Beyond Words

Κεφάλαιο 2ο.

Τα βήματα της  μπερδεύτηκαν και η δύναμη της λιγόστευε, μια "σκιά" μέσα στην ομίχλη την κοιτούσε καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει, βγήκα από το αμάξι και βημάτισα αργά την άσφαλτο, το βλέμμα της γέμισε με ελπίδα πιστεύοντας πως κάποιος θα την βοηθήσει.

Προσπάθησε να έρθει κοντά μου όμως τα μάτια της έκλεισαν και έπεσε λιπόθυμη στο έδαφος. Την πλησίασα και τότε της είπα: "Είσαι καλά; Μ 'ακούς;". Έπιασα τον σφυγμό της, ήταν ακόμη ζωντανή, πήρα τηλέφωνο να έρθει ασθενοφόρο και ύστερα ενημέρωσα την αστυνομία.

"Μπορείτε να μας πείτε το όνομα σας; ". Ρώτησε ο αστυνομικός από την άλλη γραμμή και ύστερα από λίγο πρόσθεσε: "Πρέπει να σας πάρουμε κατάθεση".  Τα μάτια μου γούρλωσαν, έπρεπε να φύγω από εδώ πάση θυσία.

Κοίταξα γύρω μου, ήταν τόσο σκοτεινά, από εδώ δεν περνούσε ψυχή. Το φεγγάρι ήταν το μόνο φως που υπήρχε.

"Με ακούτε κύριε; Ποιο είναι το όνομα σας; Κύριε!". Είπε ο αστυνομικός μέσα από την γραμμή, κοίταξα την λιπόθυμη κοπέλα και τότε τερμάτισα την κλήση καθώς άκουσα τις σειρήνες του ασθενοφόρου που πλησίαζε, τότε στα γρήγορα μπήκα στο αμάξι και έφυγα. 

"Δύο μέρες πέρασαν μετά από την επίθεση και τον τραυματισμό της  Ceo της εταιρείας JV&Q Moda Group της κ. Rose Smith ,καθώς η έρευνα  από την αστυνομία συνεχίζεται για τον εντοπισμό του δράστη  και του μυστηριώδους μάρτυρα που εξαφανίστηκε πριν δώσει κατάθεση στην αστυνομία, υπάρχουν ταυτόχρονα  εκατοντάδες άλυτα ερωτήματα, όπως για το  ποιος κυνηγάει και γιατί την Rose και ποιος είναι αυτός ο μυστηριώδης μάρτυρας και γιατί κρύβεται;". 

Δεν ήθελα να ακούσω περισσότερα. Έκλεισα το δελτίο ειδήσεων και ήπια μια γουλιά από την βότκα μου σκεπτόμενος πως έπραξα σωστά παρόλο που διακινδύνευσα να με δει κάποιος.

"Τα πράγματα είναι πιο άσχημα από τι περίμενα. Σε ψάχνουν και σου είπα πως δεν έπρεπε να μπλεχτείς!!". Είπε ο φίλος μου ο Τίμοθι ξεφυσώντας αγχωμένα. Ένιωσα να μου ανάβουν τα λαμπάκια από τα νεύρα σε εκείνη την φράση που ξεστόμισε ο φίλος μου.

"Τι θα κάνεις αν μάθουν ποιος είσαι; Τι στο καλό θα πεις;". Ρώτησε μετά από λίγο ταραγμένος, άφησα μια ανάσα καθώς κοιτούσα το ποτήρι μου.

"Αν την άφηνα εκεί αβοήθητη θα πέθαινε, εσύ στην θέση μου θα το αγνοούσες αλλά εγώ δεν μπορώ να το αγνοήσω, μου θύμισε τον κολλητό μου, αν τον είχα βοηθήσει τότε δεν θα συνέβαινε ότι συνέβη". Είπα θυμωμένος στην θύμηση αυτής της ιστορίας.