GAZEL DADDY ISSUES TEXTİNG (+18)

xıx

Gözlerimi iyice ovuşturup yatakta dikleştiğim gibi saate baktım, Tunahan'a bir defa daha saydırdım.

Gece pek uyumamıştım ve yorgunluktan ölmek üzereydim ancak Tunahan'ın keyfi tek başına ders çalışmak istemediği için mecburen hazırlanmaya başlamıştım.

Bir süredir sürekli bana ders notlarını getirip, sürekli arayıp ders anlattığı için samimiyeti ilerletmiştik. Hatta biraz fazla ilerletmiştik ki kibar çocuk gitmiş yerine beni böyle uykumdan mahrum eden dağ ayısı gelmişti.

Ama her şeye rağmen iyi ki arkadaşımdı. O kadar uzun zamandır yalnızdım ki hayatımda ilk defa gerçek bir arkadaşım olmuş gibi hissediyordum. O, öylesine iyiydi ki böyle biriyle arkadaş olduğum için içten içe minnet duyuyordum.

Beni şimdiye kadar hiç yargılamamıştı. Aramızda ki ekonomik farkı bile önemsememiş diğerleri gibi giydiklerimi yediklerimi içtiklerimi ya da eşyalarımı eleştirmemişti. Demek ki her zengin aynı zamanda da züppe değildi.

Banyoya gidip hızlıca elimi yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım. Ellerimi kurulayıp odaya geçtiğimde elime telefonumu alıp Babacığıma yazmaya başladım.

@theleza: gunaydiiin babacıgım 🤍

Gülümseyerek mesaj sayfasını kapatıp hızla yatağımı topladım ve dolabımın içine bakmaya başladım. Ne giyecektim ki şimdi?

Esneye esneye kıyafetlerime bakınırken, sabahın köründe rahatsız pantolonları giymektense eşofman giymenin çok daha iyi olacağına karar verip dolabımdan siyah eşofmanım ve siyah sweatshirtümü çıkartıp giydim.

Hâlâ çok uykum vardı!

Parmak uçlarımda odamdan çıkıp mutfağa doğru ilerlerken babamın salondan gelen horlama sesiyle rahatsız bir nefes alıp, salon kapısına ilerledikten sonra içeriye göz gezdirdim. Babam eli ve bir bacağı sarkmış şekilde kanepede sızmıştı.

Önünde ki içki şişelerinden de anlaşılacağı üzere ben ortalığı yıksam da bugün uyanmayacaktı. Rahat bir nefes alarak kendime su doldurmaya mutfağa gittim.

Suyu içerken içeriden çalan telefonumun sesiyle koşa koşa odama döndüm.

Tunahan arıyordu. Geldiğini anladığım için açmayı boş verip aramayı reddettim ve montumu giyip çantamı aldım. Hızla aradan anahtarımı da alıp dışarı çıktım.

Tunahan kapının önünde arabasına yaslanmış bekliyordu. Arabasını değiştirmişti, her zaman geldiği lacivert boyalı arabası yerine siyah bir arabayla gelmişti.

"Güno." dediğinde gözlerimi devirerek suratına baktım.

"Çok uykum var, Tunahan." dediğimde gülümseyip bana baktı.

"Temiz havada açılır uykun merak etme. Hadi atla!"

Arabaya bindiğimde her zaman yaptığı kemerini tak uyarısını yapmasına izin vermeden, hızla kemerimi bağladım.

"Nereye gidiyoruz?" Soruyu sorarken bile esniyordum.

"Bize." Şaşırarak ona döndüm.

"Size mi?" Kafasını onaylar biçimde salladı.

"Kapıdan çıkmadan anneme yakalandım ve nereye gideceğimi sordu. Ben de seni alıp ders çalışmaya gideceğimizi söylediğimde havanın çok soğuk olduğunu söyledi."

"Ee?" diye merakla eve gitmemiz gereken kısmın ne olduğunu sormuştum.

"İşte saat de çok erkenmiş kahvaltı yaparmışız sonra biz çalışırmışız falan. Öyle yani kızdı dışarı çıkıyoruz diye."