HUZURUN SESİ

7. BÖLÜM

  Uyandım, hızlıca Laura'yı kurtarmak için durmaksızın koşuyordum.

  ...

  Geldiğimde Yaratığı eğitiyordu, hayatımın şokunu yaşamıştım. Laura'dan böyle bir şey beklemiyordum, göründüğünden daha da cesurdu.

  Laura

  Yaratık ile iyi anlaşıyordum, hatta onu bir isim vermiştim. Nasıl açıklayacağımı bilmiyordum, bu yaratık sadece oyun oynamak istiyordu aslında. ''Bu yaratığın adı Ferguson, ben koydum. Saldırmaz.'' Gülümsüyordum olabildiğince, ''O yaratık benim muhafızlarımı ezdi, senin tatlı sevgilini fırlattı.'' tamamen haklıydı aslında ama o sadece oyun oynamak istiyordu.
  Roger yaklaştığında yaratık uçarak gitmişti, sanırım ondan korkmuştu. ''Yaratık gittiğine göre saraya dönebiliriz, değil mi?'' Pis pis sırıtıyordu, sanırıım orada beni ezecekti. ''Ferguson çok tatlı aslında, tanısanız bayılırsınız!'' Hayatımda ilk kez bir yaratık görmüştüm, onu savunuyordum. Roger beni kaldırdı ve ona tutundum, saraya gidiyorduk. Zar zor ilerlesek de ilerliyorduk, en sonunda Roger bu yavaşlıktan bıkmıştı ve beni kucağına aldı.
  ''Dük Roger, Lider Dean'ı gördünüz mü?''
  Biz kurtulmuştuk, sırada Lider Dean vardı. ''Şu adamda ne bulduğunu anlamıyorum, saraya döndüğümüzde aramalarını söyleyeceğim.''  Gözlerini devirmişti, sanırım hoşuna gitmemişti.
 
  ''Dük Roger!''
  Önümüze muhafızlar çıkmıştı, bizi bulmuşlardı. Roger'ın kucağındaydım, Roger'ı ayartmaya çalışmışım gibi gözüküyordu. ''Yaratık gitti, siz gidin şu Natun'un köpeğini arayın!'' Roger Natun'un her şeyinden nefret ediyordu. Lider Dean ile kaçacaktık fakat başarısız olduk. Büyük ihtimal sonsuza kadar o sarayda tıkılı kalacağım.

  ...

  Roger beni saraya götürmüştü, yatağıma bırakmıştı. Boş boş tavanı izliyordum, kapı kilitliydi, pencereler de kilityliydi. İçeriye bir tane hizmetçi girmişti, aklıma Daisy gelmişti. ''Daisy nerede?'' Öldürecek hâlleri yoktu herhalde.
  ''Aldığımız gibi verdik, Natun'a gidiyor kendisi.''
  Aniden oturur hâle geldim, ''Nasıl?'' diye sordum. ''O bir casustu, burada duracak hâli yoktu.'' Haklıydı, soru çok saçmaydı. Boğazını temizledi, ''Dük Roger sizin uyumanızı istiyor, uyandığınızda Warls Kralı'nın yanına gideceksiniz.'' deyip odadan çıktı. Uyuyacaktım fakat sonra. Perdeler kapalıydı, kapı kapalıydı. Bacaklarımdaki yaralara dokunuyordum sürekli. Yavaş yavaş hepsi iyileşiyordu ve bacaklarımı yavaşça hareket ettirebiliyordum. Büyü yapabiliyordum fakat Büyücü denilecek kadar değildim, sadece iyileştirebiliyordum. İyileştirebildiğimi öğrendiğimden beri bu konuda ustalaşmaya çalışıyordum, bunu sadece Amanda, Lindon ve Lider Dean biliyordu.
  Bir süre bacaklarımı hareket ettiremiyormuş gibi yapacaktım, Natun'a döndüğüm zaman ise doyasıya yürüyecektim.
  Tam uyuyacakken bir kuş gagasıyla pencereye vurdu, bu Leo'ydu. Gittiğini sanmıştım, meğer beni izliyormuş. Hızlıca kalkıp pencerenin önüne geldim, kilitliydi fakat bu benim için çok da önemli bir şey değildi aslında. Hızlıca masadan bir kâğıt aldım ve yazmaya başladım, kısa yazacaktım.

  Lindon beni hapsettiler, büyük ihtimal ezileceğim. Lider Dean'ı da öldürecekler. Özel muhafızlardan birkaçını buraya gönder, aksi takdirde gülümsemekten yanaklarım ağrıyacak.

  Lider Dean kayıp.

  O dille yazmamıştım, Leo'nun yakalanma olasılığı yoktu. Kâğıdı sardım ve bir ip ile bağladım. Ben yazana kadar Leo duvarda küçük bir delik açmıştı, gagası çok güçlüydü. O delikten kâğıdı uzattım, ağzına aldı ve uçtu. Deliği fark etmeleri önemli değildi, çoktan Leo'yu Natun'a göndermiştim bile. Yatağıma yattım ve gözlerimi kapattım, hâlâ rahat değildim. Lider Dean'ın hızlıca bulunmasını istiyordum.

  ...

  Hizmetçiler tarafından uyandırılmıştım, ''Leydim, sizi hazırlamamız gerekiyor.'' karşı çıkmamıştım. Beni ayağa kaldırmışlardı ve beden ölçülerimi almışlardı, bazıları kıyafetleri getirmek için odadan çıkmıştı.
  Birkaç hizmetçi giymem için ince bir şey vermişti, onlar dışarı çıkıp benim giyinmemi beklediler. Giyindikten sonra içeri girmelerini söyledim. Elbiseler ile gelmişlerdi. Dövmelerim gözüküyordu, biraz şaşırmışlardı.
  ''Leydim, vücudunuzu böyle saçma şeylerle doldurmamalısınız.''
  O hizmetçi az önce Lİndon'un mükemmel çizimlerine saçma demişti, ''Bunları Kral Lindon çizdi.'' demem ile susmuştu. Buradaki herkes Lindon'u çok korkutucu buluyordu, korkuyorlardı. ''Leydim! Hangi renk istersiniz?'' Kocaman bir gülümsemesi vard, bana Daisy'i hatırlatmıştı. Rastgele bir renk seçecektim, ''Mor ve mavi, lütfen.'' onaylayıp elbiselerin arasından aramaya başladı. Genç bir hizmetçi bana bir şey sormak istiyor gibiydi, ''Sormaktan çekinme lütfen.'' ona bakarak söylemiştim.
  ''Leydim, Daisy cidden casus mu?''
  Sanırım Daisy'nin mektuplarında bahsettiği arkadaşıydı, ''Evet, Daisy casus.'' aklında birkaç tane daha soru vardı. Diğer hizmetçiler saçlarım ile ilgileniyordu, ben de soru bekliyordum. Başka bir hizmetçi de sordu:
  ''Leydim, neden Daisy'nin size yakın olmasına izin veriyorsunuz?''
  Sorular saçmalaşmaya başlamıştı bana göre, ''Kendisini ben büyüttüm, eğer aramızdaki yaş farkı fazla olsaydı onu evlat edinirdim fakat kendisi benim küçük kız kardeşim gibi.'' yanakları kızarmıştı.
  ''Soru sormayı bırakın da işinize dönün! Leydiyi tek başıma hazırlayamam!''
  Yaşlı kadın çok korkutucuydu, sanırım baş hizmetçi gibi bir şeydi. Herkes işine dönmüştü.

  ...

  Hazırlandıktan sonra 2 hizmetçi ile beraber dışarıya çıktık. At arabası hazırdı, sanki bir şey unutmuştum...
  At arabasına bindiğimde karşımda Roger vardı, çok şık giyinmişti. Bacaklarıma bakıyordu, ''Yürüyebiliyorsunuz, hangi merhemi sürdüyseniz söyleyin de ben de süreyim yaralarıma.'' şimdi hatırlamıştım. Şaşırmamış gibi yaptm ve hafifçe güldüm, ''Kendi yaptığım merhemi sürdüm, Natun'a döneceğim zaman size bir tane veririm Dük Roger.'' yalan olduğunu belli etmemek için doğal davranmaya çalışıyordum.
  Aramızda derin bir sessizlik vardı, at arabası hareket etmeye başlayınca etrafı izliyordum.

  Beğendiyseniz oy verip yorum atmayı unutmayın! Bu bölüm ''Obsessed'' dinlenerek yazılmıştır. Siz Laura'nın yerinde olsaydınız ne yapardınız? Sizce bu kitaba uyan şarkı hangisi? Yorumlara yazın lütfen!