''Oysa bazı insanlar ne yaparsan yap zarardı. Onların, hatalar yapmak için senin hatalarına ihtiyaçları yoktu. İçlerindeki o hırıltılı sesi dinlemeleri yeterliydi. ''
ATAHAN
Bu gün Zeynep hoca derste hepimize A4 kâğıdı dağıtmıştı. Bizden sadece kendimize ait kalacak yazılar yazmamızı istemişti. Pencereden gördüğümüz adam, tahtadaki yazı, ayrıldığımız sevgili, çalıştığımız üniversite sınavı, kurmak istediğimiz hayat, dört sene harcadığımız lise hayatı... İstediğimiz her şeyi yazabilirdik. Zeynep hoca yazacaklarımıza zamansız harfler diyordu. Geçmiş, geleceğin hatta şimdinin bile bir önemi yoktu. Sonsuzluğun kelimeleri olacaktı. Fikirden öylesine etkilenmiştim ki kâğıt ve kalemi alınca yazmaya değer hiçbir şey bulamadım. Kayra köpek balıklarının güçlü ama sevgisiz olduklarını yazarken, Peri kelebeklerin narin ama mutlu olduklarını yazıyordu. Turgut bitmeden kaybolan silgileri hakkında bir ağıt yazarken, Zafer civcive olan aşkına şiir yazıyordu. Merve nasıl bir son beklediğini yazarken, Nil ve ben sadece bekliyorduk. Kendimiz için yazabileceğimiz çok şey vardı. Ama sonsuzluğa saklamak isteyeceğimiz ne vardı? Yarım saat boyunca konuşmadan kâğıtlarımıza bakmaya devam ettik. En sonunda Nil kalemi eline aldı ve yazmaya başladı. Merakla kâğıdını göz attığımda yazdıkları beni korkuttu. Nil seri katillerin sözlerini yazıyordu.
''İnsanlar kurtçuklara benzer. Küçük, kör ve değersiz.'' İlk söz David Smith'in. David Smith evlendiği iki eşini de öldürdükten yirmi altı yıl sonra yargılanan bir katildi. Diğer eşi bulunamadığı için sadece birinden ceza almıştı.
''Keşke bütün insanlığın tek bir boynu olsaydı, o da benim elimde olsaydı.'' Diyen Carl Panzram var sırada. Küçük yaşta tecavüze uğradığı için tüm insanlığı aşağılamıştı. 21 cinayet ve sayısız suç işledi.
''Kendimi düzeltmek için hiçbir isteğim yok. Tek arzum beni düzeltmeye çalışanları düzeltmek. Ve onları düzeltmenin tek yolu onları öldürmek. Benim ilkem, herkesi soy, herkese tecavüz et ve herkesi öldür.'' Devam ediyordu Panzram,
''Tüm yaptıklarımdan dolayı kendimi üzgün hissetmiyorum. İnsanlara, Tanrı'ya ve Şeytan'a inanmıyorum. Tüm insan ırkından nefret ediyorum, buna kendim de dâhil...'' Tek bir arkadaşı vardı, Panzram 'ın. Henry Lesser. Zarar vermek istemediği tek bir insan vardı, Henry Lesser. Diğer insanlar onun için sinekten farksızdı. İdamından önce celladına söylediği söz ise,
''Acele et. Sen etrafta ahmakça dolaşırken ben bir düzine adamı asardım.'' olmuştur.
''Her insanın kendi zevkleri vardır. Benimki de cesetler.'' bu söz Henry Blot'a ait. Bir ölüsevici. Yani ölülere karşı cinsel istek duyabiliyordu. Dünyadaki çoğu seri katil gibi aynı sapkın cinsel eğilimin içerisinde olmuş ve ihtiyaçlarını karşılamak için öldürmekten çekinmemişti.
''Bana göre bir ceset, canlı bir bedenin taşıyamayacağı bir güzellik ve saygınlık taşır.'' John Christie. Bir başka ölüsevici.
''Yaptığım her şeyin altında korkunç bir öfke yatıyor. İdam edilmem gerek çünkü eğer hapisten çıkacak olursam yine cinayet işlerim.'' Diyen Aileen Wuornos beş kişiyi öldürmekten yargılandı. Babası altı aylıkken çocuk tacizinden dolayı girdiği hapishanede intihar etti. Annesi onu ailesine bırakıp kaçtı. On üç yaşında tecavüze uğradı. Gayri meşru bir çocuk dünyaya getirdiği için babaannesinin evinden kovulduğunda fahişeliğe başladı. Sonrası yedi kişinin katili olarak yargılandı, beş kişinin ölümünden sorumlu tutuldu. İdam kararı çıktığında hâkime ''Ben masumum. Umarım size de tecavüz ederler, bok çuvalları.'' dedi.
''Onları incitmek istemedim. Onları öldürmek istedim.'' David Berkowitz. Altı kişi öldürdü. Bir başka sözü,
''Bana kadın düşmanı olarak hitap etmeniz beni derinden yaralıyor. Değilim, ben bir canavarım. Ben Sam'ın oğluyum. Ben küçük yaramaz bir çocuğum.'' Canavara mahkeme 365 yıl hapis verdi.
