Switch

Chapter 28

MACE ALQUIZA

My fever has finally subsided, and my body temperature has returned to normal. It felt like I had returned from hell, where I had been for two days straight following that stupid stunt in which I had involved myself. Reminiscing about that event sent my mind into a straight turmoil, and the shivering in my body upon recalling it was still an indication of it.

Kysler was a damn monster I should have been more careful from. Ang akala ko ay ugali lang ang malala sa kanya pero pati pala libido sa kama ay hindi siya nagkulang. He was a beast in bed, totally devouring my whole existence and weakening my strength after two days of locking ourselves in my house. Ang akala ko ay nagbibiro lang siya. He really railed me. He was unstoppable. Kung hindi lang siguro ako nilagnat, baka mabungaran ko pa siya rito paggising ko.

Damn! I wish I already sent him away.

I dressed myself in some nice and comfortable clothes after receiving a message from Alana. Sabi niya, kailangan daw naming mamili ng damit na kakailanganin para sa event ng kumpanya nila kinabukasan. Anibersaryo ng kasal ng mga magulang nila kaya isasabay narin ang event. It will be held in their mansion, and we must dress elegantly since there will be many visitors and important guests.

Buti nalang talaga at magaling na ako at hindi masyadong malala ang laceration ko. It only required some good rests and I'm glad it worked. Baka naisumpa ko si Kysler at ang alaga niyang halimaw ang laki.

Lumabas na ako ng bahay at hinintay ang pagdating ni Alana. Sinabi ko nang sunduin niya ako dahil masyado parin akong tinatamad mag commute.

Nilibot ko ang paningin ko sa buong lugar.

Magkakalayo talaga ang mga bahay dito kaya masasabi ko ring wala akong kapit-bahay. Wala rin naman akong kakilala dahil sa nakalipas na taong nanatili ako rito ay sa school lang naman umiikot ang mundo ko at hindi gaanong umaalis maliban nalang kung nagyakag si Alana. Siguro nga ay kung mangailangan ako ng tulong ay walang rumesponde agad dahil walang makakarinig. I just hope it won't happen.

Kumibot ang nguso ko nang may makitang kotse sa kabila ng kalsada. Hindi tinted ang loob kaya kita ko ang tao pero hindi ko mamukhaan. I don't know if he's looking somewhere in my direction, but I don't want to assume. Hindi naman pamilyar sakin ang kotse. Baka napadaan lang?

My phone chimed and the number registered was Kysler. Kahit walang pangalan, sa kulit niya noon ay nasaulo ko nalang iyon. I didn't bother answering his call and just focused on waiting. Ayoko na siyang mangulit pa dahil malinaw na sa utak ko ang planong tapusin na ang namamagitan saming dalawa. Wala ng pero-pero o kung anumang kadugsong na salita para magdalawang-isip nanaman ako. I had enough on hurting him and I don't want that to continue.

As for Skyler, I wish he'd go home now so I could finally talk to him and explain. Sasabihin ko sa kanya kung ano ang totoo kong nararamdaman at kung ano ang mga nangyari saka ko tatapusin din ang relasyon namin. I thought it would be the best decision for the three of us. Ang gusto ko ay sakin matapos ang lahat ng pagkakamali at sakitang ito dahil iyon ang dapat.

I don't want the two of them to forget their brotherhood because of me. Simula pa noon ay iyon na ang gusto kong mangyari kaya hindi ko nagawang magsumbong kay Skyler sa mga ginagawa ni Kysler. Pero dahil sa takot ko, mas lalo lang gumulo hindi lang ang relasyon nilang dalawa kundi maging ang nararamdaman ko. Dapat talaga ay noon pang magsimulang manggulo si Kysler ay tinapos ko na eh. Para sana hindi umabot sa ganito.

But then I was selfish and I only want to stay with Skyler despite the issues I have with Kysler. Mali iyon dahil kahit saang anggulo tingnan ay cheating iyon kahit noon na hindi ko nagugustuhan ang mga ginagawa niya. It should have stopped right away. Baka sakaling naagapan pa ang lahat.