacım var. Siz benim ilham kaynağımsınız. Desteklerinizi bekliyorum. 🌸

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar! 🎀

⌛

Asena Akalın Vural

Asena; güzel, dişi kurt demek. Akalın; şeref ve haysiyet sahibi demek. Hem de alnı açık, suçu olmayan, onurlu demek.

İsmim ve soy ismimle kendi benliğimi belli ediyordum. Asena olarak dişi kurttum, Akalın olarak ise suçu olmayan, onurluydum. Ailemin aksine.

Babasını kaybettiğini zanneden bir kızdım. Annemin bana arkadaş olduğunu zannediyordum. Oysa en büyük ihaneti onlardan görmüştüm. Sevgisizliği çok kısa sürede onlar yüzünden hissetmiştim. Ama Berkin bana yeniden sevilmenin ne demek olduğunu öğretmişti.

Berkin bana yeni bir aile vermişti. Dört kişilik bir aile. Öznur gibi bir ablam, Safa gibi bir abim ve Berkin gibi sevdiğimin olduğu bir aile. Benim gerçek ailem.

Birisinin aileniz olması için o kişiyi uzun süredir tanımak gerekmezdi. Bazen en kısa sürede bile insanlar sizin aileniz, güvendiğiniz liman olabilirdi. Bunu bana onlar kanıtlamıştı.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordu Öznur. Hayat hikâyesini daha yeni öğrenmiştim. Berkin ile sarılarak geçirdiğimiz neredeyse bir saatin sonunda Safa abi yanımıza gelmiş ve Öznur'un hayatını kısa keserek anlatmıştı. Tecavüz görerek büyümüştü Öznur. Daha yedi yaşında babası tarafından tecavüz edilmişti. Yedi yıl boyunca bu devam etmişti ve en sonunda babası onu yarı çıplak şekilde çöp kutusuna atmıştı. O gün Öznur'u, Safa abi bulmuştu. Bu yüzden Öznur daha çok Safa abi'ye güvenmişti, kendini en yakın Safa abi'ye hissetmişti. Belki de onu kurtardığı için ilk başlarda aşık olmuştu.

Berkin bunları duyduğunda kendi dertlerinin üzerine birde Öznur'un yaşadıkları eklenince omuzları iyice çökmüştü. Hep tahmin ettiğini söylemişti, hep aklının ucunda bu ihtimal varmış. Ama Öznur'u kötü hissettirmemek için asla dile getirmemiş, Öznur'un anlatmasını beklemiş. Ben duyduğumda ise tüm vücudum titremişti. Berkin beni tutmasaydı arabanın önünde yere yığılıp kalacaktım. Çok ağırdı. Babası tarafından yıllarca tecavüz edilmesi çok ağırdı. Öznur buna nasıl dayanmıştı? Daha doğrusu dayanabilmiş miydi?

Üçümüz de kendimizi biraz toparladıktan sonra Öznur'u yanımıza almıştık. Arkamızda korumalar bizimle geliyordu. Arabayı Safa abi kullanıyordu. Onun sağında Öznur vardı. Arka koltukta ise Berkin ve ben vardık. Olayları duyduktan sonra Öznur'un yüzüne bakamıyordum. Yüzüne bakarsam ağlayacak gibi hissediyordum. Berkin de Öznur'un yüzüne bakmıyordu. Utandığını söylemişti. Yıllarca sadece kendi geçmişini düşünüp çabaladığı için üzüldüğünü ve utandığını söylemişti. Bu yüzden yüzüne bakamıyordu.

"Eski evine." dedi Safa abi. Öznur, bize dönüp baktı.

"Öğrendiğiniz değil mi?" diye sordu. Başımızı salladık.

"Özür dilerim." dedi Berkin. Hâlâ ayaklarına bakarak konuşuyordu. Öznur'a bakamıyordu. "Özür dilerim. Yıllarca geçmişinizi beklettiğim için."