ANLAŞMA |HYUNLİX|

On Birinci Bölüm: Gerçekler

Felix kapının sesini duymak için AirPod'larından birini çıkardı. Bu, kendi ofisinin kapısının çalınmasıydı. AirPod'larını geri koydu ve toplantıya devam etti. Toplantının sonuna yaklaşıyorlardı ve o artık kapıya bakabilirdi. Saatin akşam altıyı geçtiğini düşünürsek bu günün son toplantısıydı. Ancak vuruşlar aralıksız devam etti ve bir süre sonra çarpmaya dönüştü.

"Felix? İçeride olduğunu biliyorum." Jisung'un sesi kulaklarına kadar ulaştı. "Kapıyı açmazsan içeri girerim." Tehdit etti.

CEO inledi ve sunum yapan Proje Yöneticisinin sözünü kesti. "Kusura bakmayın, lütfen bu önemli çağrıyı cevaplamam için bana bir dakika verin. Bensiz devam edebilirsiniz." Yüzüne bir gülümseme yerleştirip kapıya doğru ilerledi.

Hyunjin hala hasta olduğu için bugün evden çalışmaya karar vermişti. Bilmediği şey ise Han Jisung'un sabah yedide modelle ilgilenmek için dairesine geleceğiydi ama o ne olursa olsun evde kalmaya karar verdi.

"Jisung, toplantıdayım." Gözlerini deviren adama baktı. Jisung'u savunmak için CEO ona bir şeye ihtiyacı olursa onu ofisinde bulabileceğini söylemişti.

"Birkaç saat sonra Japonya'ya gidiyorum. Onun için fazladan yiyecekleri buzdolabına koydum. Erkek arkadaşım ve Hoseok hyung çalışıyorlar o yüzden bugün gelemezler." Felix, Jisung'un ona bunları neden anlattığını bilmiyordu. "Hyunjin kahvaltı yaptı ve banyo yapmasına yardım ettim. O şimdi uyuyor. Onunla ilgilen lütfen." Sesi yumuşadı. "Ona onu sonra arayacağımı söyle."

Şu anda konuşan Jisung dünkü Jisung'dan çok farklıydı. "Ona göz kulak ol." Önceki gece en yakın arkadaşıyla ilgilendikten sonra gece yarısı çatı katından ayrılmadan önce onu söylemekten çok uyarmıştı.

"Tamam." Felix başını salladı. "Merak etme. O emin ellerde."

"Öyle olsa iyi olur. Erkek arkadaşım yarın onu kontrol edecek." Bununla birlikte gitmişti.

İdeal olarak Felix birisinin onunla kaba bir şekilde konuşmasından nefret ediyordu ama Jisung'un nereden geldiğini anlıyordu. O sadece Felix'in incittiği arkadaşını düşünüyordu ve Hyunjin ile arkadaşlarının gazabını kabul etmesi normaldi.

Felix birkaç kez Hyunjin'i kontrol etmişti ama model hala uyuyordu. CEO akşam yemeğini tek başına yemişti ve artık gözlerini açık tutamayıp modeli uyandırmak istemeyince yatmadan önce komidinin üzerine bir not bırakmıştı. Hyunjin'in ona ihtiyacı olması ve onu duyabilmesi ihtimaline karşı odasının kapısını açık bırakmıştı.

Hyunjin,

Umarım daha iyi hissediyorsundur. Eğer acıkırsan Jisung buzdolabına biraz yiyecek bıraktı. Bir şeye ihtiyacın olursa lütfen beni uyandır.

-Felix

***

"Hyunjin?" Model yumuşak bir ses duydu ve Felix'in kapısının yanında durduğunu gördü. "Nasıl hissediyorsun?" Odaya girmedi.

"Şimdi daha iyiyim." Telefonunda çalan müziği duraklattıktan sonra cevap verdi.

Sessizlik vardı ve sadece birbirlerine baktılar.

"Uyumuyor musun?" Sessizliği bozan Felix oldu.

"Eh, bütün gün uyudum... sen neden uyanıksın?" Telefonundan saate baktı, saat sabahın ikisiydi.

"Ben sadece... susadım." Yalan söyledi. "Yemek yedin mi? Jisung sana yiyecek getirdi."

"Aç değilim." Genç adamın onunla bu kadar ilgilenmesine şaşırmıştı. CEO'nun dikkatini çekmeye alışkın değildi ve bunu şimdi bile istemiyordu. "Uyumalısın. Saat çok geç."