HUZURUN SESİ

17. BÖLÜM

  8 Ay Sonra

  Lindon iyileşiyordu, Amanda ise daha yakalanmamıştı. İçimden onun casus olmaması için dua ediyordum. Roger denen o dük ise şu an Natun'da fakat bize yaklaşamadığı için biraz olsa da rahatım.

  Gece yeni bitki ekmek için gizlice yatak odamdan kaçmıştım. Ben ekerken etraftan değişik sesler geliyordu, biraz korkmuştum. Seslere takılmamaya çalışıyordum fakat çok rahatsız ediyordu beni.
  Sonuncusunu ektikten sonra arkamdan bir ses duydum:
  ''Laura, seni çok özledim.''
  Hızlıca ayağa kalktım ve arkama baktım, Roger'dı. Bana gülümsüyordu, ''Seni almaya geldim.'' diyerek elini uzatmıştı. Geri adım atmam ile cevabını almıştı, ''Elimi tutmazsan daha çok insan ölecek,'' demesiyle şaşkın bir şekilde ona bakıyordum. Pis pis sırıtıyordu, ''Elimi tutmazsan savaşı daha da alevlendireceğim.'' dedi ve bağırış sesleri daha da yükseldi, alevler de yükseldi...
  ''Bunu savaşmadan insan gibi halledebiliriz, değil mi Dük Roger?''
  Sırıtarak başını reddedercesine salladı. Yavaşça ona yaklaşıyordum, istediğini elde etti sanıyordu. Tam elini tutacakken onu dikenli bitkilerin olduğu tarafa ittim ve arkama bakmadan koşmaya başladım, ''Laura!'' bağırışları bütün herkesin duymasını sağlamıştı. Olabildiğince hızlı koşmaya çalışıyordum, aniden önümü birkaç muhafızın kesmesiyle durdum. Warls'ın muhafızlarıydı...
  ''Leydim, zorluk çıkarmayın ve teslim olun.''
  Benim bölgemde beni hiçkimse yenemez, gülümseyerek ''Üzgünüm, sizi uğraştıracağım.'' demem ile Boris yandan duvarı yıkıp geçmişti. Ben yürümeye devam ettim, Boris ise onların icabına bakıyordu. Her taraf yanıyordu, ilerledikçe alevler yükseliyordu.
  Yürürken yazdığım şarkıyı mırıldanıyordum:

  Herkese sesleniyorum!
  Yalvarın bana!

  Yolu göstereceğim.
  Karanlıktan alacağım.
  Benim güzelim,
  Sana doğru yolu göstereceğim,
  Sadece beni izle ve unutma,
  Sadece beni dinle.
 
  Size her şeyi vereceğim.
  Siz de ruhunuzu vereceksiniz!
  Sizi büyüteceğim, sonra da solacaksınız!
  Sizi ben kurtaracağım!
 
  Size fısıldıyorum,
  Beni takip edin ve ulaşın
  Doğru yola.
  Güneş'iniz olacağım,
  Benim batmamam için çabalayacaksınız!
 
  Huzurun sesi kulağımda çınlıyor
  Rüzgar gibi.
  Huzura ulaşmak için beni izle,
  vazgeçme asla.
 
  Unutmayın, ben sadece sizin iyiliğinizi istiyorum.
  Tek yapmanız gereken beni takip etmek,
  Güzel çiçeklerim.
 
  Sözler tamamen bana aittir, kendim yazdım. Kendim söyleyerek ve melodi ile beraber yazdım.

  Yanımdan bir ok geçmesiyle hızlıca arkamı döndüm, o kadındı. ''Sana yenilmeyeceğim!'' Diye bağırıyordu sinirli bir şekilde, ''Savaşmaya gerek yok.'' diyerek onu yumuşatmaya çalışmıştım fakat işe yaramamıştı, sanırım daha da sinirlenmişti...
  Bir parmak şıklatmam ile ağaç kökleri onu hareket edemez hâle getirmişti, benim bölgemde hiçkimse beni yenemez. Bağırmaması için ağzını da kapatmıştım, direniyordu hâlâ.
  Tam gidecekken bir bağırış ikimizin de dikkatini çekmişti, bu ses Lindon'a aitti...
 
  Bölümü beğendiyseniz oy verip yorum atmayı unutmayın! Kişilikler az da olsa belli oldu mu?
 
  LAURA'NIN HAYATI VE HAKKINDAKİ BİLGİLER

  Laura, doğduğundan beri bitkilere ilgi duyan bir kızdır. Kardeşi Lindon antreman yaparken kendisi ağacın altında bitkiler ile ilgili kitaplar okurdu, bazen kardeşi Lindon için çiçeklerden taç yapardı. Laura bütün renkleri sevdiğinden dolayı kardeşi Lindon ona renk renk çiçek toplayıp verirdi, Laura bu çiçekleri hâlâ odasında saklamaktadır.
  Kardeşinin savaş açacağını duyunca ilk başta karşı çıkmıştı fakat sonrasında Lindon onu biraz olsa da gevşetti. Lindon'un büyük bir yara almamasıyla beraber Laura da huzura ermişti.