Beyond Words

Κεφάλαιο 14ο.

"Γνωρίζεις τον αδελφό μου;". Με ρώτησε ενθουσιασμένη.
"Μόνο εξ όψεως ποτέ δεν έχω πιάσει κουβέντα μαζί του". Είπα χαμογελώντας πίνοντας τον καφέ μου και κοιτώντας έντονα την Μελάνι.

Δεν έχει καταλάβει τίποτα σωστά;

Είναι τόσο ανίδεη. Δεν γνωρίζει στα αλήθεια τίποτα; Σκέφτηκα και συνέχισα να της χαμογελάω καθώς το σχέδιο μου πηγαίνει καλύτερα από όσο νόμιζα. Αντρέι, αγαπητέ Αντρέι ξέρω όλες σου τις αδυναμίες. Μια προς μια. Rose, αγαπητή αδελφούλα έπρεπε να είχες αρνηθεί την προεδρία αν το έκανες δεν θα ξεκινούσα αυτόν τον πόλεμο και είμαι διατεθειμένος να το πάω έως τέλους.

"Κρίμα. Παραδέχομαι πως είναι ταλαντούχος απλά είναι λίγο σκληρός μαζί μου". Είπε εκείνη διακόπτοντας τις σκέψεις μου.

"Όταν εννοείς σκληρός; Τι ακριβώς κάνει;". Την ρώτησα όλο ενδιαφέρον.

"Να μωρέ αν βρεθώ σε μια δυσκολία δεν μου δίνει χρήματα. Αλλά και πάλι τον αγαπώ τον αδελφό μου παρόλο που δεν του το δείχνω τόσο".

Είπε και ουαου τι συναισθηματικό κορίτσι. Δεν έχω τέτοιου είδους συναισθήματα, μάλλον για την ακρίβεια δεν έχω καν συναισθήματα για τα αδέλφια μου.

"Καταλαβαίνω, εξάλλου είναι αδελφός σου ότι κι αν είναι δεν αλλάζει αυτό σωστά;". Της είπα και εκείνη χαμογέλασε.

"Όντως δεν αλλάζει". Είπε και τελικά πρόσθεσε: "Χαίρομαι που μιλάω μαζί σου νιώθω να με καταλαβαίνεις".

"Ομολογώ πως είμαι καλός συνομιλητής. Πες μου λίγα παραπάνω πράγματα για τον αδελφό σου θα ήθελα πολύ να συνεργαστεί η εταιρεία μας με έναν υπέροχο τραγουδιστή σαν κι αυτόν στο μέλλον". Της είπα και με κοίταξε με συμπάθεια.

"Ο αδελφός μου είναι εδώ και εφτά χρόνια περίπου στον κόσμο της μουσικής. Αλλά δεν ήταν από την αρχή η μουσική στις σκέψεις του. Μόλις τελείωσε το σχολείο πέρασε στην αστυνομική ακαδημία και έχει πάρει πτυχίο σε αυτό. Ήταν άριστα εκπαιδευμένος από τους καλύτερους της σχολής, καλός με την πάλη και την σκοποβολή".

Είπε η Μελάνι και για πρώτη φορά άκουγα κάτι τέτοιο, ο Αντρέι ποτέ δεν είχε πει σε συνεντεύξεις ότι έχει σπουδάσει αστυνομικός.

"Ουαου, αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον έτυχε ποτέ να δουλέψει σαν αστυνομικός;". Ρώτησα και εκείνη άρχισε να σκέπτεται.

"Ναι για ένα μικρό διάστημα, όταν στα ξαφνικά ανέλαβε μια νέα αποστολή στο Μαρόκο μαζί με κάποιους άλλους έπρεπε να βρούν κάποιον που έκανε εμπόριο όπλων. Δεν ξέρω πολλά πως λεγόταν η ομάδα που ήταν αλλά ήταν επικίνδυνο καθώς ο μόνος που επέζησε ήταν ο αδελφός μου". Είπε και σάστισα μετά από αυτή την ιστορία. Κάτι μου θύμιζε ομολογώ.